Ο Γιάννης Σερέτης σχολιάζει τα διοικητικά στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός
*Τούτη την ώρα μεσοβέζικες λύσεις δεν χωρούν. Τακτικές του στυλ «θα τους αφήσω να βγάλουν τα μάτια τους και μόλις φτάσει η ώρα μηδέν θα κάνω την πρόταση» ή λογικές του τύπου «δεν θέλω να ασχολούμαι με τον Παναθηναϊκό, έχω το 54,7%, αλλά σκέφτομαι να βάλω το 30% όσων θα βάλουν όλοι οι υπόλοιποι γιατί δεν θέλω να αυξηθεί το ποσοστό μου» δεν προσφέρουν υπηρεσίες στον Παναθηναϊκό.
* Την άποψή μου για το ποιοι φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για την τωρινή κατάσταση, την έχω καταγράψει καθαρά: ο Βγενόπουλος και ο Πατέρας. Από δω και πέρα, μπαίνει μια τελεία. Και ο Βαρδινογιάννης με τον «Βγενό» (διότι μην γελιέστε, όλα από εκείνους εξαρτώνται και κανένας Γιαννακόπουλος και κανένας Πολέμης δεν θα πάρουν το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών της ΠΑΕ) καλούνται να πάρουν τώρα την οριστική απόφασή τους.
* Αν ήμουν Βαρδινογιάννης, από τη στιγμή που δεν θέλω ούτε να είμαι μεγαλομέτοχος ούτε να διοικώ, από τη στιγμή που μου έχει φύγει η κάψα, που έχει κλείσει το κεφάλαιο «Παναθηναϊκός» στη ζωή μου, θα είχα ήδη φύγει. Θα είχα δώσει τις μετοχές στον Ερασιτέχνη, όπως είχε κάνει στην ΑΕΚ ο Τάκης Κανελλόπουλος του «Τιτάνα», και θα είχα αποχωρήσει.
* Αφού θα με βρίζουν ό,τι και να κάνω, όσα και να βάλω, δεν θα ανεχόμουν να μου τη «λέει» με υφάκι ο Δομάζος και ο Μαυροκουκουλάκης που έχουν φάει επί δεκαετίες ψωμί από την οικογένειά μου, πόσω μάλλον να ακούω τα σχολιανά μου από τους οπαδούς, οι οποίοι ό,τι και να κάνω θα γκρινιάζουν (το ελάχιστο). Πριν απ΄ αυτό, όμως, θα είχα κάνει μια σοβαρότατη, οργανωμένη, συγκροτημένη, επίπονη προσπάθεια για εύρεση επενδυτή προκειμένου να δώσω τις μετοχές. Αν την είχα κάνει και ήταν ατελέσφορη, θα τις παρέδιδα. Και αν κάποια στιγμή στο μέλλον γούσταρα, θα έκανα καμιά χορηγία που… δεν απαγορεύεται και από το FFP.
* Kι αν ήμουν Βγενόπουλος θα έβγαινα από το καβούκι μου και θα μιλούσα με ειλικρίνεια στους φίλους της ομάδας. Όχι «μένω και θα ακολουθήσω τις αποφάσεις του Δ.Σ.». Ποια η ηθική ικανοποίηση σ΄ αυτή την περίπτωση, αν συμμετέχω εκ του μακρόθεν σε μια ομάδα που θα τερματίζει δεύτερη ελλείψει τρίτου και θα φοβάμαι μην βγει στο Τσάμπιονς Λιγκ γιατί είναι πιθανό να τρώει πεντάρες όχι μόνο από τις «Μπαρτσελόνες» και τις «Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ», αλλά και από τις… «Σάλκε» και από τις «Αρσεναλ», που πριν από λίγα χρόνια άκουγαν «Panathinaikos» και έβλεπαν τον «μπελά» να πλησιάζει; Θα έλεγα, άπαξ και δια παντός ένα από τα δύο: α) «αποτύχαμε, αποχωρώ, δίνω τις μετοχές μου στον τάδε» β) «Γιάννη, θέλω την πλειοψηφία των μετοχών, να ορίσουμε ένα ποσό και να τελειώνουμε». Τούτη τη φορά όμως, για τελευταία φορά, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα πάμε πάλι στο γνωστό «κι αν επιστρέψει, ποιος θα τον πιστέψει;».
* Δεν ξέρω παίδες, έτσι τα βλέπω εγώ, έτσι θα έκανα. Το σκέφτηκα πολύ, προσπάθησα, με όσες πληροφορίες έχω, να μπω στη θέση τους, όχι στο μυαλό τους. Στη θέση τους, αλλά με τον δικό μου χαρακτήρα και σκεπτικό, με τα οποία ασφαλώς, οι περισσότεροι θα διαφωνήσουν.
* Υπάρχουν, εν τω μεταξύ, μέσα σε όλα αυτά πολλά εκνευριστικά και ακαταλαβίστικα, πολλά που προκαλούν γέλια και κλάματα σε έναν αποστασιοποιημένο φίλο του Παναθηναϊκού που απλώς παρακολουθεί τις εξελίξεις. Γεγονότα που έλαβαν χώρα τις προηγούμενες ημέρες και είναι για γέλια και για κλάματα.
* Όπως η ατάκα του Δομάζου στον Βαρδινογιάννη, με το στυλάκι «δεν ξέρεις μπάλα, σταμάτα να μιλάς» βγαλμένη από τα 70’s. Όπως η ατάκα του Mister Manos (όλα τα’ χε η Μαριορή, αυτός της έλειπε για να ασχολούμαστε…) στον Τζίγκερ για το… «παιδί από το βόλεϊ» (το οποίο, όμως τραβάει το κουπί και κουβαλάει την ευθύνη, έστω και μικρή).
* Όπως το πανό για τον «εχθρό εντός» στο ΟΑΚΑ τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός προσπαθούσε να κάνει το 2-1 επί της Μπαρτσελόνα (απίστευτα πράγματα). Όπως το «ουδέν σχόλιον» του Βγενόπουλου που σε άλλες περιπτώσεις ήταν λαλίστατος για πολλά μικρότερης σημασίας ζητήματα.
* Όπως ότι ο Γιάννης Βαρδινογιάννης κατακεραυνώνει τους πάντες για τα οικονομικά, ενώ ο γενικός διευθυντής και ο οικονομικός διευθυντής της ΠΑΕ Παναθηναϊκός ήταν δικοί του άνθρωποι κατά τη διάρκεια και των τριών ετών της πολυμετοχικότητας (ναι, ναι, ξέρω, τα έβλεπαν, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα γιατί ο Πατέρας ήταν βασιλικότερος του βασιλέως).
* Όπως το επιχείρημα του Νίκου Πατέρα, ο οποίος επιμένει ότι τον «έδιωξαν» τα δημοσιεύματα, λες και υπάρχει ηγέτης κάπου, οπουδήποτε, σε οποιοδήποτε τομέα, κυβέρνηση, ΠΑΕ, που να μην αμφισβητείται ή να μην δέχεται κριτική ή ακόμη και επιθέσεις από τον Τύπο και από πολλούς άλλους… Όπως η ατάκα του Πολέμη για Α.Μ.Κ. ύψους… 100 εκατ. ευρώ, στην οποία (φανταστική ασφαλώς περίπτωση), ο ίδιος θα ήταν υποχρεωμένος να βάλει 1,3 εκατ. ευρώ (δηλαδή… χαρτζιλίκι βάσει της περιουσίας του).
* Όλα αυτά, άλλα λιγότερο, άλλα περισσότερο (ανάλογα με το μυαλό και την οπτική γωνία του καθενός) προκαλούν τη νοημοσύνη μας. Και είμαι σίγουρος ότι θα δούμε και θα ακούσουμε κι άλλα πολλά. Γιατί είναι πασιφανές ότι, ως τώρα τουλάχιστον, ό,τι κάνουν όλοι, το κάνουν επειδή αισθάνονται «υποχρέωση». Λείπει το όραμα και η ωραία τρέλα για τον Παναθηναϊκό (λέγεται κι αλλιώς, αλλά δεν… γράφεται η λέξη από κ…).
* Αν κάποια στιγμή βρεθεί κάποιος που θα την αισθανθεί αυτή την ωραία τρέλα, ίσως να χαμογελάσει ο φίλος του Παναθηναϊκού για την ποδοσφαιρική ομάδα του. Αν όχι, το καλύτερο που μπορεί να γίνει τούτο το καλοκαίρι για το Τριφύλλι, είναι να μην διαλυθεί ξεπουλώντας βασικούς παίκτες και αντικαθιστώντας τους με χαμηλότερης ποιότητας. Διότι ούτε ο Βαρδινογιάννης ούτε ο Βγενόπουλος θα λειτουργήσουν με το δικό μου σκεπτικό, να΄ μαστε όλοι σίγουροι γι’ αυτό.
Υ.Γ. Επειδή ξεχνάμε πολύ εύκολα: στην «πολυμετοχική» ιστορία του Παναθηναϊκού δεν τίθεται αμφιβολία για την μεγαλύτερη και σημαντικότερη κωλοτούμπα: του Βγενόπουλου για το 25%. Οι πρώτοι, όμως, που την έκαναν (την κωλοτούμπα) ήταν άλλοι. Θυμηθείτε που καθόταν ο Νίκος Πατέρας την ημέρα του συλλαλητηρίου και οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι την ημέρα της παρουσίασης της ΠΕΚ...
Πηγή: leoforos.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις