Η στρουθοκάμηλος σκύβει το κεφάλι της στο έδαφος για να κρυφτεί, νομίζοντας ότι αφού δεν βλέπει η ίδια, δεν τη βλέπει κανένας άλλος. Ενας προπονητής πώς μπορεί να κρύψει τις ευθύνες του; Και πόσες φορές; Για μια-δυο φορές, κι αν μάλιστα υπάρχει καλή διάθεση από τους «απέναντι», γίνεται. Αν όμως το κάνει σε καθημερινή βάση, δίνει δικαίωμα στον Χρήστο Πανόπουλο να γράφει και να βγάζει ανακοινώσεις.
Και σ' έναν βαθμό, μετά το μηδέν-ένα στη Λεωφόρο, να βγαίνει κι από πάνω. Δεν ήταν η πρώτη φορά, την Πέμπτη το βράδυ, που ο Γιάννης Αναστασίου (φωτό) προσπάθησε να κρυφτεί. Οχι ακριβώς σκύβοντας το κεφάλι όπως η στρουθοκάμηλος, αλλά ρίχνοντας τις ευθύνες στους ποδοσφαιριστές. Οτι φταίει η λανθασμένη νοοτροπία τους. Εχει κάνει όμως κι άλλα, πολύ χειρότερα. Δεύτερο παιχνίδι του στον πάγκο του Παναθηναϊκού ήταν αυτό με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη. Τρία-μηδέν το αποτέλεσμα και οι δηλώσεις του κόουτς μετά το ματς: «Είχαμε πει στον ποδοσφαιριστή μας πώς γυρίζει ο Κολοβός και πώς σουτάρει με το αριστερό για να τον μαρκάρει σωστά. Δεν το έκανε».
Ψυχρά και απροκάλυπτα να στήσει στα εννιά μέτρα τον νεαρό Μαρινάκη, που είχε χάσει τον Κολοβό στη φάση του δεύτερου γκολ. Εχουνε αυτήν τη νοοτροπία οι Ελληνες προπονητές που έχουν κάνει μεγάλη καριέρα ως ποδοσφαιριστές: Οτι όλα τα ξέρουνε, όλα τα κάνουνε σωστά κι όταν στραβώσει ένα παιχνίδι, κάτι άλλο είναι αυτό που φταίει: Φταίνε τα ατομικά λάθη των ποδοσφαιριστών, φταίει η κακή τους νοοτροπία, φταίνε οι διαιτητές, φταίνε οι βοηθοί, φταίνε τα μπολ μπόις, φταίει η ομίχλη, ο Γιάννης Αναστασίου δεν φταίει ποτέ.
Το «αδικούμε τους εαυτούς μας» το έχει πει μέσα στη σεζόν πιο πολλές φορές απ' ό,τι λένε οι παπάδες το «πάτερ ημών». Κι όταν μάλιστα ρεπόρτερς και σχολιαστές έχουν τους προπονητές στα ώπα ώπα και μέσα σε γυάλα προστασίας, από ένα σημείο και μετά, αρχίζουνε αυτά που λένε να τα πιστεύουνε. Τρία ματς με τη Σκόντα ο Λουτσέσκου, τον έδεσε κόμπο, αλλά για τον κόουτς Αναστασίου πάντα κάτι άλλο έφταιγε. Ολα όμως κάποια στιγμή τελειώνουν. Αμέσως μετά το τέλος του ματς, στα αθλητικά σάιτ άρχισαν να πέφτουν μπιστολιές. Πυρ ομαδόν κατά του Αναστασίου. Διάβαζες και ήταν λες και είχε γράψει όλα τα κείμενα το ίδιο χέρι: «Εσύ, κόουτς Γιάννη, έχεις λάθος νοοτροπία και επιλογές. Οχι οι ποδοσφαιριστές». Νωρίτερα είχε τελειώσει η ανοχή των οργανωμένων.
Οταν σε πετάει έξω από το Κύπελλο με διπλό μέσα στη Λεωφόρο η Σκόντα, το «χάνουμε-κερδίζουμε, τραγουδάμε» πάει περίπατο. Κι όταν μάλιστα είναι η δεύτερη φορά, μετά τη Σταντάρ Λιέγης, που παίζεται το ίδιο ακριβώς έργο. Συμπέρασμα: Πέρα από τη μη μεταγραφική ενίσχυση, οι ευθύνες του Αναστασίου είναι δεδομένες. Κανείς δεν μπορεί να έχει την απαίτηση να χτυπήσει πρωτάθλημα. Οι δύο αποκλεισμοί όμως, από Σταντάρ-Σκόντα, προήλθαν από δικιά του υπαιτιότητα και μόνο. Ο Παναθηναϊκός, σε σχέση με πέρυσι, ούτε καλύτερος έγινε ούτε έμεινε στα ίδια. Μέχρι τώρα είναι χειρότερος και γι' αυτό δεν φταίει η νοοτροπία των ποδοσφαιριστών. Η εικόνα που βγάζει η κάθε ομάδα είναι καθρέφτης της δουλειάς και των επιλογών του προπονητή. Αυτά.
Δικαίωμα στα εκατό δισ. ευρώ που θα τυπώσει η Ραχήλ έχουν και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες
ΛΕΓΑΜΕ τις προάλλες ότι εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να οργανωθούνε. Με αφορμή το θέμα της ΑΕΚ, που άλλα λέει ο ένας κι άλλα λέει ο άλλος. Και ξαφνικά προκύπτει θέμα με τα κάγκελα έξω από τη Βουλή που ξηλωθήκανε. Επειδή μια αριστερή, μια δημοκρατική κυβέρνηση, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και κανέναν. Και βγαίνει ο Πανούσης και λέει «εγώ δεν ξέρω τίποτα». Οχι ο Τζίμης Πανούσης. Αυτός άλλωστε λέει «κάγκελα παντού». Ο άλλος Πανούσης. Ο Γεώργιος. Ο νέος υπουργός Προστασίας του Πολίτη, ότι «δεν έδωσα εγώ εντολή να βγουν τα κάγκελα και δεν ξέρω ποιος το έκανε».
Αν δεν ξέρει δηλαδή ο αρμόδιος υπουργός, ποιος μπορεί να ξέρει; Την ίδια ώρα ο Πάνος Καμμένος, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του, ενήργησε αστραπιαία. Εδωσε εντολή, δηλαδή, για άμεση επαναχορήγηση του επιδόματος Παραμεθορίου στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Μόνο οι Συριζαίοι, δηλαδή, έχουν τη δυνατότητα να μοιράζουν λεφτά; Δικαίωμα στα εκατό δισ. ευρώ που θα τυπώσει η Ραχήλ έχουν και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες. Και με το παραπάνω μάλιστα. Δικιά τους εφεύρεση είναι η Ραχήλ Μακρή που βρήκε την ευρεσιτεχνία να τυπώνει Γιούρο.
Μπορεί να χάνεται για κάποιους μήνες, αλλά δεν εξαφανίζεται
ΟΙ Ινδιάνοι έπαιρναν το σκαλπ. Οι κυνηγοί βαλσαμώνουν κάποια από τα θηράματα και τα κρεμάνε στον τοίχο. Κάπως έτσι κι ο Σούλης Παπαδόπουλος έχει τη δικιά του συλλογή. Σαν προπονητής. Στην οποία προστέθηκαν ο ΠΑΣ Γιάννινα και τα κεφάλια Χριστοβασίλη-Πετράκη. Μετά τη μεγαλειώδη και ιστορική πρόκριση του ΑΟ Χανίων στους «8» του Κυπέλλου. Πράγματι. Ο Σούλης Παπαδόπουλος είναι ο προπονητής των μεγάλων ατομικών ρεκόρ. Με την Προοδευτική έχει κερδίσει και τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Με τον Ολυμπιακό Βόλου απέκλεισε τον Ατρόμητο μέσα στο Περιστέρι κι απέλυσε τον Μπάγεβιτς. Ο Σούλης Παπαδόπουλος μπορεί να χάνεται για κάποιους μήνες, αλλά δεν εξαφανίζεται. Είναι σαν τον σεισμό. Σαν το τσουνάμι. Χτυπάει ξαφνικά. Απροειδοποίητα. Και χωρίς έλεος. Δεν είναι μετριοπαθής.
Το αντίθετο μάλιστα: «Θεωρώ τον εαυτό μου προπονητή Σούπερλιγκ, άσχετα που βρίσκομαι αυτή τη στιγμή στα Χανιά». Κι έτσι είναι. Καμία σχέση με τον Παπαδόπουλο κάποιοι σκιντζήδες που δουλεύουνε στην άλφα εθνική. Κι είπε και το άλλο ο Σούλης: «Είχα δεχτεί τουλάχιστον 10-12 προτάσεις από ομάδες της κατηγορίας». Δεν είναι δηλαδή ότι είχαμε ξεμείνει στην ανεργία. Είναι ότι διαλέγουμε. Κάνουμε επιλογή. Δουλεύουμε εκεί που θέλουμε εμείς. Και στην τελική είναι τιμή για τη Σούπερλιγκ που είναι σ' αυτήν την κατηγορία ένας προπονητής του μεγέθους ενός Σούλη Παπαδόπουλου. Αν δεν υπήρχε ο Σούλης Παπαδόπουλος στο ελληνικό ποδόσφαιρο, κάποιος έπρεπε να τον ανακαλύψει.
Ερώτηση: Πώς είναι δυνατόν να κάνεις μπλόφα όταν ξέρεις ότι ο άλλος έχει καρέ του άσου;
Μετά τον Ιωάννη Μεταξά, είπε το «ΟΧΙ» ο Γιάνης Βαρουφάκης -Observer-
Πηγή: Goal