Το πικρό αντίο του εμβληματικού και μεγάλου αρχηγού. Θύμα μιας πλεκτάνης εκείνων που για τους δικούς τους λόγους δεν επιθυμούσαν την παραμονή του και την επιβεβαίωση της υπόσχεσης του Ιβάν: «ΠΑΟΚ και Βιεϊρίνια μαζί για μια ζωή». Ο ανεπανάληπτος και χαρισματικός Αντρέ, αποχαιρετά την Τούμπα, τον κόσμο και τον αγαπημένο του ΠΑΟΚ. 

Αντρέ, φαίνεται ότι είναι της μοίρας σου. Και τότε που ήταν να έρθεις, κάποιοι προσπάθησαν με νύχια και με δόντια να χαλάσουν τη μεταγραφή σου. Το ίδιο και τώρα κάποιοι έκανα ότι ήταν δυνατόν να αποτρέψουν την παραμονή σου. Φαίνεται όμως και η δική μου μοίρα κινείται παράλληλα με τη δική σου, αφού τότε ήμουν ανάμεσα στους λίγους που επίμονα υποστήριζαν την επιστροφή σου και τώρα από τους ελάχιστους και πάλι στο χώρο, που αγωνίστηκαν για την παραμονή σου. Νομίζω ότι δεν θα πρέπει να σε ξαφνιάζει – άσχετα αν σε πικραίνει – αυτή η συμπεριφορά, γιατί τόσα χρόνια στον ΠΑΟΚ θα κατάλαβες πολλά. Ίσως και περισσότερα από μένα παρά το γεγονός των εμπειριών μου που ξεπερνούν το μισό αιώνα, υπηρετώντας πιστά αυτό το μεγάλο σύλλογο.  

Κι αυτό γιατί εσύ έζησες από κοντά κάποιους που εγώ δεν είχα την ίδια ευκαιρία να το κάνω. Τώρα τους έμαθες και ξέρεις ποιοι είναι αλλά και πως κινούνται. Εγώ δεν θα μείνω στη δική σου περίπτωση, σε αυτό που πολλοί υποστηρίζουν, ότι ο ΠΑΟΚ είναι ο Κρόνος που τρώει τα παιδιά του. Το δικό σου θέμα είναι ξεχωριστό. Πίστευα ειλικρινά ότι ποτέ δεν θα ερχόταν αυτή η στιγμή και ιδιαίτερα με τον τρόπο που ήρθε. Όμως στη ζωή όλα είναι πιθανά. Και σε αυτή τη ζωή εσύ αποδεικνύεις ακόμη και στις δύσκολες στιγμές της, το ψυχικό σου μεγαλείο, το ήθος σου κι έναν ιδιαίτερα εντυπωσιακό αξιακό κώδικα. Στην αποχαιρετιστήρια επιστολή σου ο αγνός ΠΑΟΚτσής «διαβάζει» με σεβασμό τα όσα λίγα αλλά πολύ σημαντικά και αποκαλυπτικά γράφεις.  

Η ειλικρίνεια σου, ο απλός τρόπος και το ύφος σου επιβεβαιώνουν τον σπάνιο χαρακτήρα σου. Δεν ξέρω πως θα τοποθετηθούν και πως θα νιώσουν σε όσα ελάχιστα αλλά τόσο σημαντικά καταγράφεις. Ιδιαίτερα εκείνοι που ανήκουν στο «κύκλωμα» που έστησαν την απομάκρυνση σου, αλλά και οι πάντοτε πρόθυμοι για συγκαλύψεις αμαρτημάτων και εγκλημάτων, συγκεκριμένοι εκπρόσωποι της ενημέρωσης. Οι τελευταίοι όπως αποδείχθηκε είχαν αναλάβει εργολαβικά να θάψουν ένα θέμα, ίσως από τα πλέον σοβαρά που είχαν προκύψει το τελευταίο διάστημα στο λαοφιλή σύλλογο. Ασφαλώς όμως δεν μπορούν να θάψουν αυτό το τόσο μηνυματικό αλλά και εκκωφαντικό:  

«Άκουσα πολλά, τα περισσότερα άδικα και ψέματα», όπως επίσης και το: «Θα είμαι πάντοτε ευγνώμων απέναντι σε εσάς που παιδί από την Πορτογαλία με πήρατε από το χέρι και μου γνωρίσατε τον κόσμο. Φεύγω άνδρας, οικογενειάρχης, πατέρας, Σαλονικιός και πάντα ΠΑΟΚτσής. Δεν μπορώ παρά να ευχηθώ τα καλύτερα για την ομάδα μου. Δεν μπορώ παρά να θέλω τα καλύτερα για το σπίτι μου και φυσικά για την κεφαλή αυτού του σπιτιού, την οικογένεια Σαββίδη. Μόνο χαρές κι επιτυχίες. Αντίο». Δεν θα επεκταθώ στο θέμα γιατί σε προηγούμενα σχόλια μου, σχεδόν το έχω καλύψει πλήρως.  

Έχω καταθέσει τις απόψεις μου, την αγάπη μου και τον απόλυτο σεβασμό μου σε ένα μεγάλο αθλητή που τίμησε τον ΠΑΟΚ. Σε έναν αθλητή υπόδειγμα για τον οποίο είναι περήφανη η ασπρόμαυρη οικογένεια. Σε μια εμβληματική φυσιογνωμία, σε μια σημαία που δυστυχώς κάποιοι ασεβείς και αμνήμονες την υπέστειλαν με σκοτεινές μεθοδεύσεις και παραπληροφορήσεις. Αντρέ καλή δύναμη, καλή τύχη και καλή συνέχεια. Να παραμείνεις φάρος, φωτίζοντας με το άπλετο φως των αξιών σου και του χαρισματικού ταλέντου σου, τον χώρο του ποδοσφαίρου. Και να έχεις ένα πράγμα υπόψιν σου. Ότι ο κόσμος του ΠΑΟΚ πλην των αφελών και παραπληροφορημένων πάντα θα σε έχει στην καρδιά του. Ήσουν και θα παραμείνεις ο μεγάλος αρχηγός.