Δεν ξέρω αν θα έχουμε απόφαση αυτή την εβδομάδα για τα στημένα ή αν θα υπάρξουν ακόμα κι άλλοι πολλοί μάρτυρες στη διαδικασία. Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος.
Προφανώς με τις μέχρι τώρα καταθέσεις είναι δύσκολο να καταδικαστεί κάποιος. Η πλέον απογοητευτική από όλες ήταν αυτή του Νίκου Πατέρα, του μόνου που θα μπορούσε να φωτίσει την υπόθεση, βοηθώντας την έδρα να καταλάβει με τι ασχολείται.
Aπό όλες τις μέχρι τώρα καταθέσεις στην πρώτη δίκη για τα περίφημα στημένα παιχνίδια η πιο απογοητευτική ήταν του πρώην προέδρου του Παναθηναϊκού, Νίκου Πατέρα. Οι περισσότεροι από όσους μέχρι τώρα κατέθεσαν -ακόμα κι ο Σοφοκλής Πιλάβιος, παρά την ιδιότητα του πρώην προέδρου της ΕΠΟ- ελάχιστα μπορούσαν να βοηθήσουν την έδρα να κατανοήσει τι είναι αυτή η ιστορία και τι έχει ακριβώς συμβεί. Οι δημοσιογράφοι που κατέθεσαν υιοθετούν, αναπαράγουν και καμιά φορά εμπορεύονται φήμες: ελάχιστη σχέση έχουν επιχειρησιακά με τέτοιες ιστορίες. Οι άνθρωποι του ΣΔΟΕ, αφού δεν βρήκαν λογαριασμούς και χρήματα, ελάχιστα μπορούν να μας διαφωτίσουν. Ο Αλέξης Κούγιας έχει πει τόσα πολλά που είναι λογικό να πέφτει σε αντιφάσεις. Ο Νίκος Πατέρας, όμως, κάποιες ιστορίες τις γνωρίζει καλά και περίμενα να βοηθήσει την έδρα λίγο περισσότερο.
Τίποτα
Ο Πατέρας είχε κάποτε το σπάνιο θάρρος να πάει στον αθλητικό εισαγγελέα κύριο Φάκο και να καταθέσει ότι πήρε τηλέφωνο τον διαιτητή Δαλούκα πριν το Αρης Παναθηναϊκός: δεν υπάρχει άλλος που να το 'χει παραδεχτεί! Τότε είχε πει ότι το παραδέχτηκε, γιατί δεν είχε τίποτα να κρύψει κι ότι το τηλεφώνημα ήταν για να εξηγήσει στον διαιτητή ότι πολλά ακούγονται. Στην κατάθεσή του μάλλον αυτά δεν τα θυμόταν κι είπε άλλα. Είπε π.χ. ότι του τηλεφώνησε μετά -ειλικρινά δεν έχει σημασία. Ούτε έχει σημασία πως δήλωσε ότι ενημερωνόταν διαρκώς για τα ματς του ΠΑΟ, ενώ μετά τη φυγή του από την προεδρία της ΠΑΕ, δήλωνε πως δεν ασχολούνταν με τίποτα. Ούτε φυσικά έχει νόημα να επισημάνει κανείς ότι το ματς του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό Βόλου, για το οποίο υποτίθεται ότι μιλάει με τον Μάκη Ψωμιάδη, δεν είχε απολύτως καμία σημασία για την εξέλιξη του πρωταθλήματος, αφού ήταν το τελευταίο της σεζόν. Ούτε προφανώς αξίζει κανείς να σταθεί στη λανθασμένη του τοποθέτηση ότι «ο Καλόπουλος δεν τιμωρήθηκε», όταν ο διαιτητής είχε βγει από τους πίνακες. Ολα αυτά σήμερα δεν σημαίνουν τίποτα.
Θεσμικός
Το απογοητευτικό της τοποθέτησης του Πατέρα έχει να κάνει κυρίως με τη γενικόλογη θέση του ότι «τα ματς στήνονται από τους παράγοντες, αλλά κι από παίκτες χωρίς να το αντιληφθούν οι παράγοντες, αλλά και από παράγοντες με διαιτητές κι από διαιτητές μόνους τους εάν παίζουν στοίχημα». Αν ο πρώην πρόεδρος της Σούπερ Λίγκας Νίκος Πατέρας έχει τέτοια στοιχεία έπρεπε να τα προσκομίσει στο δικαστήριο: γι' αυτό γίνεται η συγκεκριμένη δίκη. Τέτοιου τύπου υποθέσεις, χωρίς στοιχεία και χωρίς αποδείξεις, δεν ταιριάζουν σε ένα πρώην θεσμικό παράγοντα.
Δρόμοι
Ο Πατέρας είχε δυο δρόμους. Ή έπρεπε να πάει και να μιλήσει με στοιχεία για στημένα ματς και στημένα πρωταθλήματα, αποκαλύπτοντας αυτό που λέμε «παρασκήνιο» ή να πάει και να εξηγήσει στο δικαστήριο την πραγματική διάσταση αυτής της ιστορίας, που ξεκίνησε ως η «αποκάλυψη της δεκαετίας» και βαδίζει προς τη γελοιότητα. Ο Πατέρας όφειλε, κατά τη γνώμη μου, να πει ότι οι ποδοσφαιροπαράγοντες όλη μέρα μιλάνε στα τηλέφωνα κι ότι αν η έρευνα της ΕΥΠ δεν αφορούσε επιλεκτικά τον Ψωμιάδη, τον Μπέο και τον Τσακογιάννη, ανάλογες τέτοιες σκαμπρόζικες, αλλά κενές από περιεχόμενο συνομιλίες θα είχαν καταγραφεί χιλιάδες με άλλους πρωταγωνιστές! Ο Πατέρας, που από το προεδρείο της Λίγκας έχει περάσει, ήταν ο μοναδικός από τους μάρτυρες που θα μπορούσε να εξηγήσει πώς μπορείς να πιέσεις τον πρόεδρο της ΕΠΟ και πώς αποτελεί τέχνη στο ελληνικό ποδόσφαιρο να δηλητηριάζεις τις επιτυχίες του άλλου, όταν σε κερδίζει. Αλλωστε κι ο ίδιος, ως πρόεδρος του ΠΑΟ, εισέπραξε πολύ δηλητήριο.
Παραμύθια
Καθώς η δίκη φτάνει σιγά σιγά στο τέλος της το χειρότερο είναι να μείνουν στην ιστορία αυτή σκιές: ο Πατέρας με την κατάθεσή του θα μπορούσε να ξεδιαλύνει το πράγμα ή να καταθέσει στοιχεία, αν φυσικά είχε. Δεν έκανε ούτε το ένα ούτε το άλλο, ενώ τίποτα δεν ήταν τόσο δύσκολο. Και κυρίως δεν εξήγησε αυτό που πολύ καλά γνωρίζει: ότι δηλαδή οι υποκλοπές συνομιλιών που γίνονται δυο χρόνια μετά τα περίφημα ματς είναι όλες άχρηστες γιατί η επικαιρότητα στο ποδόσφαιρο μεταβάλλεται ασταμάτητα. Οι γενικόλογες τοποθετήσεις του, από έναν άνθρωπο ιδιαίτερα ευθύ, μου ακούστηκαν σαν παραμύθια της Χαλιμάς
Στις επάλξεις
Στην τεράστια δημοσιογραφική του καριέρα ο Φίλιππος Συρίγος έδωσε μάχες εντυπωσιακές. Συγκρουσιακός και σκληρός, κινούμενος πάντα με τη δύναμη της δικής του ηθικής, απόλυτος πολλές φορές αλλά πάντα με επιχειρήματα, ο Συρίγος υπήρξε μια κορυφαία προσωπικότητα στον χώρο της ελληνικής δημοσιογραφίας και όχι απλά της αθλητικογραφίας. Πολλοί τον ταύτισαν με το μπάσκετ, και λογικά: αν ο Γκάλης ήταν ο μεγάλος προφήτης, ο Συρίγος ήταν ο πρώτος και σπουδαιότερος ευαγγελιστής, ο άνθρωπος που κήρυξε τις αρχές και τη λογική του σπορ. Συγχωρήστε μου την ιερατική παρομοίωση, αλλά ο Συρίγος για μένα υπήρξε πάντα ο ιεροκήρυκας μιας μεγάλης θρησκείας, αφού όχι μόνο έβαλε το μπάσκετ σε κάθε σπίτι, αλλά μας έμαθε τους κανόνες, την ιστορία και τη λογική του. Από την άλλη, θα ήταν άδικο να περιοριστεί ο οποιοσδήποτε απολογισμός της δουλειάς του μόνο σ' αυτό: ο Συρίγος ήταν ένας μαχητής, ένας γενναίος που δεν δείλιαζε να πάει κόντρα στο ρεύμα, ένας πολεμιστής στην πρώτη γραμμή και συχνά με τους λίγους, σε μια Ελλάδα που ο λαϊκισμός ήταν για χρόνια η αγαπημένη (και χρυσοπληρωμένη) συνήθεια της τέταρτης εξουσίας.
Αν θυμηθούμε τις καταγγελίες του για το ντόπινγκ, θα δούμε μπροστά μας ένα μαχητή που στο όνομα της αλήθειας γκρέμισε λαϊκά είδωλα. Αν σταθούμε στη στάση του τον καιρό της διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων, ακόμα και τώρα θα απορήσουμε για το πώς έβρισκε το κουράγιο να πάει κόντρα στα θέλω μιας χώρας που με τα δανεικά της οικουμένης μεγαλοπιανόταν. Ο Συρίγος μάς μεγάλωσε με τα σπικάζ του, αλλά μας έμαθε και να είμαστε δύσπιστοι, να μη φοβόμαστε να εκφράσουμε την τεκμηριωμένη αντίρρησή μας, να μην μπερδεύουμε το συναίσθημα με την αλήθεια.
Έφυγε έχοντας μείνει όρθιος στις επάλξεις μέχρι τέλους. Και θα λείψει κυρίως σε όσους διαφωνούσαν μαζί του. Γιατί αυτούς κυρίως ανάγκαζε πάντα να σκεφτούν
Πηγή: SportDay
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις