Εμείς θα ρωτήσουμε κάτι απλό: Υπάρχει άλλος παίκτης στην Ελλάδα με την έφεση του Μήτρογλου στο σκοράρισμα; Και σε επίπεδο συλλόγων και σε επίπεδο Εθνικής. Και, μάλιστα, δίχως να αγωνίζεται συνέχεια, έτσι ώστε να φορμαριστεί κιόλας.

Παίζει με τον Ατρόμητο πέρυσι, κάνει μαγικά πράγματα. Στην Εθνική, όμως, ο Σάντος δεν δείχνει να τον υπολογίζει. Κι ας ανακατεύει την τράπουλα όποτε μπαίνει. Μην ξεχνάμε ότι η Εθνική στη Σλοβακία έδειξε επιθετικότητα αμέσως με το που μπήκε ο Μήτρογλου και μέσα σε λιγότερο από πεντάλεπτο η ομάδα σκόραρε, αφού μπόρεσε πλέον να πατήσει στην αντίπαλη περιοχή.

Και υπάρχει εξήγηση. Τον Μήτρογλου τον νιώθει η αντίπαλη άμυνα. Ξέρει να τοποθετείται στην περιοχή κι αμέσως απασχολεί δυο αντιπάλους.

Ούτε, όμως, ο Ζαρντίμ του δίνει φανέλα βασικού. Κι ενώ μπορεί να παίξει με τον Τζιμπούρ στην ενδεκάδα.

Ο Μήτρογλου όποτε μπαίνει σαν αλλαγή ή (λιγότερες φορές) σαν βασικός κάνει τη δουλειά του με το παραπάνω. Δυο γκολ στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και στο πρωτάθλημα, όμως, έχει σκοράρει, έχει κάνει δοκάρια, έχει ευκαιρίες, σε όλες τις φάσεις μέσα είναι, ακόμα κι αν αγωνιστεί για δέκα λεπτά.

Και ειδικά φέτος ο Μήτρογλου έχει δείξει μέχρι τώρα τρομερή σοβαρότητα. Δεν μιλάει και κάνει τη δουλειά του.

Είναι κρίμα, λοιπόν, να μην παίζει όταν ξέρει να σκοράρει, ενώ βρίσκεται πάντα στο σωστό σημείο. Είναι δυνατόν να βγούνε χαμένοι οι προπονητές αν τον εμπιστεύονται περισσότερο;