Nομίζω ότι τα παπούτσια που φορούσε ο Ντρογκμπά ήταν κάτι ανάμεσα σε ροζ και φούξια, αλλά όπως και να 'χει έκαναν τη δουλειά τους! Γράφει ο Βασίλης Σκουντής.
Έτυχε (αλλά πέτυχε κιόλας) ανήμερα της 57ης επετείου από τον θάνατο του Αλμπερτ Αϊνστάιν να τεθεί επί τάπητος ο κλασικός γρίφος του πατέρα της θεωρίας της σχετικότητος, για τον οποίο μάλιστα ο ίδιος υποστήριζε ότι μπορούν να τον λύσουν μονάχα δύο στους εκατό ανθρώπους!
Τον γρίφο δεν τον θυμήθηκα ξαφνικά, αλλά τον διάβασα στον σχολιασμό του πρώτου ημιτελικού ανάμεσα στην Τσέλσι και στην Μπαρτσελόνα στο χθεσινό φύλλο του «Goal News»...
και επειδή ταιριάζει γάντι στην περίσταση είναι προφανές ότι, ενώ ο Αϊνστάιν πήρε το Νόμπελ Φυσικής του 1921, ο Γκουαρδιόλα θα πρέπει να περιμένει έως την ερχόμενη Τρίτη για (να μάθει αν μπορεί) να τον λύσει!
Για να μη μένουν κενά στη διήγηση, ο γρίφος του Γερμανοεβραίου επιστήμονα έχει ως εξής: Υπάρχουν πέντε σπίτια διαφορετικών χρωμάτων και σε καθένα από αυτά ζει ένας άνθρωπος διαφορετικής εθνικότητας. Καθένας από αυτούς πίνει ένα συγκεκριμένο ποτό, καπνίζει μια συγκεκριμένη μάρκα τσιγάρων και έχει ένα διαφορετικό κατοικίδιο. Ποιος απ' όλους έχει το ψάρι;».
Κοινώς, φέξε μου και γλίστρησα!
Προϊούσης της βραδιάς στο «Στάμφορντ Μπριτζ» αποδείχτηκε ότι ο γρίφος του Ρομπέρτο ντι Ματέο ήταν όντως δύσκολος και αυτός που βρήκε το ψάρι δεν ήταν ο Μέσι, αλλά ο Ντρογκμπά, οπότε χαλάλι οι αλλεπάλληλες πτώσεις του, άλλωστε (όπως λέει και το τατουάζ του Πάμπλο Γκαρσία) «επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να ξανασηκωθείς»!
Στα πρόχειρα μπορώ να υπολογίσω ότι ο Ντρογκμπά έπεσε καμιά δεκαριά φορές, αλλά σηκώθηκε άλλες τόσες και μεταξύ των αλλεπάλληλων πεσιμάτων και των αντίστοιχων σηκωμάτων βρήκε ο μπαγάσας τον απειροελάχιστο χρόνο και την ευκαιρία να πετύχει το γκολ το οποίο έκρινε την αναμέτρηση και δίνει ελπίδες στην Τσέλσι!
Παρεμπιπτόντως, χθες το πρωί που περιδιάβαινα στο Διαδίκτυο έκανα κλικ στην προσωπική ιστοσελίδα του Ντρογκμπά και έμεινα με το στόμα ανοικτό, διαβάζοντας τον τίτλο του κειμένου που έχει αναρτηθεί ως τελευταία είδηση στην πρώτη σελίδα και γράφει «ΑNOTHER FINAL»!
Τρόμαξα με τη σιγουριά του Ντρογκμπά ότι η Τσέλσι βρίσκεται κιόλας στον τελικό του Μονάχου, αλλά εν συνεχεία διαπίστωσα ότι το θέμα ήταν μπαγιάτικο και αναφερόταν στη νίκη των «μπλε» επί της Τότεναμ με 5-1 και στην πρόκρισή τους στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας...
Μιας και το 'φερε η κουβέντα στους τελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ, αυτοί είναι μια πονεμένη ιστορία για την Τσέλσι και πιο πολύ για τον Τέρι, ο οποίος κουβαλάει ακόμη το στίγμα του χαμένου πέναλτι το 2008 στη Μόσχα: εκείνο το βράδυ κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ο αρχηγός της Τσέλσι έστειλε την μπάλα άουτ, το σκορ έμεινε 4-4 και η χαριστική βολή της μοίρας δόθηκε στις εκτελέσεις του ξαφνικού θανάτου, όταν μετά τα εύστοχα χτυπήματα του Αντερσον, του Καλού και του Γκιγκς ο Βαν ντερ Σαρ είπε «όχι» στον Ανελκά.
Η Τσέλσι δεν βρήκε τότε το ψάρι, της ξέφυγε και την επόμενη χρονιά, στον ημιτελικό με την Μπαρτσελόνα, με το περιβόητο «Ιniestazo» στο 90' , εν τω μεταξύ τα ντέρμπι της με τους Καταλανούς έχουν εξελιχθεί στο ευρωπαϊκό «clasico» της τελευταίας δεκαετίας και τα θρίλερ καλά κρατούν...
Προχθές και ενώ η βρόχα έπιπτε ράι θρου, οι Λονδρέζοι πήραν κεφάλι σε μια σειρά ισορροπίας του τρόμου με την τέταρτη νίκη τους σε έντεκα ματς, έναντι τριών της Μπαρτσελόνα και τεσσάρων ισοπαλιών, αλλά οι πρωταθλητές Ευρώπης έχουν τη μερίδα του λέοντος στις προκρίσεις και καλούνται να (ξανα)πουν την τελευταία λέξη στην έδρα τους...
Βασικά καλούνται (να λύσουν τον γρίφο του Αϊνστάιν και) να βρουν το ψάρι ή μάλλον να συλλάβουν τον πάνθηρα, ο οποίος μάλιστα προχθές ήταν όπως τον είχε ονομάσει ο Μπλέικ Εντουαρντς στην κωμωδία με τον Πίτερ Σέλερς: ένας pink panther!
Μολονότι δεν τα πηγαίνω πολύ καλά με τα χρώματα, νομίζω ότι τα παπούτσια που φορούσε ο Ντρογκμπά ήταν κάτι ανάμεσα σε ροζ και φούξια, αλλά όπως και να 'χει έκαναν τη δουλειά τους!
Α, για να μην το ξεχάσω: αυτό το χρώμα είχε την τιμητική του στο ματς, διότι τα ίδια παπούτσια φορούσαν επίσης ο Σάντσεζ, ο Μάρτα, ο Αντριάνο και ο Πέδρο, αλλά μόνο ο Ντρογκμπά βρήκε το περιβόητο πριγκιπικό διαμάντι μέσα στο υπέδαφος του βρεγμένου τερέν...
...και δικαιούται να φωνάξει κι αυτός (όπως ο Χελάκης στον ημιτελικό του Euro 2004) «γκολ και φύγαμε για τελικό»!
Υπερβάλλω βεβαίως, διότι ο τελικός όχι μόνο αργεί (έως τις 19 Μαΐου), αλλά έχει κιόλας μια πολύ επικίνδυνη διαδρομή στο «Καμπ Νόου», όπου η Μπαρτσελόνα θα παίξει υπέρ βωμών και εστιών...
Δεν ξέρω αν η Τσέλσι, ο Τέρι, ο Τσεχ και ο Ντρογκμπά έχουν ανοικτούς λογαριασμούς κι απωθημένα με τον Θεό, με την Ιστορία, με τον Μουρίνιο, με τον Αμπράμοβιτς, με την Μπαρτσελόνα ή ακόμη και με τους επικηρυγμένους στην ευρύτερη περιοχή του δυτικού Λονδίνου διαιτητές Φρισκ και Οβρεμπο, αλλά είναι βέβαιο ότι μπορούν να βάζουν κι αυτοί δύσκολους γρίφους σαν εκείνον του Αϊνστάιν...
Πηγή: goal
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις