Η μάχη του κέντρου έκρινε τον νικητή

Όταν περιμένεις να δεις έναν αγώνα μεταξύ των δύο πιο πετυχημένων ομάδων της Αγγλίας, θεωρείς δεδομένη την ανταγωνιστικότητα, το πάθος, την προσπάθεια των παικτών για να βγουν νικητές μέσα από τον αγωνιστικό χώρο. Διαβάστε την ανάλυση στο Γιουνάιτεντ-Λίβερπουλ.

Όταν όμως μία από τις δύο παρουσιάζει καλύτερη τακτική παιδεία, ατομική ποιότητα παικτών, αυξημένο κίνητρο και γνώση των αδύνατων σημείων του αντιπάλου τότε το ντέρμπυ γίνεται ένας αγώνας με έναν πρωταγωνιστή και ένα κομπάρσο.

Ο Sir Alex, μετά τον αποκλεισμό από το F.A. Cup πριν λίγες ημέρες, έστησε μία ομάδα στο γήπεδο που σκοπό είχε να νικήσει και όχι να εκδικηθεί. Γνωρίζοντας τον τρόπο παιχνιδιού της αντιπάλου έκανε τακτικές προσαρμογές πάνω στα μειονεκτήματα της και εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο την ατομική διαφορά ποιότητας των παικτών του σε σχέση μ’ αυτούς της Λίβερπουλ. Ο Νταλγκλίς πίστεψε ότι όπως κέρδισε στο Κύπελλο έτσι θα κέρδιζε και τον αγώνα στην έδρα της Γιουνάϊτεντ. Αυτό πολλές φορές έχει αποδειχθεί παγίδα και δεν είναι ούτε έξυπνο, ούτε αποτελεσματικό. Είναι μεγάλο το πρόβλημα μεταξύ μέσων και επιθετικών είτε αφορά τις συνεργασίες είτε τους αυτοματισμούς που πρέπει να έχει κάθε ομάδα.

Το 4-4-2 της Γιουνάϊτεντ

Ο Φέργκιουσον έχει ανακαλύψει το «ελιξίριο» της νεότητας. Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά η φοβερή απόδοση των Γκίγκς και Σκόουλς που ήταν τα βασικά εργαλεία στον σχηματισμό του 4-4-2 που εφάρμοσε ο προπονητής της Γιουνάϊτεντ στον αγώνα.
Αναλυτικά:

Διαβάστε την υπόλοιπη ανάλυση στο overlap.gr

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις