Οτι δεν έφταιγε αυτός δηλαδή που από ένα σημείο και μετά τον σφουγγαρίσανε στον Παναθηναϊκό, αλλά ο Στραματσόνι που την είχε δει στραβά με την πάρτη του. Το ίδιο μπορεί να πει κι ο Μπερμπάτοφ.

Αν αλλάξει γνώμη κι αποφασίσει να βρει το τελευταίο μεροκάματο από το ποδόσφαιρο: «Πέρυσι πήγα κι έμπλεξα με κάτι σκιντζήδες στη Θεσσαλονίκη». Κι αυτή η μισοριξιά ο Μπουονανότε μπορεί να ξηγηθεί στο ίδιο μοτίβο έτσι και υπογράψει σε καμιά ομάδα του Εκουαδόρ: «Να πάει και να μην ξανάρθει η περσινή σεζόν. Σε μια ομάδα καφενείο, που άλλαξε τέσσερις προπονητές. Εξι γκολ έκανα και κανένας δεν με ξεκίναγε βασικό».

Οποιος θέλει να βρει δικαιολογίες, βρίσκει. Και μια χοντρή στα ενενήντα κιλά, που στέλνει βιογραφικά για αεροσυνοδός, μπορεί να λέει ότι δεν την προσλαμβάνουν επειδή δεν έχει μέσον. Για να λέμε και του στραβού το δίκιο, βέβαια, στο ποδόσφαιρο μπορεί να συμβεί κι αυτό. Μια ομάδα να είναι σε τραγική κατάσταση κι αυτό να παρασύρει και την απόδοση του ποδοσφαιριστή. Ειδικά μάλιστα σε κάποιες συγκεκριμένες θέσεις.

Αν παίζεις σέντερ φορ και η ομάδα σου δεν βλέπεται, πώς να κάνεις γκολ όταν δεν υπάρχει κανείς να σου δώσει σωστά την μπάλα; Κάπως έτσι λοιπόν ξηγήθηκε κι ο Αλμέιδα όταν είπε ότι έκανε λάθος επιλογές. Κι ήρθε στην ΑΕΚ για να αποδείξει ποιος είναι. Κι είπαμε ότι μπορεί να γίνει κι αυτό. Μία φορά, όμως. Αντε δύο. Οταν όμως σε δυο χρόνια αλλάζεις τέσσερις ομάδες και δεν μπορείς να κάνεις σεφτέ, δεν ειναι δυνατόν να φταίνε πάντα οι άλλοι. Δεν του έκατσε στην Ιταλία στην Τσεζένα. Δεν του έκατσε στη Ρωσία σε Κουμπάν και Ανζί. Δεν του έκατσε στη Γερμανία στο Αννόβερο. Τέσσερις φορές σερί να φταίνε πάντα οι άλλοι κι αυτός ποτέ, κομμάτι δύσκολο.

Πηγή: εφημερίδα Goal

Αλμέιδα Ελλάδα Ποδόσφαιρο ΑΕΚ Superleague SPORTS