Οι διατάξεις των δύο ομάδων
Στην πρώτη φετινή αναμέτρηση μεταξύ των δύο ομάδων για το πρωτάθλημα η Μπαρτσελόνα δεν δυσκολεύτηκε να αναδειχθεί νικήτρια επισφραγίζοντας έτσι την τακτική της ανωτερότητα και δικαιώνοντας παράλληλα όσους την θεωρούν την μόνη εν ενεργεία ποδοσφαιρική σχολή της εποχής μας. Όσον αφορά τις επιλογές των δύο προπονητών πριν το ματς ο Ζοζέ Μουρίνιο μάλλον αποδείχθηκε υπερβολικά αλαζόνας ώστε να συμπεριλάβει τρείς ανασταλτικούς μέσους στη σύνθεσή του ενώ ο Πεπ Γκουαρδιόλα επέλεξε την αρχική του ενδεκάδα με γνώμονα τον έλεγχο του ρυθμού και την καλύτερη δυνατή κυκλοφορία.
Ρεάλ Μαδρίτης: Απευθείας παιχνίδι και πίεση ψηλά βασικά στοιχεία του τακτικού σχεδιασμού των Μερένχες
Όπως κάθε προπονητής που έχει εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του δεν διστάζει να αναλάβει και τα ρίσκo που του αναλογούν έτσι και ο Πορτογάλος τεχνικός προσέγγισε την αναμέτρηση με κάθε άλλο παρά συντηρητική νοοτροπία και με μοναδικό στόχο του τη νίκη. Έτσι λοιπόν, παρέταξε την ομάδα του με τη συνήθη διάταξη του 4-2-3-1 και άμεση επιθετική ανάπτυξη από τα πλάγια με τις μακρινές μεταβιβάσεις προς την επιθετική τριπλέτα να αποτελούν σήμα κατατεθέν στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Συνάμα, η εφαρμογή πρέσινγκ στην επιθετική ζώνη σε συνδυασμό με τα σκληρά μαρκαρίσματα στο όριο του επιτρεπτού σκοπό είχαν όχι μόνο να θωρακίσουν την ομάδα του κατά τη φάση άμυνας αλλά παράλληλα να εγκλωβίσουν το passing game των αντιπάλων. Ενδεικτική τακτική εικόνα των παραπάνω επιλογών αποτελεί η λιγότερο οργανωμένη ανάπτυξη από το κανονικό που είχαν οι Καταλανοί με τις κοντινές μεταβιβάσεις να παραχωρούν τη θέση τους σε περισσότερο direct εμπνεύσεις για το μεγαλύτερο μέρος του πρώτου ημιχρόνου. Συμπερασματικά, τα παραπάνω τακτικά χαρακτηριστικά αλλά και το γρήγορο tempo που επέλεξε ο Special One κατά τη φάση της μετάβασης (και όχι) μόνο προξένησαν τις εξής επιπτώσεις:
Διαβάστε την υπόλοιπη ανάλυση στο overlap.gr