του Αλεσσάντρο Μερκιόρι
Η μίνι- κρίση της πρωταθλήτριας Ευρώπης, αλλά και αναμφισβήτητο αφεντικό, χωρίς αντίπαλο στο Νησί για τρίτη συνεχόμενη σεζόν ή πέμπτη στα τελευταία έξι χρόνια άνοιξε για τα καλά την όρεξη σε Άρσεναλ και Τότεναμ, που ύστερα από τις πρώτες οκτώ αγωνιστικές παραμένουν το μοναδικό, αήττητο δίδυμο στην κορυφή της Premier League.
Είναι η πρώτη φορά, από την περίοδο 2016-’17, τότε με την Τσέλσι, που το Λονδίνο θρέφει σοβαρές ελπίδες κατάκτησης ενός τίτλου που τελευταίο η Άρσεναλ, πανηγύρισε το 2003-’04, ενώ ακόμη χειρότερα η Τότεναμ, το «παλαιολιθικό» 1960-’61. Έκτοτε, από το τέλος της χρυσής εποχής του Αρσέν Βενγκέρ, αλλά και της φανταστικής φουρνιάς των Ανρί, Μπέργκαμπ, Πιρές, Βιεϊρά ή Ζιλμπέρτο Σίλβα, το Λονδίνο πανηγύρισε με την Τσέλσι άλλες πέντε φορές (2004-’05, ’05-’06, ’09-’10, ’14-’15, ’16-’17), πριν παραδώσει τα σκήπτρα 12 φορές στο Μάντσεστερ (7 με τη Σίτι, 5 με τη Γιουνάιτεντ), μία στη Λέστερ, μία και στη Λίβερπουλ.
Από τις μέχρι στιγμής ενδείξεις ενισχύεται η αίσθηση ότι η φετινή θα ξανά είναι η χρονιά της πρωτεύουσας. Για να επιτευχθεί όμως ο συγκεκριμένος στόχος, δεν αρκεί να έχεις δύο καλές ομάδες, αλλά χρειάζεται και η λεγόμενη τύχη: να βρεθεί δηλαδή εκείνος ο αντίπαλος, ο οποιοσδήποτε που θα βάζει, συχνά τρικλοποδιές στη Σίτι.
Και η πλάκα είναι, ότι μέχρι στιγμής δεν βρέθηκε απλά ένας, αλλά τρεις: η Νιουκάσλ, που την απέκλεισε από τον 3ο γύρο του Λιγκ- Καπ, η Γουλβς που την νίκησε 2-1, και προχθές η Άρσεναλ που επίσης νικώντας 1-0 υποχρέωσε τη «γαλάζια αρμάδα» στη 2η συνεχόμενή της ήττα στο πρωτάθλημα και 3η σε διάστημα δώδεκα ημερών. Ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό στατιστικό για τον Γκουαρδιόλα, αφενός γιατί την τελευταία φορά που είχε χάσει δύο συνεχόμενα παιχνίδια της Premier ήταν πριν από σχεδόν πέντε χρόνια (το ’18, από Κρίσταλ Πάλας και Λέστερ), αφετέρου γιατί και από τα τρία απουσίαζε, λόγω τιμωρίας ο Ρόντρι, ψυχή της ομάδας και όπως αποδεικνύεται αναντικατάστατο γρανάζι στη μηχανή του Ισπανού προπονητή.
Σε σχέση, βέβαια με το στραβοπάτημα του Γουλβερχάμπτον, αυτή τη φορά η πρωταθλήτρια Αγγλίας και Ευρώπης θα άξιζε να φύγει από το «Emirates» τουλάχιστον με τον βαθμό της ισοπαλίας. Στάθηκε όμως άτυχη, και μάλιστα για 2η φορά με αντίπαλο την Άρσεναλ γιατί δέχτηκε το γκολ του νοκ- άουτ στο 86’, από σουτ του Βραζιλιάνου Μαρτινέλι που πριν ξεγελάσει τον Έντερσον είχε βρει στο σώμα του Ακέ. Η ειρωνεία της τύχης είναι ότι και πάλι ένα αυτογκόλ του Ολλανδού, στο 101’ τότε του αγώνα, σε σουτ του Τροσάρ είχε χαρίσει στην Άρσεναλ το πολύτιμο 1-1 πριν, στα πέναλτι με 4-1 κατακτήσει τον περασμένο Αύγουστο το Community Shield. Τύχη, ξε- τύχη, οι Gunners και ο Αρτέτα πανηγύρισαν το τυχερό έστω 1-0 σαν μικρά παιδιά, κι εδώ που τα λέμε με το δίκιο τους γιατί ήταν από το μακρινό 2015 (τότε 2-1 εντός, αλλά και 0-2 εκτός), που οι Gunners είχαν να κερδίσουν τη Σίτι στο πρωτάθλημα.
Και πέτυχαν το σπουδαιότερο, ίσως 3ποντο της χρονιάς με γκολ του «ξεχασμένου» Μαρτινέλι, που είχε να παίξει ένα μήνα και που πιθανότατα να μην έπαιζε ούτε και τώρα, αλλά ο Αρτέτα αναγκάστηκε να τον ρίξει στην αρένα στη θέση ενός σβησμένου Τροσάρ. Παιχνίδια της μοίρας και της τύχης, τα οποία πάντως, μέχρι στιγμής στέλνουν σαφή μηνύματα σε Σίτι και Γκουαρδιόλα ότι φέτος, το Λονδίνο σκοπεύει να φτάσει έως το τέλος, αδιαφορώντας εάν θα είναι με την Άρσεναλ ή την Τότεναμ…
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις