Η United βέβαια, φαινομενικά τουλάχιστον εξακολουθεί να υπερασπίζεται τον Ολλανδό προπονητή, Έρικ Τεν Χαγκ αποκρούοντας ως fake news τα δημοσιεύματα που θέλουν τον Ζινεντίν Ζιντάν να τον αντικαταστήσει το συντομότερο. Εξακολουθεί να υπερασπίζεται τις επιλογές του, όπως να διώξει πέρυσι τον Κριστιάνο Ρονάλντο ή φέτος τον Ντε Χέα, υποβιβάζοντας παράλληλα στον πάγκο τον Μαγκουάιρ. Τις ακριβές του απαιτήσεις στο μεταγραφικό παράθυρο του καλοκαιριού που ήδη στοίχησαν στην ομάδα 411εκ. λίρες ή 478εκ. ευρώ: μόνο η Τσέλσι, με σχεδόν 1 δις ξόδεψε περισσότερα. Κι εκείνη, παρεμπιπτόντως κάνοντας μία ωραιότατη τρύπα στο νερό.

 Το πλέον ανησυχητικό όμως στατιστικό είναι οι ήττες. Οι οκτώ στα 15 πρώτα παιχνίδια, όλων των διοργανώσεων σήμαιναν το χειρότερο ξεκίνημα της ομάδας από το μακρινό 1962. Ενώ οι πέντε, από τις οκτώ, εντός έδρας σημαίνουν το ακόμη χειρότερο ρεκόρ από το... ακόμη μακρινότερο 1930.

 Στο άλλοτε «Theatre of Dreams», η Γιουνάιτεντ ηττήθηκε φέτος τρεις φορές σε αγώνες της Premier League (1-3 από τη Μπράιτον, 0-1 από την Κρίσταλ Πάλας, 0-3 στο ντέρμπι από τη Μάντσεστερ Σίτι), μία του Champions League (2-3 από τη Γαλατάσαραϊ), μία και για το Carabao Cup, το παλιό Λιγκ- Καπ, 0-3 από τη Νιουκάσλ. Ενώ τις υπόλοιπες ήττες τις γνώρισε, στο πρωτάθλημα από την Τόττεναμ (2-0) και την Άρσεναλ (3-1), και στο Champions League από τη Μπάγερν Μονάχου (4-3). Για τον Γκάρι Νέβιλ, ωστόσο το ποτήρι ξεχείλισε ύστερα από το διπλό 0-3, από Σίτι και Νιουκάσλ, σε διάστημα μόλις τεσσάρων ημερών.

 «Η εικόνα των ποδοσφαιριστών είναι αποκαρδιωτική. Λες και σέρνονται, δεν τρέχουν. Κάτι δεν πάει καλά και πολύ φοβάμαι ότι θα πηγαίνει ακόμη χειρότερα. Οι φίλαθλοι παρακολουθούν βαριεστημένοι και απορημένοι από το κακό θέαμα και όταν συμβαίνουν τόσα πολλά αρνητικά, μαζί, συνήθως ο φταίχτης είναι μόνο ο προπονητής. Εκτός κι αν η ομάδα, το Σάββατο αντιδράσει με πειστικό τρόπο στο «Κρέιβεν Κότατζ», δύσκολη έδρα της Φούλαμ: πολύ αμφιβάλλω όμως, ειδικά χωρίς τον τραυματία Καζεμίρο».