Κάποιοι, όπως ο Ντιόγκο Ζότα είναι δεδομένο ότι έτρεχαν: γιατί δεν θα ξεκολλούσε εύκολα ολόκληρη ρόδα από μία Lamborghini εάν δεν είχε αναπτυχθεί μεγάλη ταχύτητα. Κάποιοι άλλοι συνάντησαν τον θάνατο στον ύπνο τους, ως συνοδηγοί. Και άλλοι, την ώρα που απλά περνούσαν στον απέναντι δρόμο.

 Στην Ιστορία, τα αυτοκινητικά δυστυχήματα που περισσότερο απ’ όλα συγκλόνισαν εκατοντάδες, χιλιάδες φιλάθλους ανεξαρτήτως χρώματος ή οπαδικών πιστεύω ήταν αναμφισβήτητα του Τζίτζι Μερόνι, του Γκαετάνο Σιρέα, του Ντράζεν Πέτροβιτς και του Χοσέ Αντόνιο Ρέγιες.

 Το νήμα της ζωής του Μερόνι, γνωστού και με τα παρατσούκλια «πεταλούδα» ή «Ιταλό Τζορτζ Μπεστ» κόπηκε με βίαιο τρόπο ύστερα από μόλις 24 χρόνια. Ένα βράδυ του ’67 γυρνούσε στο σπίτι ύστερα από ένα Τορίνο- Σαμπντόρια, αλλά την ώρα που διέσχιζε τον δρόμο, από την αριστερή κατεύθυνση τον χτυπούσε ένα Fiat 124 και από τη δεξιά τον αποτελείωνε μία Lancia. Ο οδηγός του Φίατ, Αττίλιο Ρομέρο, πέρα από φανατικό οπαδό της Τορίνο ήταν και γιος του διευθυντή νευρολογίας του νοσοκομείου «Μαουριτσιάνο» και, ειρωνεία της τύχης, κάποια χρόνια αργότερα, και ύστερα από πολλές συνεδρίες για να ξεπεράσει το σοκ και το αίσθημα ευθύνης διετέλεσε και πρόεδρος των «Granata».

 Αγαπημένο πρόσωπο στους Ιταλούς υπήρξε και ο Γκαετάνο Σιρέα, από τα καλύτερα «λίμπερο» στην Ιστορία της Γιουβέντους και της εθνικής Ιταλίας που σκοτώθηκε στην Πολωνία το ’89, στα 36 του στην πρώτη του αποστολή ως βοηθός προπονητής των «Bianconeri».

 Έφταιξαν η ταχύτητα, η βροχή και η κακή ορατότητα, αλλά και το γεγονός ότι δεν φορούσε, ως συνοδηγός τη ζώνη ασφαλείας. Ίδια ακριβώς αίτια που οδήγησαν το ’93 στον θάνατο τον «Μότσαρτ του μπάσκετ» σε κάποια βαυαρική «Autobahn». Ο 28χρονος Ντράζεν Πέτροβιτς βρισκόταν στη θέση του συνοδηγού όταν το «Golf» που οδηγούσε η φίλη του καρφώθηκε με σφοδρότητα κάτω από ένα φορτηγό.

 Παρόμοια δυναμική με το θανατηφόρο ατύχημα του Ζότα είχε το ’19, στα 35 του και ο Ισπανός Χοσέ Αντόνιο Ρέγιες. Το αυτοκίνητό του έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα, ένα από τα λάστιχα έσκασε, ο Ρέγιες έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του που ανετράπη και τυλίχθηκε στις φλόγες.

 Τη ζωή τους στην άσφαλτο έχασαν επίσης, το ’22 ο Κολομβιανός Φρέντι Ρινκόν όταν το αυτοκίνητό του συγκρούστηκε με λεωφορείο στο Κάλι. Το ’95 ο Βραζιλιάνος Ντιρσέου που την τελευταία στιγμή πήγε ν’ αποφύγει μία μετωπική, όχι όμως και τον θάνατο. Ο 18χρονος Νικκολό Γκάλλι, γιος του παλιού τερματοφύλακα της Μίλαν και της εθνικής Ιταλίας, Τζοβάννι που παρασύρθηκε από αυτοκίνητο την ώρα που πήγαινε, με το μηχανάκι του στην προπόνηση της Μπολόνια. Άλλοι έφταιγαν, άλλοι όχι, το βέβαιο είναι ότι η ταχύτητα, σε συνδυασμό με την κακή ορατότητα ή τη βροχή αυξάνουν, έτσι κι αλλιώς το όποιο ποσοστό θανατηφόρου ατυχήματος.