Αν ένας τίποτας έχει θείο τον εθνάρχη, κάνει καριέρα υπουργού

Και δεν το λέω για να κάνω τον έξυπνο. Την ίδια ακριβώς άποψη είχα εκφράσει όταν ο σύντροφος, ο αγωνιστής, ο σούπερ σοσιαλιστής και εραστής Κουλούρης οδηγούσε χωρίς δίπλωμα και πέρναγε τα κόκκινα το ένα μετά το άλλο. Αυτό που με ενοχλεί και με προσβάλλει βάναυσα είναι ότι τύποι σαν τον Λιάπη κυβέρνησαν και κυβερνάνε αυτή τη χώρα. Κόβεις φάτσα και βγάζεις συμπέρασμα.

Αν δεν ήταν ανηψιός του Καραμανλή, τι θα μπορούσε να κάνει στη ζωή του; Ούτε τον περιπτερά. Θα μπέρδευε τις σοκολάτες με τα τσιγάρα. Αυτός ο τύπος, λοιπόν, με το απλανές βλέμμα στραμένο στο άπειρο είχε διατελέσει δύο φορές υπουργός Μεταφορών και για δυόμισι χρόνια υπουργός Πολιτισμού. Τον κόβεις δηλαδή από φάτσα να μπορεί να μοιράσει δυο γαϊδουριών άχυρο; Είναι σίγουρο ότι θα τα μπερδέψει. Τον άκουγες να μιλάει σαν υπουργός και δεν μπορούσε να ολοκληρώσει μια πρόταση. Αυτός ο άνθρωπος, αυτή η τραγική φιγούρα, είχε διατελέσει για έξι συνολικά χρόνια υπουργός! Ενα τίποτα. Μόνο και μόνο επειδή ήτανε από σόι. Και δεν είναι βέβαια ο μόνος. Αμέτρητοι είναι οι Λιάπηδες που έχουνε κυβερνήσει και κυβερνάνε αυτήν την καταραμένη τη χώρα. Αχρηστοι. Ανίκανοι. Κι ο εν λόγω Λιάπης, βέβαια, δεν φύτρωσε σαν ραπανάκι.

Εκλεγμένος ήτανε. Κι όχι μια φορά και δύο. Είκοσι δύο χρόνια σερί έβγαινε βουλευτής! Από το 1985 μέχρι το 2007. Ούτε ένα ρεπό δεν έκανε. Και δεν έχει βέβαια στον ιδιωτικό τομέα ούτε ένα ένσημο. Στην κυριολεξία ούτε ένα. Το 1976 απέκτησε την άδεια του δικηγόρου (για να αποδειχθεί ότι όλα γίνονται σ' αυτόν τον τόπο) και το 1977 τον προσέλαβε σαν συνεργάτη του ο θείος του και τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ποιος είπε, δηλαδή, ότι οι εθνάρχες δεν κοιτάνε τα ανίψια τους; Το 1980, όταν ο εθνάρχης άλλαξε κι έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πήρε μαζί του τον Λιάπη σαν διευθυντή του γραφείου. Οπως ο Ιωαννίδης δηλαδή είχε τον Τάκη Αγραφιώτη. Κι από το '85 όπως είπαμε, βουλευτής. Κι όχι βέβαια ότι ο λαός της Β' Αθηνών τον ήξερε κι είχε εκτιμήσει το έργο του. Οπως π.χ. ήξερε την Αννα Καραμανλή κι εκτίμησε ότι διάβαζε καλά στην «Αθλητική Κυριακή» τ' αποτελέσματα της Βήτα Εθνικής.

Υπάρχει κι άλλος πιο σίγουρος τρόπος για να βγεις βουλευτής. Να σε σπρώξει ο κομματικός μηχανισμός. Να πέσει γραμμή δηλαδή στις τοπικές ότι ο ένας σταυρός πηγαίνει στον Φούφουτο. Δεν έχει καμία σημασία αν σε λένε Λιάπη ή Φούφουτο. Αν πέσει γραμμή από το κόμμα να βγεις, θα βγεις. Αυτή είναι η σύντομη ιστορία του Μιχάλη Λιάπη, που κάθε καλοκαίρι κόβει τις βόλτες του στα σοκάκια της Μυκόνου. Οπως, λοιπόν, αν βάλεις διπλό από το μηδέν τον άσο γίνεται άριστα δέκα, έτσι κι αν ένας τίποτας έχει θείο τον εθνάρχη, κάνει καριέρα υπουργού. Εστω κι αν το μυαλό του φτάνει μέχρι να κυκλοφορεί με μαϊμού πινακίδες. Αυτός ο άνθρωπος, πριν πιάσει το κατσαβίδι στα χέρια του για να βιδώσει τις πινακίδες, είχε στυλό κι υπέγραφε για λογαριασμό του ελληνικού κράτους για έξι ολόκληρα χρόνια. Αυτά.

O κύριος εντάσσεται στην κατηγορία Βλάσση Τσάκα

ΟΤΙ αυτός ο Ιωαννίδης τα έκανε μούτι στον Αρη, ουδεμία αντίρρησις. Οι ευθύνες του είναι τεράστιες. Αυτός την πήρε στον λαιμό του την ομάδα με τις επιλογές που έκανε. Και το κακό να ξεκινάει από τον Χατζηνικολάου. Γιατί όμως να πιστέψω αυτόν τον Κωνσταντινίδη; Τον ήξερα κι από χθες; Από πού προκύπτει δηλαδή ότι ζήτησε ο Ηλιάδης πεντακόσα χιλιάρικα; Επειδή το λέει αυτός; Και για ποιο λόγο; Για ποιο αντάλλαγμα; Ανάθεμα αν έχει μία μετοχή του Αρη ο Ηλιάδης. Αλλοι θ' αποφασίζανε αν θα του δίνανε την ομάδα.

Αντίθετα για τα πενήντα χιλιάρικα δανεικά που ζήτησε ο Κωνσταντινίδης για να μην του κάνουνε απεργία στην εφημερίδα, υπάρχει το SMS. Και εν πάση περιπτώσει, αν σου ζήτησε ρεγάλο μισό εκατομμύριο ο Ηλιάδης βγαίνεις και το λες εκείνη την ώρα. Οχι εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς. Και μόνο όμως ότι βγαίνει και λέει ότι αν μπει ο Αρης στο άρθρο 99, θα επενδύσει 7 εκατομμύρια γιούρο, ο κύριος εντάσσεται στην κατηγορία Βλάσση Τσάκα. Σε ιθαγενείς της ζούγκλας τα λέει αυτά; Επένδυση πάει να πει ότι θα βάλει εφτά εκατομμύρια στον Αρη με στόχο να τα αβγατίσει. Δηλαδή ξύλο με φύλλο μπακαλιάρο.

Στο εξωτερικό στέκονται σούζα σαν τον πελαργό στο ένα πόδι

ΣΤΟ ελληνικό ποδόσφαιρο όλοι είναι αδικημένοι. Και κατά συνέπεια παραπονούμενοι. Ο Στέφενς μετά το 1-1 του ΠΑΟΚ στο Περιστέρι είπε ότι «εδώ στην Αθήνα καλύτερα να μη μιλάω». Αργησε λιγάκι, αλλά μπήκε στο νόημα. Οτι για όλα φταίει αυτό το γαμημένο κράτος των Αθηνών. Από τα δεύτερα της Αλκμααρ, πάντως, που έχασε μέσα στην Τούμπα, έφταιγε το κράτος της Αλκμααρ. Στον Ολυμπιακό φταίει αυτή η καταραμένη η ΟΥΕΦΑ που θέλει σώνει και καλά να κλείσει τη μισή θύρα 7 στο ματς με τη Γιουνάιτεντ. Και τη σχετική απόφαση να χαρακτηρίζεται τραβηγμένη. Στην ΟΥΕΦΑ, δηλαδή, έχουν προηγούμενα με τον Ολυμπιακό; Θέλουν να του κάνουν κακό; Ή μήπως είναι δάκτυλος της Γιουνάιτεντ, που τρέμει τον ιερό ναό του «Γεώργιος Καραϊσκάκης»;

Και εν πάση περιπτώσει, ούτε με βάση έκθεση του παρατηρητή της ΟΥΕΦΑ τιμωρήθηκε ο Ολυμπιακός ούτε αυτό το πανό που έστω και για λίγο σηκώθηκε στο ματς με την Αντερλεχτ ήταν μια αθώα νεκροκεφαλή. Κάτι άλλο ήτανε και γι' αυτό τρέξανε και το κατεβάσανε αμέσως. Το πιο ωραίο από όλα, όμως, ήρθε από τον Παναθηναϊκό. Σχετικά με την «απαράδεκτη συμπεριφορά» της αστυνομίας στη Λιβαδειά να ταλαιπωρήσει τους οπαδούς του. Μέσα στο κρύο, δηλαδή, να τους υποβάλλει σε εξονυχιστικό έλεγχο. Τι θέλανε δηλαδή; Να τους κερνάγανε οι πολιτσμάνοι ζεστό τσάι και να τους δίνανε κι από ένα τρίγωνο για να πούνε τα κάλαντα; Οταν πάνε στο εξωτερικό και τους ξεβρακώνουνε, και πολύ καλά τους κάνουνε, στέκονται σούζα σαν τον πελαργό στο ένα πόδι. Στην Ελλάδα βάζουνε την ΠΑΕ να διαμαρτυρηθεί για πάρτη τους.

Εγώ έχω φτιάξει την τηλεόραση. -Στηβ Κακέτσης.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Οταν έλεγε ο Ηλιάδης «ο Αρης θέλει πρόεδρο με αρχίδια», είχε ζυγίσει του Σκόρδα;

Πηγή: Goal