Και ίσως αυτό είναι και ένα πολύτιμο συμπέρασμα για τον Πορτογάλο τεχνικό, που έχουμε καταλάβει σε όλη τη σεζόν ότι δεν είναι… λάτρης των πολλών αλλαγών από το ένα ματς στο άλλο. Οτι δηλαδή ο Ολυμπιακός έχει ένα ρόστερ που μπορεί τουλάχιστον σε επίπεδο πρωταθλήματος και Κυπέλλου, ειδικά σε έναν πολύ μεγάλο αριθμό αγώνων, να κάνει ροτέισον, ώστε να έχει μεγαλύτερη φρεσκάδα η ομάδα του και να είναι και σε εγρήγορση όσο το δυνατόν περισσότεροι παίκτες. Σε αυτά τα τρία παιχνίδια μέσα σε μία εβδομάδα έπαιξαν βασικοί ακριβώς 22 παίκτες, δύο ενδεκάδες!

Ο Πουλίδο και με το γκολ του (5ο σε 5 ματς βασικός στο πρωτάθλημα) και με αρκετές κινήσεις του έδειξε ότι δεν είναι του πεταματού, έστω κι αν ακόμη θέλει δουλειά. Ο Σεμπά πλάσαρε ωραία στο 3-0 και πάσαρε εξίσου ωραία στο 4-0. Ο Καπίνο ήταν μια χαρά και απλώς ατύχησε στα γκολ (η μπάλα βρήκε το κεφάλι του Ντα Κόστα στο ένα).

Ο δε Ερνάνι, ήταν καθοριστικός στο δύσκολο για τον Ολυμπιακό α’ ημίχρονο, όπου ο Παναιτωλικός απείλησε.

Ο Πορτογάλος έδωσε με έξοχο τρόπο το πρώτο γκολ στον Φορτούνη και εκτέλεσε υποδειγματικά το κόρνερ για το δεύτερο γκολ, του Ντα Κόστα. Ο ίδιος κέρδισε δύο-τρία φάουλ με τις ζογκλερικές του ενέργειες, μία εκ των οποίων είναι για χάιλαϊτ σε κυριακάτικες αθλητικές εκπομπές, όταν πέρασε-γλίστρησε σαν χέλι ανάμεσα σε δύο αντίπαλους αμυντικούς.

Το ζητούμενο με τον Ερνάνι είναι να βγάλει μία διάρκεια στο παιχνίδι του, να μη χάνεται μέσα στον αγώνα και να συμμετέχει περισσότερο. Γιατί δεν πρέπει να μένει στις στιγμές. Στις στιγμές είναι φοβερός. Αλλά δεν αρκούν οι στιγμές. Εχει τα προσόντα για πολύ πιο ολοκληρωμένες εμφανίσεις.

Πηγή: Γαύρος