Διότι δεν είναι μόνο οι φίλοι της ΑΕΚ που έχουν υποδεχθεί τον Μελισσανίδη ως σωτήρα της ομάδας τους, αλλά και κάποιοι παράγοντες του αθλήματος που βλέπουν τον Έλληνα επιχειρηματία ως ένα πόλο, με τη συνδρομή του οποίου μπορεί να δημιουργηθεί κάτι νέο στο χώρο του αθλήματος.

Τα τελευταία χρόνια η κυριαρχία του Ολυμπιακού σε αγωνιστικό και διοικητικό επίπεδο δεν αμφισβητήθηκε από κανέναν. Οι ερυθρόλευκοι ήταν και παραμένουν δυνατοί και στους αγωνιστικούς χώρους και έξω από αυτούς.

Η εμφάνιση του Γιάννη Αλαφούζου στον Παναθηναϊκό δεν στάθηκε από μόνη της ικανή να διαφοροποιήσει τα πράγματα.

Σε αυτή προστέθηκε όμως και η παρουσία του Ιβάν Σαββίδη στον ΠΑΟΚ, που φρόντισε να δείξει αμέσως το στίγμα του απέναντι στον Ολυμπιακό.

Μπορεί ο Δημήτρης Μελισσανίδης να παίρνει την ΑΕΚ από το μηδέν για να την ξανακάνει μεγάλη, αλλά αν δεν είχε στο μυαλό του τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ένωσης σε δύο χρόνια από σήμερα, δεν θα έμπαινε στη διαδικασία να εμπλακεί και πάλι με το ποδόσφαιρο.

Κατά συνέπεια ο πόλος που τείνει να δημιουργηθεί με ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Παναθηναϊκό σε όλα τα επίπεδα, αποτελεί ένα αρκετά ενδιαφέρον εγχείρημα, καθώς θεωρείται σίγουρη και η όποια αντίδραση του Ολυμπιακού.

Θυμίζω ότι στην κοινοπραξία που κέρδισε τον διαγωνισμό για τον ΟΠΑΠ μετέχει και ο Δημήτρης Μελισσανίδης, γεγονός που από πολλούς συνδέεται με τις δυνατότητες δημιουργίας συμμαχιών.

Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, όπως είναι σήμερα δομημένο, δύσκολα μπορεί να ανακάμψει. Για τις βαθιές τομές που χρειάζεται απαιτείται όμως, συνολική προσπάθεια κι όχι η απλή ανατροπή μιας κατάστασης και η εγκαθίδρυση του αντίπαλου δέους στα πράγματα.

Το άθλημα είναι ανταγωνιστικό και έτσι θα παραμείνει. Αυτό δεν αλλάζει. Μπορεί να αλλάξει όμως, η συμπεριφορά των εμπλεκομένων με αυτό, που αν θέλουν να το δουν να προοδεύει, οφείλουν να αναζητήσουν το 50-50 σε όλα τα επίπεδα.

Από την δίκαιη κατανομή των οικονομικών πόρων του και τα σωστά σφυρίγματα των διαιτητών για όλους, μέχρι την εξασφάλιση της βιωσιμότητας των μικροπωλητών έξω από τα γήπεδα.

Πηγή: pamesports.gr