Οπως εκφράζεται στο τελευταίο φύλλο της εφημερίδας «Επανάσταση». Οργανο της κομμουνιστικής συνιστώσας του Σύριζα. Επαναλαμβάνουμε όσο το δυνατόν λιτά -αλλά περιεκτικά- την πρόταση μετά το «όχι» της Κυριακής και τη ρήξη από Δευτέρα: «Αμεσες εθνικοποιήσεις όλων των τραπεζών. Αμεση απαλλοτρίωση των περιουσιών, των μοναστηριών και των ιδιωτικών μονάδων υγείας. Εθνικοποιήσεις των επιχειρήσεων τροφίμων, φαρμάκων, σούπερ μάρκετ κ.λπ.».

Απλές πρακτικές, αλλά επαναστατικές λύσεις. Οχι μαλακίες του τύπου κλείνουμε τις τράπεζες και δίνουμε εξήντα γιούρο την ημέρα χαρτζιλίκι. Κάνουμε τις τράπεζες κρατικές, βάζουμε μπρος τα μηχανήματα να τυπώνουνε δραχμές. Βάζουμε κομισάριους σε σούπερ μάρκετ, φαρμακεία, βενζινάδικα κ.λπ. κι η Οικονομία αρχίζει πλέον να δουλεύει για τον λαό. Κι όχι υπέρ της ολιγαρχίας και της πλουτοκρατίας.

Με όλο τον σεβασμό όμως προς τους συντρόφους της κομμουνιστικής συνιστώσας του Σύριζα, σε όλο αυτό το πλάνο της κολεκτιβοποίησης της ελληνικής οικονομίας υπάρχει ένα σημαντικό κενό: Το ποδόσφαιρο. Είναι ποτέ δυνατόν, απ' αυτό το επαναστατικό πρότζεκτ, να απουσιάζει το λαοφιλέστερο των αθλημάτων; Το αποκούμπι και η διασκέδαση της φτωχολογιάς; Είναι δυνατόν σ' αυτήν τη νέα, επαναστατική, κομμουνιστική Ελλάδα, να παραμένει το ποδόσφαιρο στα χέρια της ολιγαρχίας και των πλουτοκρατών; Ο Ολυμπιακός, το καμάρι του Πειραιά, στον Βαγγέλη Μαρινάκη; Ο Παναθηναϊκός, της αδούλωτης Αθήνας, στον Γιάννη Αλαφούζο; Η φτωχομάνα και προσφυγομάνα ΑΕΚ στον Δημήτρη Μελισσανίδη;

Αν επιβάλλεται μια φορά η απαλλοτρίωση (κατά τα πρότυπα της ορολογίας της 17ης Νοέμβρη) μοναστηριών, μονάδων υγείας κ.λπ., η απαλλοτρίωση των ποδοσφαιρικών ομάδων πρέπει να μπει πρώτη στην ιεραρχία. Και να περάσουν όλες οι ομάδες, σε όλη τη χώρα, στα χέρια του λαού. Μέσω του στρατού, της αστυνομίας, των σιδηροδρόμων, των λαϊκών υπουργείων. Κατά τα πρότυπα των Σοβιέτ, της DDR με την Καρλ Μαρξ Σταντ και της Αλβανίας του Εμβέρ Χότζα με τη Νέντορι 17. Την ημερομηνία της απελευθέρωσης από τους Γερμανούς.

Και για να μην υπάρχει πλέον καμία σύνδεση και αναφορά με το βρώμικο καπιταλιστικό παρελθόν, όλες οι ομάδες θα αλλάξουν ονόματα. Ο Ολυμπιακός θα γίνει ομάδα του Στρατού και θα μετονομασθεί σε ΤΣΕΣΕΚΑ. Ο Παναθηναϊκός, ομάδα της Αστυνομίας, σε Δυναμό. Η ΑΕΚ θα γίνει ομάδα των Συνδικάτων και θα αποκαλείται πλέον Στεάουα. Ο ΠΑΟΚ, ομάδα των σιδηροδρόμων, Λοκομοτίβ. Η Λάρισα σε Παχτακόρ. Τα Γιάννενα σε Φλαμουρτάρι. Ο Πανσερραϊκός σε Λέφσκι. Ο Αρης σε Σπάρτακ Θεσσαλονίκης κι ο Ηρακλής, Παρτιζάν Θεσσαλονίκης. ΕΠΟ, Σούπερλιγκ, ΕΠΑΕ, ΚΕΔ κ.λπ. καταργούνται. Για όλα στο ποδόσφαιρο και στον αθλητισμό θα αποφασίζει με πλέριες δημοκρατικές διαδικασίες ο σύντροφος Σταύρος Κοντονής.

Υστερα από εκλογές, στις οποίες θα είναι ο μοναδικός υποψήφιος, θα αναλάβει πρόεδρος όλων των ομοσπονδιών. Ταυτόχρονα και αθλητικός δικαστής σε όλα τα αθλήματα. Για να εξασφαλιστεί η ισονομία. Ο οποίος Κοντονής (φωτό), σε ειδική επαναστατική εκδήλωση στο Σκοπευτήριο Καισαριανής, θα ανακοινώσει την απόσυρση του ελληνικού ποδοσφαίρου από τις καπιταλιστικές δαγκάνες της ΦΙΦΑ και της ΟΥΕΦΑ. Η εθνική Ελλάδος θα δίνει μόνο φιλικά παιχνίδια. Με την Παλαιστίνη, τη Βόρεια Κορέα, την Κούβα και το Τατζικιστάν. Μείνετε συντονισμένοι. Τα καλύτερα έρχονται.　

Να περάσουν όλες οι ομάδες, σε όλη τη χώρα, στα χέρια του λαού. Μέσω του στρατού, της αστυνομίας, των σιδηροδρόμων, των λαϊκών υπουργείων. Κατά τα πρότυπα των Σοβιέτ

Είναι προφανές ότι τα σποτ για το «ναι» και το «όχι» θα πληρωθούνε με το στόμα

ΕΧΩ μια απορία. Τα λεφτά για τα προεκλογικά σποτ του «ναι» και του «όχι», που παίζονται στην τηλεόραση, πού τα βρίσκουνε; Τα βάζουνε από την τσέπη τους ο Πατούλης, ο Καμίνης κι ο Μπουτάρης, που είναι οι επικεφαλής της κίνησης; Δύσκολο. Για να τσοντάρουνε οι Δήμοι της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και του Αμαρουσίου, δεν υπάρχει περίπτωση. Μαντήλι δεν έχουνε να κλάψουνε. Να συνεισφέρανε τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που είναι υπέρ του ευρώ και της Ευρώπης; Αυτοί είναι χειρότεροι κι από την ερασιτεχνική ΑΕΚ. Χρωστάνε σε όσους μιλάνε ελληνικά. Ποιος πληρώνει, λοιπόν, τα σποτ για το «ναι»; Το πλέον πιθανό είναι κανένας. Θα γραφτούνε κι αυτά στο χιόνι, μαζί με αυτά που χρωστάνε τα κόμματα, όλα τα κόμματα, για τα τηλεοπτικά προεκλογικά σποτ. Το ίδιο ισχύει και για τα σποτ του «όχι». Ο Σύριζα δεν έχει λεφτά να πληρώσει τους εργαζόμενους του Στο κόκκινο. Βρήκε ξαφνικά, για να δώσει στα κανάλια; Με τις τράπεζες κλειστές, κανείς δεν μπορεί να ξέρει μέχρι πότε, με τα κόμματα να έχουν χρεοκοπήσει πολύ πιο πριν από την Ελλάδα, είναι προφανές ότι τα σποτ για το «ναι» και το «όχι» θα πληρωθούνε με το στόμα.　

Να κάνει μια συναυλία, να τονώσει το φρόνημα του ελληνικού λαού

Ο ελληνικός λαός με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί τις εξελίξεις. Πνευματικοί άνθρωποι, όπως ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Σάκης Ρουβάς κι ο Ηλίας Ψινάκης, βγαίνουν μπροστά και λένε ευθαρσώς τη γνώμη τους. Οπως η Ελεονώρα Μελέτη (φωτό), που πήγε στο Σύνταγμα για να βροντοφωνάξει το «ναι». Ναι στο δημοψήφισμα, ναι στο ευρώ, ναι στην Ευρώπη. Την ίδια ώρα, εκκωφαντική είναι η σιωπή του Γιώργου Νταλάρα. Ο λαός από τις φτωχογειτονιές της Αθήνας, που τον ακολουθεί πιστά σαράντα και πλέον χρόνια, αναρωτιέται. Τι κάνει ο Γιώργος; Τι κάνει αυτός ο τίμιος αριστερός, που κατά δήλωσή του δεν έχει ψηφίσει ποτέ ΠΑΣΟΚ; Γιατί σιωπά; Τον έχει γονατίσει ο Ενφια από τα 59 ακίνητα που αναφέρονται στο Ε9; Εχει αγωνία για όσα χρήματα δεν έχει βγάλει έξω και παραμένουν στις κλειστές ελληνικές τράπεζες; Αυτά είναι φτηνά, είναι επουσιώδη για έναν πνευματικό άνθρωπο σαν τον Γιώργο Νταλάρα. Για έναν αγωνιστή που έβαλε τα στήθια του μπροστά για την Κύπρο. Που έδωσε τη φωνή του για επαναστατικά τραγούδια: «Στην Αθήνα, μες το κέντρο, φύτρωσε καινούργιο δέντρο». Γιατί δεν κάνει μια συναυλία, να τονώσει το φρόνημα του ελληνικού λαού; Αφιλοκερδώς όπως πάντα. Για τα λειτουργικά έξοδα, μηχανήματα κ.λπ., θα βρεθούν χορηγοί. Θα απευθυνθεί ο ίδιος ο Νταλάρας στους φίλους του και τις φίλες του: Στη Μαριάννα Βαρδινογιάννη. Στην Ελένη και στον Σωκράτη Κόκκαλη. Στη Γιάννα Αγγελοπούλου. Ούτε η Μαριάννα Λάτση πρόκειται να αρνηθεί. Κι η συναυλία, μάλιστα, για να ενώσει τον ελληνικό λαό, θα είναι και για το «ναι» και για το «όχι». Οπως αρμόζει στον Γιώργο Νταλάρα. Που ενώνει και δεν διχάζει τους Ελληνες.　

Ερώτηση: Τελικά, ποιοι είχαν δίκιο; Αυτοί που είχαν τα λεφτά τους στις τράπεζες ή αυτοί που τα είχανε κρυμμένα στα μπαούλα και τα στρώματα;

　Κρίμα κι άδικο. Πάνω που θα μπαίνανε οι μπολντόζες για την «Αγια-Σοφιά», κλείσανε οι τράπεζες. -Observer

Πηγή: Goal

Πολιτική Ποδόσφαιρο SPORTS