Γράφει ο Ευάγγελος Μίχος...

Mια πολλά υποσχόμενη στο ξεκίνημά της ευρωπαϊκή βραδιά για το ελληνικό ποδόσφαιρο, λόγω του διπλού του Ολυμπιακού στη Βέρνη, ολοκληρώθηκε προχθές με μια απογοήτευση (ΠΑΟ) και με μια «χαρμολύπη» (ΠΑΟΚ). Γιατί σίγουρα η ισοπαλία με τη Φιορεντίνα δεν αποτελεί αποτυχία για τον Δικέφαλο, αλλά δεν τη λες και επιτυχία...

Ο Ολυμπιακός κέρδισε όχι μόνο επειδή μετά από καιρό έκανε ένα καλό αμυντικά παιχνίδι, τώρα που άρχισε να ξαναθυμίζει κανονική ομάδα, αλλά και γιατί διαθέτει προσωπικότητα (σε σύγκριση με τους άλλους δύο). Για όσους δεν το γνωρίζουν, ήταν η 4η εκτός έδρας νίκη των «ερυθρόλευκων» στις 7 τελευταίες εξόδους τους κατά τον τελευταίο χρόνο: διπλά με Αρσεναλ, Ντιναμό Ζάγκρεμπ, Αρούκα, Γιουνγκ Μπόις, ήττες από Μπάγερν, Αντερλεχτ, Χάποελ.

Αντιθέτως, ο ΠΑΟΚ της Τούμπας επιβεβαίωσε ότι εδώ και χρόνια, κόντρα σε σοβαρές ευρωπαϊκές ομάδες έχει ξεχάσει πώς κερδίζουν. Κοινώς, δεν είναι winner... Οσον αφορά τον ΠΑΟ, οι επιτυχίες σε βάρος χαμηλών εμποδίων, τύπου ΑΙΚ και Μπρόντμπι, αποδείχθηκε πως δεν τον μεταμόρφωσαν τόσο εύκολα και γρήγορα ξανά σε (πάλαι ποτέ) Panathinaikos. Ουσιαστικά, δηλαδή, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκός προχθές μου φανέρωσαν πως δεν ξέρουν να εκμεταλλεύονται τις έδρες τους κόντρα σε ισοδύναμους ή και καλύτερους αντιπάλους. Κι αυτό είναι ένα θέμα, να μην καθαρίζεις τα παιχνίδια στο γήπεδό σου όταν θες να κάνεις ευρωπαϊκή πορεία...

Δεν μου άρεσε πώς... επικοινωνούν τις «the day after» σε ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό. Εξηγούμαι:

1ον) Τόσο και κυρίως στον ΠΑΟΚ όσο και πολύ λιγότερο στον ΠΑΟ (πιο... ψιθυριστά, βασικά οπαδοί και οπαδικά ΜΜΕ) βρήκαν δικαιολογίες ΚΑΙ στον διαιτητή. Οι μεν γιατί δεν έδωσε πέναλτι στο 93΄, οι δε για τις αποβολές των Γουακάσο, Ιβανόφ. Μάλιστα στη Θεσσαλονίκη μέχρι και για... μαφία γράφτηκε, αν είναι δυνατόν. Πάλι καλά που ακόμη δεν διαβάσαμε ή δεν ακούσαμε πως οι «εχθρικές διαιτησίες» των Βίντσιτς και Μάρινερ αποτέλεσαν «δάκτυλο» Μαρινάκη - Γκιρτζίκη μέσω του Σάββα Θεοδωρίδη, δηλαδή του πατέρα του Θεόδωρου, εκ των ισχυρών ανδρών της UEFA... Είμαι βέβαιος όμως πως σε «ασπρόμαυρα» και «πράσινα» στέκια -όχι μόνο οπαδικά, να εξηγούμαι- έπεσε κι αυτό και όχι απλά σαν θεωρία συνωμοσίας. Πόσο δηλητηριασμένα μυαλά δυστυχώς υπάρχουν και πόσο επικίνδυνα μπορούν να γίνουν λόγω του εγχώριου φανατισμού και της προπαγάνδας αποδεικνύεται και από το ότι ο Θόδωρος Θεοδωρίδης... εξαιτίας τους δεν πήγε προχθές στη Λεωφόρο να δει το Παναθηναϊκός - Αγιαξ, κι ας βρισκόταν στην Αθήνα!! Το Παναθηναϊκός - Αγιαξ, επαναλαμβάνω, και όχι το Παναθηναϊκός- ΠΑΣ...

2ον) Ο ΠΑΟΚ κινδυνεύει από τα «μπράβο» που μοιράστηκαν αφειδώς για το 0-0. «Μπράβο» από τα ΜΜΕ στον Ιβιτς για την κίνηση προπονητικής ιδιοφυΐας, να γυρίσει το σύστημα σε 3-5-2 κάποια στιγμή στην επανάληψη. «Μπράβο» από τον Ιβιτς στους παίκτες του, για τη «σπουδαία εμφάνιση». «Μπράβο» από τους παίκτες στους... εαυτούς τους, μπράβο για αυτό, μπράβο για εκείνο, μπράβο και για το παράλλο. Δεν είπα να απαξιώσεις ούτε να μηδενίσεις τον μίνιμουμ προβληματισμό, όμως θα τον έβρισκα απαραίτητο στον οργανισμό ΠΑΟΚ για αυτό το 0-0, εφόσον πιστεύεις πως τη φετινή περίοδο είσαι ανωτέρου επιπέδου. Οταν έχεις MVP τον κίπερ Γλύκο, όταν βασικά έχεις παίξει «ψιλοταμπούρι» και προσπαθείς στο τέλος να... κλέψεις τη νίκη, όταν η Φιορεντίνα δεν βρίσκεται στην καλύτερη φόρμα της και έμοιαζε πριν από τη σέντρα πως θα ήταν ευχαριστημένη και με την ισοπαλία, δεν μπορείς να δηλώνεις σε όλους τους τόνους πόσο ευχαριστημένος είσαι για τη λευκή ισοπαλία.

Τουλάχιστον στον Παναθηναϊκό αναγνώρισαν την τεράστια μεγάλη ευκαιρία και τα πολλά αγωνιστικά λάθη που έγιναν. Τόσο από τον Στραματσόνι όσο και από παίκτες εμπειρίας και ποιότητας. Κόντρα σε μια... πανηγυρτζήδικη άμυνα, όπως ήταν του Αγιαξ, ο Παναθηναϊκός στην επανάληψη και με δέκα και με εννιά είχε ευκαιρίες για να ισοφαρίσει (τον κράτησε βέβαια και ο Στιλ). Λόγω της γενναιοψυχίας του και όχι λόγω οργανωμένου παιχνιδιού. Οι «πράσινοι» έβγαλαν υπερβολικό εκνευρισμό και για αυτόν τον λόγο και ο Ιταλός κόουτς θα πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του. Πρέπει δε η ομάδα του να βγάλει άμεση αντίδραση την Κυριακή κόντρα στον ΠΑΣ, γιατί διαφορετικά θα υπάρξει γκρίνια για τον «Στράμα». Αν και θα συμφωνήσω μαζί του, πως στην Ελλάδα και σε τέτοια ματς έχει την ατομική ποιότητα να τα καθαρίσει.

Για τον Ολυμπιακό τα έγραψα και χθες: ήταν η πρώτη πετυχημένη σφραγίδα του Μπέντο στον δικό του Ολυμπιακό. Χωρίς υστερήσαντα και με μια επιτέλους σοβαρή άμυνα. Περιμένω από τον Πορτογάλο πολύ rotation στη συνέχεια και να... επενδύει στον ανταγωνισμό, κάτι που προϋποθέτει βέβαια καλή διαχείριση, ώστε να μη χάσει τα αποδυτήρια. Λεάλι ή Καπίνο, Καρντόσο ή Ιντέγε, Μάριν ή Φορτούνης ή Τσόρι, Μιλιβόγεβιτς - Καμπιάσο ή Ρομάο - Μάρτινς...

Πηγή: Goal

Ίβιτς Ποδόσφαιρο Superleague ΠΑΟΚ SPORTS