Facebook Pixel "Κάρπετ": Τι όνειρο είδε ο Ιταλός;
| 2016-11-08 00:50:00

"Κάρπετ": Τι όνειρο είδε ο Ιταλός;

"Κάρπετ": Τι όνειρο είδε ο Ιταλός;

Ο Αντώνης Καρπετόπουλος γράφει για τις επιλογές του Αντρέα Στραματσόνι στο ντέρμπι «αιωνίων» και ταυτόχρονα κάνει τον απολογισμό της 10ης αγωνιστικής της Σούπερ Λιγκ.

Μια μέρα μετά το χθεσινό ντέρμπι κορυφής στο Καραϊσκάκη, μεταξύ του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού στο οποίο ο πρωτοπόρος γηπεδούχος επικράτησε με 3-0, παίρνοντας μια νίκη πανεύκολη, παραμένει ένα μεγάλο μυστήριο το τι έσπρωξε τον Αντρέα Στραματσόνι στο να κατεβάσει στο Φάληρο μια ομάδα που έμοιαζε να είχε σκοπό να πάρει μέρος στη φιέστα κατάκτησης του πρωταθλήματος του Ολυμπιακού.

Το γιατί της επιλογής
Δεν υπήρχε άνθρωπος μέχρι την παραμονή του ματς που να μην περιμένει να παίξει ο ΠΑΟ κλειστά, με τρία στόπερ και πέντε μέσους, απέναντι σε ένα Ολυμπιακό που ξέρει να κυκλοφορεί τη μπάλα κι είχε στον άξονα τους Μιλιβόγεβιτς και Φορτούνη ξεκούραστους. Ήθελε να αιφνιδιάσει τον Μπέντο ο Στραματσόνι; Ήθελε να δείξει πως ο ΠΑΟ έχει το κουράγιο να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας; Πίστεψε ότι ο Ολυμπιακός έχει πρόβλημα στη δημιουργία γιατί έτσι λέει η ψεύτρα στατιστική και ότι κατ επέκταση πρέπει να πιέσει την άμυνα του; Δεν θα το μάθουμε ποτέ. Το βέβαιο είναι ότι παίζοντας με δυο παίκτες που περπατούσαν στη μεσαία γραμμή (το Ζέκα και τον Λεντέσμα που επιστρέφουν από τραυματισμούς), τρεις αργούς κυνηγούς (το Λέτο, τον Εμποκού και τον Ιμπάρμπο) τον Βιγιαφάνιες «δεκάρι αλά παλαιά» με συμμετοχή μόνο στην επίθεση, ο Ιταλός θέλησε να πιέσει τον Ολυμπιακό ψηλά δίνοντας του χώρους να τρέχει στις αντεπιθέσεις, όπως ο Ζέκα στο τέλος μας εξήγησε μιλώντας στη Nova: το μόνο λογικά σε όλα αυτά είναι ότι ο Ολυμπιακός, όσο είχε ενέργεια για να τρέχει έκανε πάρτι. Το 3-0 με το οποίο έληξε το πρώτο ημίχρονο ήταν υπερβολικό, αφού η διαφορά δεν ήταν τόσο μεγάλη, ήταν όμως και η τιμωρία της έπαρσης του Ιταλού, που δεν μέτρησε σωστά τον αντίπαλο.

Μήνυμα μέσω Τσόρι
Παραδόξως αποδείχτηκε πως ο μόνος που περίμενε αυτή την επιλογή του Ιταλού ήταν ο Μπέντο (!), που κέρδισε το ματς από την άμυνα. Ο Ολυμπιακός περίμενε τους αργούς επιθετικούς του ΠΑΟ και η μοναδική του πρόθεση ήταν να μην επιτρέψει κάθετες πάσες και να μην δώσει χώρους – ο ΠΑΟ χάνει μια μόνο ευκαιρία αυτή στο 20΄ όταν ο Μποτία προλαβαίνει τον αργό Λέτο. Το πέναλτι είναι εφεύρεση του διαιτητή και δεν το μετράω ως φάση. Η καλή αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού έκανε τη διαφορά: ο Φιγκέιρας κατεβαίνει λίγο, ο Μιλιβόγεβιτς αυτή τη φορά παίζει σαν σκούπα μπροστά από την άμυνα και ο Ελιονούσι κι ο Μάρτινς τρέχουν για να βοηθήσουν τον Ρέτσο και τον Φιγκέιρας. Ο Ολυμπιακός αποδείχτηκε διαβασμένος στο ενδεχόμενο να βρει τον ΠΑΟ ψηλά: σκοράρει το πρώτο γκολ έπειτα από το τρίτο στη σειρά κόρνερ που κερδίζει σε φάσεις που ο Φορτούνης και Σεμπά έχουν ξεμοναχιάσει τον Γουακάσο, σκοράρει το δεύτερο γκολ μετά από τρεις πάσες και με τον Ελιονούσι να τρέχει ογδόντα μέτρα ανενόχλητος περιμένοντας την ασίστ του Σεμπά εκμεταλλεύεται δυο κόρνερ, ενώ δεν κινδυνεύει σε κανένα από τα πολλά που εκτέλεσε ο ΠΑΟ. Ίσως ο πολυμήχανος Πορτογάλος, κόντρα σε όλους μας, να περίμενε ότι ο Στραματσόνι θα επιχειρούσε να αιφνιδιάσει. Η ομάδα του απέναντι σε αυτό το ενδεχόμενο αποδείχτηκε πολύ διαβασμένη.

Σημαντική εν τέλει αποδείχτηκε και η απόφαση να μείνει έξω ο Τσόρι. Η απόφαση αποκλεισμού του Τσόρι, απόφαση σκληρή, υπήρξε μεγάλο μήνυμα προς όλους: ο προπονητής κατάφερε να πείσει τους παίκτες ότι δεν θα υπάρξει η παραμικρή ανοχή απέναντι σε όποιον τολμήσει στο ματς να κάνει του κεφαλιού του – οι παίκτες του Ολυμπιακού έκαναν μια εμφάνιση τακτικά άψογη (κι όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις όχι θεαματική, αλλά αποτελεσματική). Την ίδια στιγμή ο κόουτς έδειξε και εμπράκτως στήριξη στον Φορτούνη και κυρίως στον Αντρέ Μάρτινς από τους οποίους ζήτησε να αγωνιστούν χωρίς να νοιώθουν ότι δίνουν εξετάσεις: οι δυο πήραν τη σκυτάλη της ηγεσίας σε ένα από τα πιο κρίσιμα ματς της σεζόν.

Όλοι χρειάζονται χρόνο
Όποιος στη διακοπή σκέπτεται ν αλλάξει προπονητή, ας δει τι συνέβη στην ΑΕΚ. Λένε ότι μια ομάδα χρειάζεται λίγο χρόνο για να καταλάβει τον καινούργιο της προπονητή – υπάρχει όμως και το αντίθετο και στην Ένωση φαίνεται: ο Μοράις δεν έχει ακόμα καταλάβει καλά το υλικό της ομάδας που έχει στα χέρια του – θα του πάρει χρόνο. Θυμίζω ότι πέρυσι ο Πογιέτ (που όπου να ναι απολύεται στην Ισπανία) έχασε το ματς με το Λεβαδειακό στο ΟΑΚΑ: ο Μοράις ήττα εντός δεν έχει αλλά δεν έχει και νίκη σε τρία ματς. Με τον Ατρόμητο η ΑΕΚ κάνει ένα καταπληκτικό ξεκίνημα, προηγείται νωρίς με το Μάνταλο, χάνει πέντε ευκαιρίες για να κάνει το 2-0, αλλά όταν φτάνει η ώρα να μιλήσουν οι πάγκοι ο μεν Κορακάκης αλλάζει τον Ατρόμητο με ένα φρέσκο παίκτη στην άμυνα (το Ζησόπουλο), ένα στα χαφ (τον Μπρίτο) και ένα στην επίθεση (τον Λημνιό), ενώ ο Μοράις απλά παρακολουθεί κι αναρωτιέται τι φταίει και η ΑΕΚ φρέναρε.

Στο τέλος όλοι μιλάνε για το λάθος του Ανέστη, που ήταν μεγάλο, όμως η ΑΕΚ δεν κέρδισε γιατί ο Ούμπιντες έκανε ό,τι ήθελε – ο Μάνταλος και ο Γιόχανσον ούτε καν γυρνούσαν. Δεν ήταν μια καλή αγωνιστική και για τον ΠΑΟΚ. Ο Ιβιτς αποφάσισε να φρεσκάρει πολύ την ενδεκάδα αφήνοντας έξω τους βασικούς κυνηγούς του – ο Πανιώνιος χωρίς να έχει να φοβηθεί και πολλά πίεσε πολύ στην αρχή και με ηγέτη ένα απίστευτο Ανσαριφάρτ άνοιξε το σκορ νωρίς νωρίς. Στο β ημίχρονο ο ΠΑΟΚ χάρη στην είσοδο του Ροντρίγκες κυρίως πίεσε πολύ, κέρδισε πολλά στημένα, μετέφερε πολύ τη μπάλα στην περιοχή του Γιαννιώτη, είχε δοκάρι με τον Κουλούρη και τουλάχιστον τρεις μεγάλες ευκαιρίες, αλλά ήταν και ευάλωτος αμυντικά: ο Πανιώνιος, με γενναιοψυχία, ψυχραιμία και τους Κόρμπο και Σιώπη να τρέχουν για όλους πήρε μια μεγάλη νίκη και δεν έκλεψε τίποτα. Στις μεγάλες μου απορίες το γιατί δεν ξεκίνησε ο Ροντρίγκες: ο ΠΑΟΚ έπαιξε τρία ματς σε μια εβδομάδα, αλλά τα δυο στη Θεσσαλονίκη – είναι δυνατόν επαγγελματίες να μην μπορούν να παίξουν τρία ματς την εβδομάδα;

Ήταν η αγωνιστική των φορ κι όποιος έχει καλούς τέτοιους σε ένα πρωτάθλημα που τα γκολ μπαίνουν δύσκολα έχει αβαντάζ. Ο Ελευθερόπουλος και ο Ματζουράκης με το Μάσα και το Μαρκόφσκι έκαναν αυτό που λέμε μια χρυσή αλλαγή. Στην Κέρκυρα υπάρχει ένα αστέρι που λέγεται Τουράμ κι οδηγεί την ομάδα στην παραμονή: καθάρισε και τη Βέροια σκοράροντας και δημιουργώντας. Η Ξάνθη είδε το Γιουνέζ να πετυχαίνει το τρίτο γκολ εκτός έδρας – δεν το παράτησε ο Λεβαδειακός και ισοφάρισε. Γενικά δεν παρατάει κανένα ματς κανείς: είχαμε τρία ματς που όποιος σκόραρε πρώτος δεν κέρδισε. Κι αυτό είναι ωραίο.  

Πηγή: Novasports.gr

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Tags