Όποιος φοβάται, πέφτει και κοιμάται…

Το θέμα όμως δεν είναι η ΑΕΚ και οι κωμικές δικαιολογίες που ανακαλύπτουν για να καλύψουν την ανυπαρξία τους σε αγωνιστικό επίπεδο φέτος.
Το θέμα είναι ότι ακόμα και η ΑΕΚ που φωνάζει φέτος για τους ρέφερι στο ματς με τον ΑΡΗ ευνοήθηκε με ένα γκολ-οφσάιτ, που στην ουσία είναι 3 βαθμοί αφού αντί να πάει η διαφορά στους 4 και μάλιστα με τον ΑΡΗ να έχει και την ισοβαθμία, έμεινε στον ένα.

Το πανηγύρισαν με την ψυχή τους τον πόντο στο Βικελίδης. Πανηγύρισαν που έμειναν κάτω από την ζώνη του υποβιβασμού με ένα μόλις βαθμό από τον ΑΡΗ και πραγματικά αυτό τους αξίζει.

Το ζήτημα είναι όμως ότι ΑΚΟΜΑ τα πάντα εξαρτώνται από τον ΑΡΗ. Αρχή στην Κέρκυρα, μετά με ΠΑΟΚ, με Πλατανιά έξω, με ΠΑΟ μέσα. Από αυτά και μόνο τα ματς και ενώ θα μένουν άλλα 8 παιχνίδια ως το τέλος ο ΑΡΗΣ μπορεί να καθαρίσει την μπουγάδα. Το ζήτημα είναι ΜΠΟΡΕΙ;

Έχει την ομάδα εκείνη που θα τον οδηγήσει στις νίκες; Έχει τους παίκτες εκείνους που θα μπουν στο γήπεδο θα τα δώσουν όλα και αρχής γενομένης από το παιχνίδι με την Κέρκυρα θα γυρίσουν το κλίμα; Οι προσθήκες Διαματάκου, Ζαραδούκα έδειξαν ικανές να βοηθήσουν πάρα πολύ. Χρειάζεται όμως και άλλη ενίσχυση. Τάτος, Τζανακάκης θα ενισχύσουν πάρα πολύ την ομάδα επίσης, ώστε ακόμα και με κόντρα τον ρέφερι (δικαιώθηκαν όσοι μας ανέβασαν στο άρμα του ΟΣΦΠ, συγχαρητήρια).

Φτάνει όμως αυτό; Το τι μπορεί να κάνει η διοίκηση σε θέματα διαιτησίας δεν το γνωρίζω. Σίγουρα όμως υπάρχουν άνθρωποι και δυνατοί και ισχυροί που δηλώνουν φίλοι της ομάδας που μπορούν να βοηθήσουν. Όχι για να ευνοηθεί ο ΑΡΗΣ, αλλά να έχει το 50-50.

Να πέσει… μπαλτάς σε σφυρίγματα όπως αυτό με το οφσάιτ γκολ χθες, το πέναλτι του Αρετόπουλου, το πέναλτι και την κόκκινη του Καλογερόπουλου, το πέναλτι του Στυλιάρα με την Ξάνθη, το πέναλτι στον Γκέσιο στην Λιβαδειά που έγινε κόκκινη εναντίον του ΑΡΗ, το πέναλτι του Τριανταφυλλάκου με Τρίπολη, τα δυο γκολ οφσάιτ με ΟΦΗ, το πέναλτι Γιάχου με Πανιώνιο που δεν δόθηκε, τα δυο πέναλτι με Κέρκυρα, το πέναλτι σε Καζναφέρη με Βέροια (ακόμα ο Καραμελίδης μόνο για ένα γκολ παθητικό οφσάιτ μας λέει) και πολλά άλλα λιγότερο εξόφθαλμα.

Είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι ο ΑΡΗΣ δέχεται τεράστια πίεση για το άρθρο 99 και την εγκατάλειψή του σε σχέση με τους παίκτες. Αν όμως πέσει ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΙΕΖΟΥΝ θα πάρουν στο τέλος αυτό που δεν μπορώ να γράψω.

Όλα τα παραπάνω όμως τα ξέρουμε και δυστυχώς δεν έχουμε ένα αρχ…. δάτο διοικητικό ηγέτη να τα αλλάξει. Με αυτά κόντρα θα παλέψουμε, αλλά πρέπει να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις ο καθένας από την πλευρά του. Και υπάρχουν ορισμένοι και… σήμερα μετά το ματς με την ΑΕΚ που δείχνουν ότι δεν ξέρουν σε ποια ομάδα παίζουν. Τους ξέρουν και στην διοίκηση και φυσικά ο προπονητής ( ας του μεταφέρουν όσοι μιλάνε μαζί του ότι ορισμένες τοποθετήσεις του είναι στα όρια της γραφικότητας ειδικά για μεταγραφές-διαστάσεις γηπέδου και πως μόνο μέσα από σκληρή δουλειά – την οποία κάνει- θα έρθουν τα αποτελέσματα) που ήταν έξαλλος με τις συμπεριφορές ορισμένων.

Στο ερώτημα αν ο ΑΡΗΣ μπορεί, η απάντηση είναι ΝΑΙ. Υπάρχουν παιδιά αυτή την στιγμή στην ομάδα και με συναίσθηση και με γνώση των καταστάσεων, αλλά και με ικανότητες αν μη τι άλλο και τουλάχιστον ταυτόχρονα να σώσουν την χρονιά. Όσοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν ας κάνουν την χάρη και σε εμάς και σε όλους τους υπόλοιπους να μας αδειάσουν την γωνιά (και προσέξτε επειδή οι παρεξηγήσεις είναι εύκολες δεν μιλάω για τους παλιούς).

Στην Κέρκυρα ο ΑΡΗΣ δίνει μία τεράστια μάχη επιβίωσης. Όποιος δεν μπορεί ας πει στον Αλκαράθ να καθίσει στην Θεσσαλονίκη (αν και από σήμερα μάλλον ορισμένοι την προδιέγραψαν την μοίρα τους). Στην Κέρκυρα, με τον ΠΑΟΚ, με τον Πλατανιά, με τον ΠΑΟ πρέπει όποιος παίξει να κινείται στα όρια της κάρτας όσον αφορά το πάθος και την δύναμη, τα τρέξιμο, τον ποδοσφαιρικό τσαμπουκά.

Όποιος όμως φοβάται, πέφτει και κοιμάται…

Υ.Γ.1 Δεν θα γράψω ούτε για Κάκο, ούτε για Μπαλτά τίποτα με δεδομένο ότι στο AllAboutARIS έχουν γραφτεί πάρα πολλά θέματα που ανέδειξαν την σφαγή του ΑΡΗ. Απλά θα γράψω για τον Γιάννη Γιαννιώτα που ουκ ολίγες φορές έχω εξάρει για την συμπεριφορά του ότι πρέπει σε μερικές περιπτώσεις να αντιλαμβάνεται το τι ακριβώς κάνει, όπως το ότι άλλαξε φανέλα με αυτόν που στην φάση του γκολ έκανε ότι έκανε προς την κερκίδα των οπαδών του ΑΡΗ. Ιερό πράγμα η φιλία, αλλά όταν ένας… φίλος δεν σέβεται αυτόν για τον οποίο εσύ ιδρώνεις την φανέλα και του έχεις αφιερώσει τα γκολ που πετυχαίνεις (και το πιστεύω μέσα από την καρδιά σου) δεν αλλάζεις φανέλα και μάλιστα σε κοινή θέα. Άλλα πράγματα αλλάζεις εκτός από νοοτροπία… Εμένα αν φίλος μου, κολλητός μου και αδερφός μου είχε τέτοια συμπεριφορά μπροστά σε 20.000 κόσμο, ακριβώς λόγω της σχέσης μας αυτό που θα του άλλαζα θα ήταν τα… φώτα. Σε κάθε περίπτωση το θεωρώ ατυχές περιστατικό της στιγμής και πιστεύω ότι σε ένα παιδί όπως ο Γιάννης δεν πρέπει να τον στήσουμε στον τοίχο γιατί και παλεύει και ματώνει για την κιτρινόμαυρη. Όλοι μας άλλωστε από τα λάθη μας μαθαίνουμε.

ΥΓ2 Ο Κάκος λειτούργησε με το γράμμα του νόμου και ξέχασε και αυτός ποιο ήταν τελικά το πιο σημαντικό γεγονός (ο σεβασμός στην μνήμη του Άγγελου) χθες στο Βικελίδης. Χίλια μπράβο στο παλικαράκι του ΠΑΟΚ για την ενέργειά του με την φανέλα που σήκωσε με την φωτογραφία του Άγγελου, χίλια μπράβο και στον Παπάζογλου όπως και με τον Στέφανο Γιώρη έδειξε τουλάχιστον σε αυτό το κομμάτι ότι έχει ήθος και δεν ξεχνάει ορισμένους ανθρώπους. Τα αντίθετα παραδείγματα; Δεν είναι δύσκολο να τα βρείτε. Αρκεί να δείτε το βίντεο με τους πανηγυρισμούς των παικτών της ΑΕΚ στο Βικελίδης…

YΓ3 Το πιο εύκολο πράγμα θα ήταν να φωνάξουμε για… δικαίωση για τα θέματα διαιτησίας γιατί αποδεδειγμένα είμαστε οι μόνοι που φωνάζουμε. Δεν θέλουμε δικαίωση, να σώσουν τον ΑΡΗ θέλουμε, όσοι λένε ότι έχουν την δύναμη να το κάνουν. Το προηγούμενο κείμενο είχε τίτλο Μάχη και επικοινωνιακά. Εμείς θα την δώσουμε, αλλά δεν φτάνει από μόνο του. Θέλει και μάχη στα κέντρα των αποφάσεων και όχι εσωτερικές διαμάχες και έριδες για προσωπικά οφέλη. Ας μείνουν στην άκρη τα προσωπικά-επιτέλους- με στόχο την σωτηρία της ομάδας.

Πηγή: AllAboutAris.com