Περισσότερο από τους αντιπάλους ο Κλαούντιο Ρανιέρι στον πάγκο της Εθνικής θα έχει να αντιμετωπίσει τα φαντάσματα του Ρεχάγκελ και του Σάντος, αλλά και την αποχώρηση των Κατσουράνη και Καραγκούνη, που όπως με τις μανούλες, πρέπει να σου λείψουνε για να καταλάβεις την αξία τους.

 

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ερώτημα είναι αν ο Ρανιέρι αδίκησε κάποιον. Αν δηλαδή στον πάγκο ή εκτός ομάδας υπήρχε κάποιος παίκτης που θα έπρεπε να ξεκινήσει. Η απάντηση ήταν έμπρακτη και ήρθε με τις αλλαγές του Ιταλού, όταν μπήκαν ο Χριστοδουλόπουλος και ο Κονέ, που έστω και αν άμεσα δεν τους αντικατέστησαν έχουν μεγαλύτερο ειδικό βάρος από τον Μάνταλο και τον Ταχτσίδη. Το δεύτερο ερώτημα είναι αν ο Ρανιέρι έκανε λάθος στην τακτική. Εδώ νομίζω ότι έχει και τη μεγαλύτερη ευθύνη. Με το αρχικό σχήμα των χαφ, με τους Σάμαρη, Ταχτσίδη, Μάνταλο είχε το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα. Ούτε κόβανε, με αποτέλεσμα οι Ρουμάνοι να κυκλοφορούν την μπάλα οριζόντια με την περιοχή, ούτε μπορούσαν να βγάλουν την κάθετη πάσα που φαίνεται ότι η πρώτη καλή φάση στην περιοχή των Ρουμάνων ήρθε στα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου.

 

ΑΛΛΑ περισσότερο από τα τεχνικά λάθη, το ανησυχητικό με τον Ρανιέρι είναι η ελαφρότητα με την οποία αντιμετώπισε το ματς. Δύο νέοι παίκτες, ο Μάνταλος και ο Διαμαντάκος, με τον πρώτο να έχει μόνο επίσημο ματς στο Κύπελλο με τον Φωκικό δείχνει σαν να μην υπολόγισε τους Ρουμάνους ή ακόμα χειρότερα να μην καίγεται για το πέρασμα του από την Εθνική. Το θέμα δεν είναι αν θα περάσουμε στο Euro.

 

Για να αποκλειστούμε με δύο ομάδες να περνάνε κατευθείαν και μία τρίτη πιθανόν εκτός από αποτελέσματα χρειάζεται προσπάθεια. Το θέμα είναι τι ομάδα θα πάει στα τελικά του Euro. Και κυρίως πώς την έχει δει ο Ρανιέρι. Βλέπει δηλαδή ότι η Εθνική Ελλάδας είναι κάτι σημαντικό στην καριέρα του ή την έχει για μια ακόμα δουλειά και πάμε για την επόμενη.

 

Η άνεση που διάλεξε ενδεκάδα και αντιμετώπισε το παιχνίδι δημιουργούν φόβους για το δεύτερο.

Πηγή: sportday.gr