Αν η αυτοκτονία ήταν ποδοσφαιρικό σύστημα, ο Παναθηναϊκός θα ήταν η Μπάρτσα

Είναι τέτοια η φύση των αγώνων του Παναθηναϊκού, που μένεις μόνιμα παγιδευμένος ανάμεσα στο να αρχίσω να ελπίζω και στο απόλυτο ξενέρωμα. Ψυχολογία που γίνεται λάστιχο για τους φίλους της ομάδας. Χειρότερο στο τέλος της ημέρας, αυτό το δεν άξιζα, με «πάτησαν», έχασα δίκαια πάμε παρακάτω. 

Διαβάστε περισσότερα στο sdna.gr