Ο Γιάννης Αλαφούζος εμφανίστηκε από το πουθενά, μαζί με τους συνεργάτες του τράβηξε κουπί για μήνες κι έβγαλε τον Παναθηναϊκό από την φουρτούνα. Αυτό του το έχουν αναγνωρίσει όλοι. Αλλά ο Παναθηναϊκός είναι τόσο μεγάλο καράβι που χρειάζεται διαρκώς μάχη. Και στην κατάσταση που είναι θέλει χρήματα και γενναίες αποφάσεις. Το έχουμε αναφέρει πολλές φορές. Στο «τριφύλλι» έχουμε πολλά χρόνια να ακούσουμε ξεκάθαρα λόγια. Ειλικρινή θέση από κάποιον.
 
Αγωνιστικά ο σύλλογος πληρώνει την έλλειψη χρημάτων εδώ και δύο χρόνια -και πολλά άλλα που έχουν αναλυθεί κι αφορούν τους μετόχους-, ενώ έγιναν εγκλήματα το καλοκαίρι. Αφέθηκε ο Φερέιρα να κάνει τον σχεδιασμό και ο μόνος που παίζει είναι ο Σισοκό από τους νέους. Το να έρθει ο δανεικός Μπαρμπαρούσης ή ο ελεύθερος Σο και να μην πιάσουν για διάφορους λόγους είναι εύκολο να το χωνέψεις. Το να πληρώσεις για παράδειγμα όμως 400.000 ευρώ -που δεν έχεις- για να πάρεις τον Φορναρόλι και σε έξι μήνες να θες να τον διώξεις είναι τραγικό. Αυτά έγιναν όμως και δεν γυρίζει ο χρόνος πίσω. Εγιναν κι άλλα ωστόσο που φανερώνουν ακόμα και τώρα αυτό που έχουμε τονίσει. Την έλλειψη θάρρους στην ΠΑΕ.
 
Το πρώτο δείγμα ήταν ο χειρισμός στην υπόθεση Καραγκούνη. Κανείς δεν είχε το σθένος να του πει την αλήθεια. «Δεν σε θέλει ο Φερέιρα ή δεν μπορούμε να σε κρατήσουμε για οικονομικούς λόγους, διότι αυτά που μπορούμε να σου δώσουμε δεν είναι ανάλογα της αξίας σου και της προσφοράς σου». Ο Κατσουράνης πρώτα μείωσε και δύο μήνες μετά... έγινε «κλικαδόρος».
 
Πάμε στην υπόθεση Λέτο. Τη μία μιλάει η διοίκηση για μονομερή διακοπή, την άλλη για συναίνεση του παίκτη με επέκταση συμβολαίου. Τίποτα δεν έχει γίνει και άλλος ένας παίκτης εμφανίζεται χολωμένος με τα σενάρια. Ο Μπουμσόνγκ είναι ένα ακόμα τρανό παράδειγμα. Ολοι στην ΠΑΕ υποστήριζαν ότι δεν είναι τραυματίας. Απλά πράγματα τότε. Τον πληρώνεις και φεύγει. Δεν έχεις να τον αποζημιώσεις; Στην κερκίδα. Ξαφνικά έπαιξε, έγινε ό,τι έγινε, εκτέθηκε στα μάτια του κόσμου και βρήκαμε ένα ακόμα «μαύρο πρόβατο». Και είπε ότι αν μιλήσει θα δημιουργήσει πόλεμο.
 
 Οι Βύντρα, Χριστοδουλόπουλος μετά τη Βέροια ήταν στη μαύρη λίστα. Ο Ρότσα στον Κορυδαλλό είπε ότι όλοι πρέπει να μείνουν ψύχραιμοι, ότι δεν συμφωνεί και 15 μέρες μετά καταλαβαίνει ο καθένας ότι δεν πρόκειται να ξαναπαίξουν. Και στην ΠΑΕ λένε ότι περιμένουν την απάντηση του Βύντρα για μείωση αποδοχών 50%. Μία απλή ερώτηση. Αν δεχθεί -που δεν πρόκειται- θα τον ξαναδούμε να παίζει; Να μην γελιόμαστε λοιπόν. Τον Σπυρόπουλο τον κρατάει η ΠΑΕ επειδή απλώς λήγει το συμβόλαιο τέλος της σεζόν. Ηδη κι αυτός έχει «καεί».
 
Ο Αλαφούζος παράλληλα μετά τη Βέροια δεν πήγε στην Παιανία να μιλήσει στους παίκτες για όσα ακούγονταν και γράφονταν. Στην αρχή της σεζόν ήταν σχεδόν καθημερινός θαμώνας στην Παιανία. Τελευταία αραίωσε όλο και περισσότερο τις επισκέψεις του. Αυτό λέει πολλά.
 
Δεν εννοεί κανείς βέβαια ότι οι Βύντρα, Χριστοδουλόπουλος, Μπουμσόνγκ, Φορναρόλι είναι δικαιολογημένοι. Εχουν δώσει πολλά δικαιώματα για αποδοκιμασίες ή για να θέλει η διοίκηση να λύσει το συμβόλαιό τους. Αυτό όμως πρέπει να γίνεται κομψά και όπως αρμόζει στον Παναθηναϊκό. Ο Βύντρα δεν είναι ούτε Ντάνιελ Αλβες, ούτε Πικέ, όταν παίζει στόπερ. Πρέπει να αποχωρεί όμως ο καθένας σαν κύριος. Ετσι είναι το σωστό κι ας ήταν ο χειρότερος παίκτης που πέρασε από την ομάδα.
 
Επαναλαμβάνουμε βέβαια ότι το μέγιστο πρόβλημα είναι τα χρήματα. Κάποτε όταν η ΠΑΕ είχε, τα έδινε κι έλεγε αντίο. Τώρα δεν έχει λεφτά και προσωπικότητες. Να φωνάξει κάποιος τον Βύντρα όμως και να του πει «δεν μας κάνεις, παίρνεις και πολλά, έλα να κάνουμε διακανονισμό και αντίο σαν φίλοι». Οχι κρυφτούλι και μισές δουλειές. Και φέρνουν σε δύσκολη θέση και τον Ρότσα που όσο ισορροπεί σε τέτοιες καταστάσεις, κάποια στιγμή δεν θα αντέξει και θα πέσει...
 
Εν κατακλείδι, ο Αλαφούζος δείχνει ότι μπορεί να θέλει. Δεν έχει τη δύναμη όμως να κάνει πολλά πράγματα. Γιατί το περιβάλλον του Παναθηναϊκού τον έχει εγκλωβισμένο. Αλλοι του λένε να διώξει παίκτες, άλλοι του ζητούν να φύγει ο Γόντικας, άλλοι να ζητήσει λεφτά από τον Τζίγγερ, άλλοι να ζητήσει λεφτά από τον Βγενόπουλο και τον Πατέρα. Να τους ικανοποιήσει όλους δεν μπορεί. Και μετά τις επιτυχημένες ενέργειες του περασμένου Μαϊου-Ιουνίου, μόνο σε λανθασμένο δρόμο βρίσκεται.
 
ΥΓ.: Για την αλλαγή προπονητή έγινε αυτό που συμβαίνει συνήθως όταν μία ομάδα είναι δομημένη λάθος. Ο αρχικός ενθουσιασμός κατέρρευσε και βγήκαν ξανά τα προβλήματα. Γυρίστε στο παρελθόν και θα δείτε ότι μόνο με τον Νιόπλια υπήρξε σταθερή πορεία. Γιατί τότε υπήρχαν Σισέ, Καραγκούνης, Ζιλμπέρτο Σίλβα, Κατσουράνης, Λέτο...
 
ΥΓ1.: Στο θέμα του Πρίγκιπα έγινε αυτό που έπρεπε να γίνει πριν 16 μήνες. «Ανοιχτή ΑΜΚ να σε δούμε, αλλιώς τέλος». Πολλοί πάντως έχουν την αίσθηση, όπως και εγώ ότι όσο δεν υπάρχουν χρήματα θα μας εμφανιστεί ξανά κάποιος Πρίγκιπας, Ρώσος ή Κινέζος ή Ελληνας. Και τότε θα πρέπει να γίνει το ίδιο χωρίς πολλά πολλά.
 
ΥΓ2.: Το μόνο θετικό είναι ότι ο Παναθηναϊκός προσπαθεί να επενδύσει σε νέα Ελληνόπουλα. Να είναι όλοι όμως συνειδητοποιημένοι ότι ο Παναθηναϊκός που ονειρεύονται μπορεί να αργήσει.

Πηγή: Sday.gr

Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague SPORTS