ΟΚ. Δεν κέρδισε για δέκατο παιχνίδι στο γήπεδό του, κάνοντας τους στατιστικολόγους, να ψάχνουν κάθε αγνωστική, ποιο αρνητικό ρεκόρ καταρρίφθηκε . Παραμένει τελευταίος και με σημαντική διαφορά από τις υπόλοιπες ομάδες που παλεύουν για τον ίδιο σκοπό. Εκ προοιμίου άλλωστε το έργο του ήταν δύσκολο απέναντι σε μια από τις καλύτερες ομάδες της φετινής λίγκας με ποιότητα που δυστυχώς δεν έχει ο φετινός Αρης, χωρίς τις νέες μεταγραφές στη διάθεση του Παπαδόπουλου. Τι να πει κανείς όταν ο Παράσχος βάζει στο ματς Ναπολεόνι, Φάμπιο ως αλλαγές και ο συνάδελφός του στον άλλο πάγκο κοιτάζει και βλέπει αμούστακα παιδάκια. Μην ξεχνάμε ότι ο Αρης παρατάχτηκε κόντρα στον Ατρόμητο με μόλις ένα ξένο παίκτη και αυτόν (Αγάνθο) με τα χίλια ζόρια να βγάζει το 90λεπτο.

 

Έβγαλε όμως μια συσπείρωση, ένα ηρωισμό, μια αγωνιστική κατάθεση ψυχής που αν μη τι άλλο δείχνει κάτι. Δείχνει ότι το κύτταρο της παραμονής παραμένει ζωντανό στον κιτρινόμαυρο οργανισμό. Ότι παρά τις εμφανείς αδυναμίες, η ελπίδα δεν έχει σβήσει ακόμη. Ότι παρά την στάση της ΕΠΟ στο θέμα των δελτίων, που στερεί από τον Αρη λύσεις που έχει ανάγκη για να γίνει πιο ανταγωνιστικός, το ηθικό δεν έχει καμφθεί και η λευκή πετσέτα δεν έχει πεταχτεί ακόμη στο χορτάρι.


Όλα αυτά φυσικά μπορεί να μην είναι αρκετά για την παραμονή. Αποτελούν όμως μια ένδειξη ζωής στον πλανήτη Αρη και ένα μήνυμα ότι με τις μεταγραφές εφόσον αυτές αποκτήσουν δικαίωμα συμμετοχής, οι κίτρινοι θα πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους στα 14 παιχνίδια που απομένουν και ό, τι βγει. Το οφείλουν στους εαυτούς τους, στον κόσμο , στα 100 χρόνια που γιορτάζει φέτος ο σύλλογος.

Πηγή: SportDay