Παρότι βάζελος με σύζυγο Παοκτζού, όλο στον Πειραιά στριφογυρίζω. Στα στέκια του, στο λιμάνι του, στις ομορφιές του. Ακόμη και τον γάτο μου, από την αυλη του «Αβραάμ» τον σούφρωσα στις αρχές του καλοκαιριου. Και είναι και κατακόκκινος ο διάολος, γάβρος μέχρι το κόκκαλο!

Να μην τα πολυλογώ, πριν από κανά χρόνο με έφερε ο δρόμος στο «Tony Bonanο». Τρατορία εξαιρετική, με φαϊ να γλύφεις τα δάχτυλά σου, ντεκόρ να τρίβεις τα μάτια σου και μουσική να τεντώνεις τα’ αυτιά σου. Ιδίως άμα πας νωρίς και δεν έχει φισκάρει το μαγαζί από κόσμο, οπότε δεν ακούς τίποτε παρά μόνο ένα βουητό.

Διαβάστε ολόκληρο το θέμα στο gazzetta.gr

Ελευθερόπουλος Ποδόσφαιρο SPORTS