Το ίδιο συμβαίνει και όταν οι αγώνες ξεφεύγουν από τη διαδικασία της… ανεμελιάς των ομίλων ενός Τσάμπιονς Λιγκ (είτε χάσεις είτε κερδίσεις έχεις τσεπώσεις 25 εκατ. ευρώ) και είσαι υποχρεωμένος να υπερασπιστείς την «τιμή» σου σε αγώνες νοκ άουτ .

Και για να μην αναλωθούμε σε θεωρίες, πάμε στα γεγονότα.

Ο Ολυμπιακός δεν φάνηκε απλά ανέτοιμος στο χθεσινό ματς με την Χαποέλ Μπερ Σεβά, αλλά ομάδα χωρίς αρχή και τέλος. Θα μου πει κανείς, δεν το είχαμε καταλάβει από τα φιλικά;

Ναι, το είχαμε καταλάβει, αλλά τα φιλικά είναι πάντα φιλικά… Αν και συνήθως υπάρχει ο κίνδυνος να σε παρασύρουν στην… όχθη του καλού. Δηλαδή να πιστέψεις ότι είσαι… Ρεάλ Μαδρίτης!

Σπανίως μια ομάδα κακή στα φιλικά, γίνεται καλή στα επίσημα ματς.

Στον Ολυμπιακό αγνόησαν τα σημάδια και σε πρώτη φάση το πλήρωσαν με… γιουχαρίσματα και μια «λευκή ισοπαλία». Εάν θεωρούν ότι με ομιλίες τύπου Μαρινάκη (απειλές ότι θα τους… διώξει εάν αποκλειστούν), μια ομάδα διορθώνει τα κακώς κείμενα, είναι προφανώς εκτός τόπου και χρόνου.

Επειδή διαχρονικά η ζωή είναι μια φάρσα, ο Ολυμπιακός βιώνει αυτό που… κατηγορεί συνήθως τους αντιπάλους του: «Φτιάξτε πρώτα ομάδα για να πάρετε την πρόκριση…».

Και επειδή συνήθως η ζωή επαναλαμβάνεται, να έχετε υπ’ όψιν ότι στην περίπτωση που αποκλειστεί ο Ολυμπιακός και «πέσει» στα προκριματικά του Europa League μπορεί να του λάχει και καμία… Γκαμπάλα!

Και εκεί να δείτε γλέντια…

Άλλωστε όπως προανέφερα αλλιώς παίζει ο κάθε Μποτία, Φορτούνης και Ντουρμάζ όταν υπάρχει ένας κυριούλης με σφυρίχτρα που τον σπρώχνει με τα χίλια και αλλιώς όταν ο διαιτητής δεν καταλαβαίνει από «χρώματα» και ομάδες!

Και θα έλεγα με βεβαιότητα ότι για αυτούς που έχουν συνηθίσει τη «βοήθεια» από τους διαιτητές, η ισονομία τους βγάζει έξω από τα νερά τους…

Έτσι μου φάνηκε ο χθεσινός Ολυμπιακός! Όπως ακριβώς ήταν στον τελικό του Κυπέλλου με την ΑΕΚ. Σαν ψάρι έξω από τα νερά του.

Αυτός ο Ολυμπιακός λοιπόν θέλει πολλές μεταγραφές εάν θέλει να γίνει κανονική ομάδα και για να αποκλείσει ακόμη και την Χαποέλ του Μπερ Σεβά!

Πάμε στα του Παναθηναϊκού. Δεν χρειάζεται να επαναλάβω αυτό που λένε όλοι, εντός και εκτός της ομάδας ότι η πρόκριση κόντρα στην αδύναμη ΑΙΚ Στοκχόλμης είναι επιτακτική. Αναγκαία συνθήκη για να προχωρήσει η ομάδα χωρίς μετασεισμούς.

Δεν χρειάζεται να πούμε τι θα συμβεί εάν στραβώσει το έργο…

Οπότε πάμε στο καλό σενάριο της πρόκρισης.

Νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός που είδαμε με την Τσβόλε, την Φενερμπαχτσέ και για κάποια διαστήματα με την Αλεμάνια Άαχεν, ακόμη και με αυτή την άσημη Σιλφόλντε δεν θα έχει κανένα πρόβλημα.

Θα πάρει μια άνετη νίκη στη Λεωφόρο (3-0, 4-0) και θα πάει για περίπατο στο πλαστικό χορτάρι της Χάμαρμπι.

Έχει και την ποιότητα και τον ενθουσιασμό να το πετύχει.

Φτάνει να μην έχουν όλοι τόσο πολύ στο μυαλό τους την Γκαμπάλα! Διότι είναι παράδοξο μια ομάδα της δυναμικής του Παναθηναϊκού να κάνει συνεχώς αναφορά στη χειρότερη στιγμή της ιστορίας του συλλόγου!

Είναι σαν να λέει η ΑΕΚ, στην έναρξη κάθε Πρωταθλήματος, ότι φοβάται μήπως… υποβιβαστεί.

Το πάθημα της Γκαμπάλα, έγινε μάθημα και τέλος.

Ο Παναθηναϊκός οφείλει να γυρίσει σελίδα και να πάψει να λειτουργεί ως φτωχός συγγενής.

Γιατί πολύ απλά είναι ο Panathinaikos…

Πηγή: sportit.gr