Του Γιώργου Βροντάκη
«Έπαιζα ποδόσφαιρο μόνο στην αυλή».Πάτησε χορτάρι στα 22 του και τώρα θέλει πρόκριση στo EURO 2024 με το Καζακστάν.
Ο κεντρικός αμυντικός, Αλεξάντερ Μαρότσκιν θέλει να ζήσει το όνειρό του και να προκριθεί με την Εθνική του Καζακστάν στο Euro της Γερμανίας. Ο Καζάκος στόπερ δεν σταματά να κάνει όνειρα, αφού όλη του η καριέρα μοιάζει με ένα τέτοιο...
Από τους λαχανόκηπους στο... χορτάρι!
Ο Μαρότσκιν δεν έχει μια τυπική βιογραφία για έναν ποδοσφαιριστή, καθώς δεν ήταν σε Ακαδημία ποδοσφαίρου και μέχρι τα 22 του δεν έπαιζε σε ομάδα. Μέχρι πρότινος, έπαιζε ποδόσφαιρο για πλάκα στην αυλή του σπιτιού ή σε χωράφια που έμοιαζαν με λαχανόκηπους.
«Ξεκίνησα να παίζω το 2012, όταν ήμουν 22 ετών. Στο πρώτο πρωτάθλημα υπήρχε μια ομάδα η «Ile-Saulet» - έπαιξαν όχι μακριά από το Αλμάτι, στο κρατικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Κατάγομαι από εκεί: δεν έχω ξαναπαίξει ποδόσφαιρο. Δούλευα και έπαιζα με τα αγόρια μια φορά την εβδομάδα. Είχα προσκληθεί το 2011. Για να είμαι ειλικρινής, δεν τα κατάφερα στο πρώτο δοκιμαστικό. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα - πριν από αυτό είχα παίξει μόνο στην αυλή. Συνδυασμοί, τακτικές ήταν άγνωστα για μένα. Δεν ήρθα ο ίδιος στις επόμενες προπονήσεις – ήταν άβολο. Έκανα πολλά λάθη, δεν άρεσε σε όλους», είπε ο Μαρότσκιν που δούλευε μέχρι τότε σε ένα μαγαζί ως σεκιουριτάς.
Η δεύτερη ευκαιρία που δεν πήγε χαμένη
Πήγε για προπόνηση ενός επαγγελματικού συλλόγου για πρώτη φορά στα 22 του και παρότι δεν έδειξε τίποτα, εκμεταλλεύτηκε τη δεύτερη ευκαιρία που του δόθηκε.
«Με πήραν ξανά τηλέφωνο και ξανά πήγα. Άρχισε να βγαίνει. Κατά τη διάρκεια της προπόνησης, ο διευθυντής της ομάδας μου έδωσε συμβόλαιο. Το υπέγραψα και άρχισα να προπονούμαι. Ο Αντρέι Φεραπόντοφ, ο οποίος με τράβηξε από την αυλή, άρχισε να με χρησιμοποιεί ως αλλαγή στο τέλος των αγώνων. Στο τέλος της σεζόν, η ομάδα κέρδισε το πρώτο πρωτάθλημα. Το 2013, άρχισα να μπαίνω πιο συχνά στην αρχική ενδεκάδα. Και τότε ο σύλλογος έπαψε να υπάρχει. Νόμιζα ότι τελείωσα από τον χώρο. Εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε αυτοπεποίθηση, δεν υπήρχε συνειδητοποίηση ότι είμαι ποδοσφαιριστής. Απλώς έπαιζα για μια τοπική ομάδα. Ωστόσο, αυτό δεν κράτησε πολύ. Σύντομα με κάλεσαν στο Κάσπιαν», είπε ο ποδοσφαιριστής.
Ο φύλακας που έγινε απαραίτητος κεντρικός αμυντικός
Τώρα, ο Αλέξαντερ είναι 32 ετών, γεννημένος σε μια μικρή πόλη του Καζακστάν την Αρκαλίκ, και βασικός παίκτης στην Εθνική του ομάδα. Κατέκτησε τόσο το Κύπελλο όσο και το πρωτάθλημα και αγωνίζεται στην εθνική ομάδα εδώ και 6 χρόνια.
Μετά την Κάσπιαν, ο Αλεξάντερ Μαρότσκιν έπαιξε για την Οκζέτπες και την Καϊσάρ για να ακολουθήσει η Τομπόλ Κοστανάι και από τον Ιούλιο του 2023 η Αστάνα. Κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική ομάδα του Καζακστάν το 2017 (για τους προκριματικούς αγώνες για το Παγκόσμιο Κύπελλο 2018) και συνεχίζει, αφού είναι ένας απαραίτητος κεντρικός αμυντικός της.
«Απλώς έπαιζα για τον εαυτό μου - Δεν το ονειρεύτηκα αυτό»
Ο 33χρονος άσος δεν έλαβε ποδοσφαιρική εκπαίδευση, δεν ήξερε από προπονητικά συστήματα και δεν μπορούσε να φανταστεί ποτέ ότι θα γινόταν ποδοσφαιριστής για έναν σύλλογο της Premier League του Καζακστάν.
«Για να είμαι ειλικρινής, δεν το σκέφτηκα καν. Απλώς έπαιζα για τον εαυτό μου. Δεν το ονειρεύτηκα αυτό. Και μετά κάλεσε η ομάδα. Αν θέλει ο Θεός, όλα θα πάνε καλά εκεί», θυμάται.
Δεν έκανε στρατιωτική θητεία
Πριν αρχίσει να κλωτσάει την μπάλα, εργάστηκε σε διαφορετικά μέρη και ένα από αυτά ήταν ως ασφάλεια (σεκιούριτι). Αξιοσημείωτο είναι πως δεν έκανε την στρατιωτική του θητεία και υπήρχε λόγος για αυτό.
«Εγώ ο ίδιος πήγα στο στρατιωτικό γραφείο εγγραφής και στρατολογίας και πέρασα την τοπική επιτροπή. Πληροφορήθηκα ότι ήμουν ικανός για υπηρεσία. Μετά από αυτό, πήγα στο στρατιωτικό γραφείο εγγραφής και στράτευσης της πόλης, όπου διορίστηκα στην εταιρεία τιμητικής φρουράς στην Αστάνα. Εκεί συνέταξαν τον προσωπικό μου φάκελο και ανακοίνωσαν την ημερομηνία αναχώρησης. Πριν φύγω, έκανα παρέα με φίλους από την περιοχή.
Όταν έφτασα εκεί, ο τοπικός αστυνομικός είπε ότι είχα κλέψει έναν προσωπικό φάκελο. Έμεινα έκπληκτος, αφού τους προσωπικούς φακέλους τηρεί ο σημαιοφόρος, και δεν μπορούσα να καταλάβω πώς θα μπορούσα να κατηγορηθώ για κλοπή. Με απείλησαν ότι θα με φυλακίσουν. Εκείνη τη στιγμή μπήκε στην αίθουσα κάποιος από την ηγεσία του στρατιωτικού ληξιαρχείου. Σηκώθηκα και έφυγα από εκεί. Αν και στην αρχή σκόπευα να υπηρετήσω, η συμπεριφορά τους με έφερε σε σύγχυση. Αυτό συνέβη όταν ήμουν 20 χρονών. Μετά από αυτό, αρνήθηκα να υπηρετήσω και δεν εμφανίστηκα στον καθορισμένο χώρο», εξήγησε.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις