Κατ' αρχήν τον Σεϊταρίδη, ο οποίος φανέρωσε δείγματα της κλάσης του που η αλήθεια είναι ότι είχαμε να δούμε χρόνια.

Δεν είναι, όμως, μόνο ο Γιούρκας. Παρά την απουσία των Μπουμσόνγκ Βελάσκες, το κεντρικό δίδυμο με τον Πίντο και τον Τριανταφυλλόπουλο κράτησε μια χαρά.

Επίσης, ο Σισοκό που στα τελευταία ματς φαινόταν να χάνει την αρχική του σπιρτάδα, μπήκε στο β' μέρος κι ανακάτεψε όλο το ματς, όπως παραδέχτηκε και ο Βίλας Μπόας.

Και, βέβαια, είναι και ο Τοτσέ, ο οποίος πέτυχε ένα ωραίο γκολ. Κι αυτή τη φορά όχι εύκολο, όπως π.χ. από πέναλτι ή από τα δυο μέτρα. Το είχε ανάγκη ένα τέτοιο σκοράρισμα κι απέναντι σε μεγάλο αντίπαλο ο Τοτσέ.

Καλός ήταν και ο Κουϊνσι που δεν πνιγόταν σε μια κουταλιά νερό.

Φυσικά, την εμφάνιση των πράσινων στην επανάληψη την είχε ανάγκη και ο Φερέιρα, ο οποίος το τελευταίο διάστημα ήταν σκασμένος. Μετά το σφύριγμα της λήξης έμοιαζε πιο κεφάτος, με το δίκιο του.

Ο Παναθηναϊκός, βέβαια, δεν έλυσε τα προβλήματά του, ούτε έπαιξε ξαφνικά κάποια μπαλάρα. Απλά έβαλε τη βάση για να μπορέσει να πάρει λίγο τα πάνω του. Αν τα καταφέρει ή όχι θα είναι κάτι που θα το δούμε το επόμενο διάστημα.