Ο ΑΟ Περιστερίου ανάγκασε την ΑΕΚ στην πρώτη της γκέλα στο πρωτάθλημα της Γ'Εθνικής και από την 3η αγωνιστική ξεκαθαρίστηκε ότι η Ένωση δεν θα ανέβει (πρώτη στη Football League και έπειτα) στη Super League χωρίς βαθμολογική απώλεια. Πάντως, οι γνώστες της συγκεκριμένης κατηγορίας έλεγαν, πριν καν ξεκινήσει το πρωτάθλημα, πως δεν θα είναι εύκολο για την ομάδα του Δικέφαλου αετού και εξέφραζαν μεγάλες αμφιβολίες, αν θα μπορέσει να πετύχει το απόλυτο των νικών. Τελικά επιβεβαιώθηκαν από πολύ νωρίς.

Γι' αυτό, το ματς του Ελ Πάσο θα πρέπει να γίνει μπούσουλας για τους παίκτες και το προπονητικό επιτελείο της ΑΕΚ. Γιατί όπως ο ΑΟ Περιστερίου, έτσι και οι υπόλοιπες ομάδες του 6ου ομίλου θα παίξουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Με σφιχτές άμυνες, ταμπούρι και πίσω από τη σέντρα. Οπότε η Ένωση, θα πρέπει να βρει λύσεις στο σκοράρισμα. Έχει που έχει επιθετικό πρόβλημα, αν βρει μπροστά της παρόμοιες διαιτησίες, τότε θα έρθουν νέες γκέλες.

Οι λανθασμένες υποδείξεις βοηθών (Κασσαβέτη-Δημόπουλου) και διαιτητή(Βάτσιου) όμως (στο ματς με το Περιστέρι) δεν ήταν αυτές που στέρησαν τη νίκη της ΑΕΚ. Αν είναι δυνατόν μία ομάδα με την ιστορία και τη δυναμική της Ένωσης να αποδίδει σε φαλτσοσφυρίγματα μία γκέλα στη Γ'Εθνική. Αυτή η καραμέλα θα πρέπει να λιώσει. Δεν τιμάει την ΑΕΚ (που βρίσκεται σε τροχιά αναγέννησης) να μεμψιμοιρεί για αυτόν τον λόγο.

Το πρόβλημα της Ένωσης (όπως σημειώθηκε και παραπάνω) είναι στο γκολ. Φάσεις φτιάχνει, δίχτυα όμως δεν βρίσκει. Δεν μπορεί να μάθει ο προπονητής (στον οποίο αρχίζουν και του την πέφτουν όλοι) στον Πόποβιτς και τον Ντακόλ πώς να σκοράρει, ενώ ο Πλατέλλας δεν είναι κλασικός γκολτζής.

Στην Καλλιθέα, η ΑΕΚ είχε αδυναμία ανάπτυξης από τα άκρα, ενώ από τον άξονα δεν μπορούσε να περάσει μπαλιά, λόγω της άμυνας... μπετόν αρμέ των γηπεδούχων. Έτσι αρκέστηκε (και πάλι) στη δημιουργία φάσεων με πολλές σέντρες. Οι οργανωμένες επιθέσεις που βγήκαν ήταν μετρημένες στα δάχτυλα (δύο μέτρησα εγώ) και αυτές βγήκαν από τα πόδια του Γεωργέα.

Θα περίμενε κανείς πάντως, πως σε τέτοια παιχνίδια, θα μετρούσε η ποιότητα και η αξία κάποιων ποδοσφαιριστών, απ' τους οποίους περιμένεις να πάρουν την ομάδα πάνω τους. Όπως ο Κορδέρο για παράδειγμα. Ο Ισπανός είναι αναμφισβήτητα ο πιο ποιοτικός παίκτης στην ΑΕΚ. Όλοι συμφωνούν πως είναι πολυτέλεια για την Ένωση να έχει τέτοιον παίκτη στο ρόστερ της (τον οποίο ακριβοπληρώνει) αλλά στο Ελ Πάσο, δεν μπόρεσε να οργανώσει το παιχνίδι των “κιτρινόμαυρων”, δεν πήρε πρωτοβουλίες και γενικά ήταν απογοητευτικός.

Στα άκρα, Τσουκαλάς και Τσουμάγκας ήταν μέτριοι. Ο πρώτος έκανε πολλά λάθη, ήταν στατικός, και δεν βοήθησε όσο έπρεπε τον Πλατέλλα επιθετικά. Ο δεύτερος εκτός από κάποιες καλές σέντρες, ήταν νωχελικός. Είχε βέβαια μπροστά του και έναν κάκιστο Πόποβιτς, ο οποίος με εξαίρεση το γκολ που πέτυχε και λανθασμένα ακυρώθηκε, έδειξε ότι δεν μπορεί. «Ούτε για την ομάδα του Sportdog για το πρωτάθλημα ιστοσελίδων δεν κάνει», έλεγαν οι συνάδελφοι εδώ στον σκύλο. Όσο για τον Πλατέλλα στην άλλη πτέρυγα(δεξιά), ήταν ορεξάτος, κινητικός, αλλά δεν είχε βοήθειες, με αποτέλεσμα να εγκλωβιστεί και να μην αποδώσει τα μέγιστα, όπως στο προηγούμενο ματς με τη Θύελλα.

Ο Ντακόλ ναι μεν δεν τροφοδοτήθηκε σωστά (από πίσω του ο Γροντής είχε διάθεση, αλλά ήταν ανούσιος) αλλά φάνηκε επηρεασμένος από τον τραυματισμό του. Ήταν επιφυλακτικός και δεν έβαζε τόσο δυνατά το σώμα του στη φωτιά. Γιατρός δεν είμαι αλλά σε συζήτηση που είχα με κάποιον ειδικό μου εξήγησε, ότι, όταν ένας παίκτης προέρχεται από εξάρθρωση ώμου θα πρέπει να απέχει για κάποιο διάστημα από αγωνιστικές υποχρεώσεις. Οπότε, ο Βραζιλιάνος μάλλον θα έπρεπε να βρισκόταν εκτός αποστολής αντί το ιατρικό επιτελείο να πάρει το ρίσκο και να δώσει το ΟΚ για τη συμμετοχή του.

Αν και η ΑΕΚ δεν απειλήθηκε, θα μπορούσαμε να πούμε κάποια πράγματα για το δίδυμο στο κέντρο της άμυνας που παρέταξε ο Τραϊανός Δέλλας στο Ελ Πάσο. Ο Τσιρίλο έδειξε ότι ήταν εντελώς ανέτοιμος ακόμα και σε αυτή την κατηγορία. Όποτε έβγαζαν οι Περιστεριώτες προωθημένη μπαλιά στον επιθετικό, ο Ιταλός στόπερ έχανε μονίμως τον παίκτη, ο οποίος τον περνούσε άνετα 5 μέτρα στο σπριντ. Έκανε επίσης αρκετά λάθη, όπως και ο παρτενέρ του ο Ρόβας, ο οποίος σε μία φάση δεν μίλησε στον Βούρα (ή το αντίστροφο) και παραλίγο να συμβεί ό,τι είχε γίνει μεταξύ Φερούζεμ και Χιώτη, το 2002 σε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό (τότε η ΑΕΚ έχασε το πρωτάθλημα). Προσωπικά θα προτιμούσα ο Ρόβας να διατηρούσε τη φυσική του θέση, ως αμυντικός χαφ, δίπλα στον Γεωργέα και ο Κορδέρο να μετατοπιζόταν πιο μπροστά ως επιτελικός, βοηθώντας στο δημιουργικό κομμάτι του παιχνιδιού. Όπως και να το κάνουμε, εμείς δεν είμαστε προπονητές. Ο λόγος μας απλά περισσεύει

Ποιο ήταν το μόνο θετικό της 3ης αγωνιστικής περιπέτειας της ΑΕΚ στη Γ'Εθνική; Οι οπαδοί της, οι οποίοι σε ένα ακόμα ματς βρέθηκαν κοντά της, τραγουδούσαν από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό και δεν σταμάτησαν να στηρίζουν τους παίκτες της ομάδας τους, μπροστά στο μαρτυρικό θέαμα που έβλεπαν τα μάτια τους. Μερικά μπουκαλάκια νερού έφυγαν προς το μέρος του (πολύ κακού) βοηθού Δημόπουλου, ο οποίος απ'την τρομάρα που πήρε, έφυγε απ' τη θέση του (τελευταία διακοπή του ματς στο δεύτερο μέρος), αλλά όπως μαθαίνω, τα παιδιά που συντονίζουν την εξέδρα, έχουν επιληφθεί ήδη για την αποφυγή παρόμοιων παρατράγουδων στο άμεσο μέλλον.

Υγ: Ειπώθηκε από ένα οπαδό του ΑΟ Περιστερίου. Και ακίνητοι να ήταν οι παίκτες της ομάδας του, η ΑΕΚ δεν θα έβαζε γκολ. Είχε μισό δίκιο. Γιατί η Ένωση γκολ έβαλε, αλλά της ακυρώθηκε... αδίκως.