Θα ήταν ευχής έργον να υπήρχε ένας Παναθηναϊκός ικανός όχι μόνο να κρατήσει τους αγωνιστικούς του ηγέτες, αλλά να προσθέσει κι άλλους τέτοιους στο ρόστερ, αποφεύγοντας τα μεγάλα ρίσκα.

Αυτός ο Παναθηναϊκός, όμως, που σήκωνε το τηλέφωνο κι έκλεινε τον Ζιλμπέρτο, τον Σισέ, τον Κατσουράνη, τον Λέτο έχει πάει... βόλτα. Ο υπάρχων Παναθηναϊκός έχει ανάγκη κάθε σεντ που μπορεί να μπει στα αραχνιασμένα ταμεία του. Άρα η ερώτηση όσον αφορά την ΠΑΕ είναι άλλη. Κι έχει να κάνει με το κατάλληλο τίμημα για να γίνει η μεταγραφή του διεθνούς τερματοφύλακα. Όταν ένας σύλλογος εύχεται να βρουν μερικοί από τους παίκτες του νέα ομάδα και να φύγουν έστω και χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα -επειδή αποδείχθηκαν «λανθασμένες επιλογές»- δεν μπορεί να κρατά την πόρτα της εξόδου κλειστή σε έναν άλλον παίκτη μόνο και μόνο επειδή ο κόσμος -και όχι μόνο- λέει ότι η ομάδα έχει ανάγκη από προσωπικότητες.

Φυσικά και είναι υπαρκτή η ανάγκη για παρουσία σημαντικών παικτών στο ρόστερ. Είναι σημαντικότερη, όμως, η επιβίωση. Διότι διάθεση και δυνατότητα για νέα μετοχική οικονομική «ένεση» δεν φαίνεται να υπάρχει. Άσε που υπάρχει και ο Καπίνο... Ο διεθνής με τους νέους και με χιλιόμετρα ήδη γραμμένα στη Σούπερ Λίγκα είναι κεφάλαιο για τον Παναθηναϊκό. Και πρέπει να του δοθεί χώρος και χρόνος για να γίνει και αυτός Καρνέζης. Αν όχι του χρόνου, σε δύο χρόνια. Κακά τα ψέματα, αυτή είναι η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων.

Όσο για τον ίδιο; Η φυγή από την Ελλάδα για κάποιο πρωτάθλημα της... δυτικότερης Ευρώπης είναι πρόοδος. Πόσο μάλλον η φυγή από έναν Παναθηναϊκό στη σημερινή του κατάσταση. Είναι όλος αυτός ο ντόρος που γίνεται εσχάτως και μια τεράστια δικαίωση για τον ίδιο τον Ορέστη που ούτε δύο χρόνια πριν γινόταν το πρόσωπο της «πτώσης» του Παναθηναϊκού όταν αποβαλλόταν στο 3' του ματς με τον Ατρόμητο. Έχει μεταμορφωθεί στον κορυφαίο Έλληνα τερματοφύλακα και του αξίζει να του επιτραπεί το βήμα παραπάνω...

Πηγή: SportDay