Πόσους Ελληνες προπονητές ξέρετε που δούλεψαν σε ομάδα του εξωτερικού; Ο Γιάννης Χριστόπουλος για μερικούς μήνες βρέθηκε στην ουκρανική Ταβρίγια. Ο Γιάννης Αναστασίου τις τελευταίες ημέρες είχε τη δική του ευκαιρία να δουλέψει σε μία από τις καλύτερες ομάδες του Βελγίου την Γκενκ, και μάλιστα με όλες τις προϋποθέσεις που ήθελε.

 

Να επιλέξει τους συνεργάτες του, με μακράς διάρκειας συμβόλαιο, χωρίς πίεση για αποτελέσματα την πρώτη χρονιά, με εξαιρετικές οικονομικές απολαβές και με αρκετά ικανοποιητικό μπάτζετ για ενίσχυση με μεταγραφές.

 

ΜΠΟΡΕΙ εδώ στην Ελλάδα να... απαξιώνουμε εύκολα πρωταθλήματα όπως το βελγικό, αλλά για τους Ευρωπαίους δεν έχει την παραμικρή σχέση με το ελληνικό.

 

ΝΑΙ, δεν αμφιβάλλω και δεν είναι υπερβολή ότι ο Αναστασίου είπε «όχι» στη Γκενκ για να μείνει σε ένα μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό club και ο Παναθηναϊκός παραμένει τέτοιο σε σχέση με τον βελγικό σύλλογο, αλλά από την άλλη οι συνθήκες είναι διαφορετικές.

 

ΕΚΕΙ η δουλειά του προπονητή φαίνεται και αναγνωρίζεται πολύ περισσότερο. Οι Ολλανδοί για παράδειγμα ξέρουν το βελγικό πρωτάθλημα σχεδόν όσο καλά ξέρουν και το δικό τους. Αν ο Αναστασίου πετύχαινε στην Γκενκ ακόμη και η πόρτα του Αγιαξ θα του άνοιγε, όπως επίσης για τον Αναστασίου μετά την επιτυχία στην πρώτη του χρονιά με τον ΠΑΟ, αν ακολουθούσε άλλη μία με την Γκενκ ακόμη και οι πόρτες της Αγγλίας, έστω μίας καλής ομάδας της Τσάμπιονσιπ, θα του άνοιγαν και μετά ποιος ξέρει πού.

 

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ όμως να φύγει από τον Παναθηναϊκό. Δεν μπορούσε γιατί θα άφηνε τη δουλειά στη μέση, δεν μπορούσε γιατί θα ήταν δείγμα αχαριστίας απέναντι στη μεγάλη ομάδα που του έδωσε την πρώτη πραγματική ευκαιρία, δεν μπορούσε γιατί ενδεχομένως να αισθάνεται ότι χρειάζεται λίγο ακόμη χρόνο για το μεγάλο βήμα στο εξωτερικό.

 

ΛΟΓΙΚΑ λοιπόν πήρε την απόφαση που πήρε. Απολύτως λογικά, έστω κι αν ήταν δύσκολη.

Πηγή: SportDay