Δεν γίνεται, δηλαδή, τρείς, τέσσερις μέρες πριν από το πρώτο επίσημο παιχνίδι και, μάλιστα, για το τσάμπιονς λιγκ και ούτε καν για το πρωτάθλημα, να στέκεται τόσο πολύ σε έναν παίκτη που έφυγε κι όχι σ’ αυτούς που έχει στην διάθεσή του. Περισσότερο, δηλαδή, μίλησε στις δηλώσεις του για τον Ριέρα παρά για όλα τα άλλα.
Και, μάλιστα, έλεγε συνέχεια ο Ισπανός ότι δεν γνωρίζει κατά πόσο μπορεί να καλυφθεί το κενό του Ριέρα και ότι δεν ξέρει τι θα γίνει. Το πείραμα Χολέμπας δεν έπιασε, όντως υπάρχει πρόβλημα, όμως και ο Ριέρα δεν έκανε τίποτα φοβερά και τρομερά πράγματα όσο έπαιζε με τα κόκκινα.
Προκαλεί, λοιπόν, εντύπωση η στάση του Βαλβέρδε μετά το τέλος του φιλικού με τον ΟΦΗ. Το αν θέλει ή όχι παίκτη από τα αριστερά για την θέση του Ριέρα είναι άλλο θέμα. Το να το λέει και να το ξαναλέει δημοσίως, δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι χρησιμότητα έχει. Υποτίθεται ότι ουδείς αναντικατάστατος και ότι η ζωή προχωράει. Αντί, λοιπόν, ο Βαλβέρδε να κοιτάει τι θα κάνει με την Μαρσέιγ και να φτιάχνει τους παίκτες που έχει στην διάθεσή του, κάθεται και «κλαψουρίζει» επειδή έφυγε ο Ριέρα; Και τι θα αλλάξει; Περνάει κάποιο μήνυμα στην διοίκηση; Ή μήπως είναι ένα έτοιμο άλλοθι;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
«Κολλημένος» με Ριέρα!