Ακόμη προπονητής της ήταν ο Ρόι Εβανς κι επιθετικό δίδυμο ο Ρας με τον Φάουλερ, ενώ έπαιζαν στην ομάδα της ο Μπαρνς και ο Ρόνι Γουίλαν! Το μηδέν στα τρία πρώτα ματς είχε κρατήσει και ο Ρέινα το καλοκαίρι του 2004, μόλις τον είχε φέρει στο «Ανφιλντ» ο Ράφα Μπενίτεθ. Η διαφορά τότε ήταν πως η Λίβερπουλ είχε μόλις μία νίκη στα πρώτα τέσσερα ματς της στο πρωτάθλημα κι αυτό που έκανε τώρα ο Μινιολέ τον καθιστά καθοριστικό σ' αυτό το ξεκίνημα, κερδίζοντας με το σπαθί του μία θέση στην καρδιά του KOP!

Από όποια οπτική γωνία και να το δει κανείς, είναι ένα ονειρικό ξεκίνημα που ωστόσο μπορεί να παραπλανήσει. Γιατί η επικράτηση της Λίβερπουλ απέναντι σε μία αναιμική Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ προήλθε από ένα γκολ αρκετά νωρίς του Στάριτζ και επιτεύχθηκε με τον παλιό κλασικό βρετανικό τρόπο, του ηρωισμού και της δύναμης. Ο Μπρένταν Ρότζερς πέρυσι στο ξεκίνημά του στον πάγκο, είδε την ομάδα του να αποδίδει εκπληκτικό ποδόσφαιρο εναντίον της Σίτι, αλλά να χαρίζει δύο γκολ και να έρχεται 2-2. Επίσης εναντίον της Γιουνάιτεντ, παρά το ότι έμεινε με δέκα παίκτες και «βομβάρδισε» την εστία του Ντε Χέα, τελικά αν και προηγήθηκε με γκολ του Τζέραρντ, έχασε με 2-1!

Το ποδόσφαιρο δεν έχει εξισώσεις που βγάζουν αριθμούς και αποτελέσματα. Συνεπώς επειδή το να παίξεις μέτρια και να νικήσεις τον μεγάλο σου αντίπαλο που είναι ο πρωταθλητής είναι ανεκτίμητο, δεν πρόκειται για ανακάλυψη της πυρίτιδας αν κάποιος πει πως είναι πολύ πιο επιθυμητό από τα εύσημα της καλή απόδοσης που συνοδεύονται από ήττα!

Για τη Γιουνάιτεντ αντίθετα είναι ένα τραγικό ξεκίνημα με δύο σερί ματς χωρίς να σκοράρει ύστερα από πάρα πολύ καιρό και με τον Ντέιβιντ Μόγες να γνωρίζει την πρώτη του ήττα στον πάγκο των πρωταθλητών σε ένα γήπεδο, το «Ανφιλντ» που έχει επισκεφτεί 13 φορές χωρίς να φύγει έστω μία νικητής!

Το χειρότερο είναι πως μπαίνουν τα ματς στο τελευταίο πεντάλεπτο κι αντιλαμβάνεσαι ξεκάθαρα πως δεν υπάρχει η ίδια πίστη στο ότι η ομάδα θα βρει το γκολ όπως σχεδόν μόνιμα συνέβαινε επί Φέργκιουσον. Το νοητικό και ψυχολογικό μπλοκάρισμα που έχει αυτή τη στιγμή η Γιουνάιτεντ στη νέα εποχή δεν είναι δύσκολο να αλλάξει. Θα χρειαστούν όμως ένα καλό αποτέλεσμα και μία αντίδραση. Το ντέρμπι με τη Μάντσεστερ Σίτι θα είναι το κλειδί στα τέλη του μήνα κι από εκεί και ύστερα θα μπορούμε να κάνουμε κουβέντα. Ομως είναι φανερό πως ο Μόγες πρέπει να κάνει μεταγραφές και για να ενισχυθεί στα χαφ η ομάδα του. Καλός κι άγιος ο συγκλονιστικός Γκιγκς, αλλά πια είναι 40 χρόνων!

Για να υπάρξει μία αλλαγή ψυχολογίας στα αποδυτήρια, πρέπει να έρθουν παίκτες όπως ο Ερέρα ή ο Φελαϊνί που χρειάζονται στη Γιουνάιτεντ όπως η βροχή στο άνυδρο χώμα. Ομως αυτό που κυρίως χρειάζεται η πρωταθλήτρια είναι τον Γουέιν Ρούνεϊ. Στο ματς με την Τσέλσι ήταν ο καλύτερος με διαφορά και κακώς κάποιοι δεν αντιλαμβάνονται πως ο Ρόμπιν φαν Πέρσι είναι πολύ διαφορετικός όταν ο Ρούνεϊ υπάρχει στην ενδεκάδα. Δεν είναι φυσικά στιγμή πανικού γιατί είμαστε μόλις στην τρίτη αγωνιστική και η πραγματική διαφορά της Γιουνάιτεντ από την κορυφή δεν είναι οι πέντε πόντοι από τη Λίβερπουλ, αλλά οι δύο από τη Σίτι και οι τρεις από την Τσέλσι! Αυτοί είναι οι πραγματικοί της αντίπαλοι για το πρωτάθλημα, αφού η Λίβερπουλ εννοείται πως δεν έχει το βάθος στο ρόστερ ούτε την απαιτούμενη εμπειρία για να διεκδικήσει τον τίτλο!

Ωστόσο αυτό το καταπληκτικό ξεκίνημα που έκαναν οι «ρεντς» τους δίνει την αυτοπεποίθηση για να παλέψουν με πολλές πιθανότητες να μπουν στην τετράδα για πρώτη φορά από το 2009. Ομως οι απαιτήσεις μεγαλώνουν και αυτό θα κάνει κάθε ματς από εδώ και έπειτα πιο δύσκολο, με την ομάδα να πρέπει να δείξει χαρακτήρα όταν έρθει η πρώτη γκέλα.

Ενα πολυφορεμένο κλισέ στο ποδόσφαιρο κάνει λόγο πως σε κάθε νίκη αντιστοιχούν μόλις τρεις πόντοι! Δοκιμάστε να πείτε στους παίκτες, τον προπονητή και τους οπαδούς της Λίβερπουλ πως αυτή η επιτυχία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία νίκη με τη Στόουκ ή την Αστον Βίλα. Και φυσικά προσπαθήστε να πείσετε τους φίλους της Γιουνάιτεντ πως αυτή ήταν απλά μία ήττα, όπως αν έχαναν από την Σουόνσι! Το ποδόσφαιρο, είπαμε, δεν είναι μαθηματικές εξισώσεις...

Πηγή: SportDay