"Απίστευτοι οι Βάσκοι στο Τότεναμ-Γιουνάιτεντ! Βούρκωσε ο Ποστέκογλου"

Την εμπειρία του από την περιγραφή του τελικού του Europa League για τη δημόσια τηλεόραση της Κύπρου μοιράστηκε ο Χάρης Μιλτιάδους. Ο σπορτκάστερ του ΡΙΚ μίλησε στο Sportdog.gr για την αναμέτρηση Τότεναμ-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η οποία βρήκε νικήτρια τα «σπιρούνια». Ο Κύπριος συνάδελφος έμεινε εντυπωσιασμένος από τη διοργάνωση των Βάσκων και αποκάλυψε τις στιγμές που έζησε στη συνέντευξη Τύπου του δικού μας Άγγελου Ποστέκογλου, ο οποίος βούρκωσε και δήλωσε υπερήφανος που είναι Έλληνας. Διαβάστε όσα είπε στο Sportdog.gr:

Πως περιγράφεις την εμπειρία στο πρώτο σου ευρωπαϊκό τελικό που περιέγραψες;

«Θα έλεγα το τυπικό δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις σου όταν ζεις από κοντά αυτή τη γιορτή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, αλλά η ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να μην τα βρω. Γενικότερα ήταν τρεις μέρες που τα είχαν όλα. Καταρχάς ζεις τους οπαδούς αυτών των μεγάλων συλλόγων από κοντά, αισθάνεσαι τη δέσμευση και την αφοσίωση στην ομάδα τους. Συναντάς συναδέλφους από τηλεοπτικούς γίγαντες και τεράστιους παίκτες που κρέμμασαν τα παπούτσια τους, όπως ο Γκάρεθ Μπέιλ πχ. Ο Πίτερ Σμάιχελ πηγαίνοντας στον χώρο σχολιασμού κοντοστάθηκε δίπλα μας με συγκέντρωση (ήμουν μαζί με τον παραγωγό μου, τον Μαρίνο), περιμένοντας μια ευκαιρία της Γιουνάιτεντ στο φινάλε του αγώνα να μετουσιωθεί σε γκολ.

Παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή την οργάνωση της τοπικής κοινότητας, η οποία με εξέπληξε θετικά. Οι Βάσκοι εφάρμοσαν αποτελεσματική αστυνόμευση με καλοκαταρτισμένο σχέδιο, έχοντας να αντιμετωπίσουν την ασταμάτητη παραβατικότητα των Άγγλων, η οποία συνοδευόταν στο 90% των περιπτώσεων από μέθη. Οι ντόπιοι έκαναν απίστευτη δουλειά, εργαζόμενοι εθελοντικά, δείχνοντας την τεράστια αγάπη τους για το ποδόσφαιρο. Η εστίαση χρειάστηκε να δείξει μεγάλη υπομονή καθώς εξυπηρετούσε μία μεγάλη μερίδα φιλάθλων, οι οποίοι (το γράφω ξανά) κατανάλωναν τεράστιες ποσότητες αλκοόλ μέσα στη μέρα. Όσον αφορά τα συναισθήματα, είναι συγκίνηση, πάθος αλλά και ευθύνη να το κάνεις όσο καλύτερο μπορείς στον τηλεθεατή, ας μην ξεχνάμε το ποδόσφαιρο είναι ψυχαγωγία πάνω απ όλα, ένα τηλεοπτικό προϊόν που καλείσαι να το απογειώσεις. 50 χιλιάδες φιλάθλοι τραγουδούσαν σε ένα ιστορικό γήπεδο επίσης... δεδομένη η ανατριχίλα. Νομίζω βιώνοντας αυτή τη γιορτή, δεν αισθάνεσαι άγχος γιατί η χαρά ξεπηδά μέσα από κάθε χτύπο της καρδιάς σου, αν λατρεύεις αυτό που κάνεις. Αν υπάρχει άγχος όμως είναι δημιουργικό. Κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση είναι ο διατητής. Έδειξε πόσο δίκαιο ήταν που ορίστηκε. Αποφασιστικός, με προσωπικότητα και κοντά σε όλες τις φάσεις με ξεκάθαρη άποψη. Ο Φέλιξ Ζβάγιερ έκανε κορυφαία διαιτησία».

Ποιες από τις δύο ομάδες υποστήριζες;

«Δεν υποστηρίζω κάποια ομάδα στην αγγλική Πρέμερ Λιγκ. Αλλά σίγουρα δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα πρωτάθλημα στον κόσμο. Υπάρχει τρομερή ταχύτητα στο παιχνίδι, με τουλάχιστον 15 ομάδες της Λίγκας να έχουν όλες παίκτες που μπορούν να πρωταγωνιστήσουν σε άλλα κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και να ξεχωρίζουν. Ένα παράδειγμα είναι ο Μάικλ Ολίσε της Μπάγερν, ο οποίος αγωνιζόταν στην Κρύσταλ Πάλας».

Πως προετοιμάστηκες για το παιχνίδι;

«Η προετοιμασία μου είναι περίπου η ίδια με όλους τους αγώνες. Πέραν από την παρακολούθηση αρκετών παιχνιδιών των ομάδων, η προετοιμασία περιέχει διάβασμα σε όλα τα επίπεδα. Αγωνιστικά νέα, στατιστικά που μπορούν να συνδεθούν με πτυχές των παιχνιδιών των συλλόγων, προϊστορία, μελέτη ανταποκρίσεων βρετανών συναδέλφων για το πως προσεγγίζουν τον τελικό Τότεναμ και Γιουνάιτεντ και άλλα πολλά. Το σημαντικότερο είναι ότι παρακολουθώ στενά το πρωτάθλημα και έχω εικόνα σχεδόν για όλους τους παίκτες».

Ποιά ήταν η κορυφαία στιγμή της αναμέτρησης;

«Θέλοντας και μη, οφείλω να ορίσω την απομάκρυνση της μπάλας στη γραμμή της εστίας της Τότεναμ, από τον Φαν Ντε Φεν με ακροβατικό. Ο Βικάριο πραγματοποίησε κάποιες σπουδαίες αποκρούσεις, που επίσης ήταν καθοριστικές. Δεν θεωρώ το γκολ τη κορυφαία στιγμή της αναμέτρησης γιατί ήρθε με δόση τύχης, η οποία σαφώς είναι μέρος του ποδοσφαίρου, κάνοντας το απρόβλεπτο και συναρπαστικό».

Πώς σου φάνηκε ο Άγγελος Ποστέκογλου και η δήλωση υπερηφάνειας για την καταγωγή του;

«Ο Άγγελος Ποστέκογλου στη συνέντευξη Τύπου είχε έρθει απόλυτα συνειδητοποιημένος. Ήξερε τι ήθελε από τον μεγάλο τελικό και γνώριζε πως θα το πάρει, κάτι που φάνηκε και στις απαντήσεις του. Ήταν ευγενικός και πρόσχαρος με όλους, ανεξάρτητα αν του έγιναν ακόμη και προσβλητικές ερωτήσεις. Τα λόγια του συμφωνούσαν με όσα είχε πει ξανά στο παρελθόν, ότι η Τότεναμ στο Γιουρόπα Λιγκ αγωνίζεται με διαφορετικό τρόπο σε σχέση με την Πρέμιερ Λιγκ, καθώς είχε κλειδώσει ο στόχος της κατάκτησης του συγκεκριμένου τροπαίου, που ας μην ξεχνάμε, μπήκε ξανά στην τροπαιοθήκη του συλλόγου μετά από 41 χρόνια. Με το που του έγινε η ερώτηση στα Ελληνικά από τον συνάδελφο του ΑΝΤ1 είχε φωνάξει με χαρακτηριστικό ύφος "που είστε";, υποδηλώνοντας την πρόθεση του να ρωτήσει ουσιαστικά που κάθονται οι Έλληνες δημοσιογράφοι. Χάρηκε πάρα πολύ, βούρκωσε και θυμήθηκε ξανά τους γονείς του και την ιδιαίτερη σχέση που είχε με τον πατέρα του. Ήταν νομοτέλεια, ότι θα κατέληγε στην τοποθέτηση του με την δήλωση υπερηφάνειας γιατί ακόμη κι αν δεν το έλεγε, το προέδιδε η γλώσσα του σώματος. Η Ελληνικότητα κατά την προσωπική μου άποψη, είναι ένας παγκόσμιος όρος, μία ευρύτερη έννοια, η οποία έχει στον πυρήνα της όμορφες αναμνήσεις, την παράδοση, το ήθος, το φιλότιμο κ.α.»

Ποιους δρόμους ανοίγει για τους Έλληνες προπονητές ο συμπατριώτης μας;

«Δεν πιστεύω ότι ανοίγει. Τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Κύπρο για να σου ανοιχτούν δρόμοι πρέπει να τολμήσεις να σπάσεις τα εγχώρια σύνορα εσύ νωρίτερα, δεν είναι εφικτό για πολλούς λόγους να γίνει αντίθετα η προσέγγιση. Θα πρέπει να μπεις σε μια διαδικασία αβεβαιότητας που δεν είναι ευχάριστη και όπως βλέπουμε πολύ λίγοι τολμούν να διαβούν αυτό το μονοπάτι. Ο Άγγελος είχε αυτή τη πρόσβαση, όπως είπε και στη συνέντευξη Τύπου - έμπαινε σε ένα άθλημα που δεν ήταν το πιο δημοφιλές στην Αυστραλία και θα χρειαζόταν παλέψει πολύ για να τα καταφέρει. Επίσης ας ρίξουμε μια ματιά στο έργο του Γιώργου Δώνη ή του Δημήτρη Γραμμόζη. Είναι καταξιωμένοι, άριστοι επαγγελματίες και αντιμετωπίζονται από μεγάλο μέρος του φίλαθλου κοινού με απαξίωση. Παράλληλα, αν πάμε εκ νέου στο πρόσφατο παρελθόν, ξεχωρίζουμε τη φοβερή δουλειά που κάνει ο Ηλίας Χαραλάμπους στη Στεάουα. Άνοιξε τα φτερά του, για πολλούς από "το πουθενά" για να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας και έχει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά για να πετύχει. Εν κατακλείδι, σε Ελλάδα και Κύπρο υπάρχουν πολύ καλοί ντόπιοι προπονητές, απλά η έλλειψη υπομονής, η προκατάληψη, τα εύκολα συμπεράσματα μας οδηγούν στην υποτίμηση-παραγκωνισμό».