Γιατί ο Σαλάχ «σβήνει» στη Λίβερπουλ; Το δίλημμα του Άρνε Σλοτ

Ο Μοχάμεντ Σαλάχ δεν είναι ο εαυτός του. Με μόλις δύο γκολ σε επτά αγώνες Premier League —και κανένα από ανοικτό παιχνίδι μετά την πρεμιέρα— ο Αιγύπτιος σούπερ σταρ της Λίβερπουλ βιώνει ένα από τα πιο «άχαρα» ξεκινήματα της καριέρας του στο «Άνφιλντ».

Το deja vu είναι οδυνηρό για τους «κόκκινους»: όπως και πέρσι, οι καθυστερημένες νίκες του Αυγούστου μετατράπηκαν σε οδυνηρές ήττες το φθινόπωρο. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ήρθε στο «Στάμφορντ Μπριτζ», όπου η Λίβερπουλ έχασε 2-1 από την Τσέλσι με γκολ στις καθυστερήσεις — και τον Σαλάχ να φεύγει απογοητευμένος, έχοντας σπαταλήσει δύο ξεκάθαρες ευκαιρίες.

Από τα 57 goal involvements στο «πάγωμα» του 2025-26

Ο Σαλάχ προέρχεται από μια σεζόν-έπος: 34 γκολ και 23 ασίστ, τα περισσότερα στην Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι τερμάτισε μόλις 4ος στη Χρυσή Μπάλα. Και όμως, λίγους μήνες αργότερα, μοιάζει αποκομμένος από το παιχνίδι. Η στατιστική του πτώση είναι εμφανής.

Οι επαφές του με τη μπάλα ανά 90’ έπεσαν από 48,6 σε 42,6.

Οι επαφές του στην αντίπαλη περιοχή μειώθηκαν δραματικά από 9,6 σε 5,5 — το χαμηλότερο νούμερο από τότε που ήρθε στο Λίβερπουλ.

Οι ντρίμπλες ανά παιχνίδι έχουν πέσει στο 1,6 (20% επιτυχία), ενώ πέρσι είχε 3,5 (39%).

Τα σουτ ανά 90’ έπεσαν στα 2,0 από 3,4, και το xG σχεδόν υποδιπλασιάστηκε (0,32 από 0,63).

Σε 24 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις, έχει πετύχει μόλις τέσσερα γκολ από ανοικτό παιχνίδι σε 52 τελικές προσπάθειες.

Η απουσία του Τρεντ και το χαμένο «κανάλι» της δεξιάς πλευράς

Η εξήγηση ίσως δεν είναι μόνο αγωνιστική. Ο Σαλάχ έχασε το πιο παραγωγικό δίδυμο της καριέρας του: Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ. Η μεταγραφή του Άγγλου στη Ρεάλ Μαδρίτης στέρησε από τη δεξιά πλευρά της Λίβερπουλ τη φυσική γραμμή επικοινωνίας που είχε χτιστεί επί οκτώ χρόνια.

Μόνο την περσινή σεζόν, ο Άρνολντ του είχε δώσει 147 πάσες που «έσπαγαν» γραμμές, 39 περισσότερες από οποιοδήποτε άλλο δίδυμο στην Premier League. Ο Σζόμποσλαϊ, που προσπαθεί να καλύψει το κενό, έχει καταφέρει 23 τέτοιες πάσες σε επτά ματς — σχεδόν το μισό του περσινού ρυθμού του Τρεντ.

Η απώλεια αυτής της δημιουργικής σύνδεσης είναι εμφανής: χωρίς τον Άρνολντ, ο Σαλάχ έχει 4 γκολ σε 12 αγώνες (τα δύο με πέναλτι), μένοντας μακριά από τα επίπεδα της περσινής του συνέργειας.

Πιο προβλέψιμος, πιο ακίνδυνος

Από τα γραφήματα των επαφών του φαίνεται πως φέτος κινείται πιο πλατιά στη δεξιά γραμμή, μακριά από την περιοχή. Το 33χρονο σώμα του δεν του επιτρέπει να διασπά άμυνες με την ίδια εκρηκτικότητα, ενώ τα αντίπαλα full-backs τον μαρκάρουν πλέον πιο στενά. Έτσι, οι περισσότερες επαφές του γίνονται μακριά από τις επικίνδυνες ζώνες, καθιστώντας τον πιο προβλέψιμο και πιο εύκολο να αντιμετωπιστεί.

Παρότι η Λίβερπουλ εξακολουθεί να κάνει τις περισσότερες progressive passes στην Premier League, ο Σαλάχ παίρνει λιγότερες από ποτέ. Ο Φλόριαν Βιρτς δείχνει σημάδια καλής χημείας μαζί του, αλλά η συνεργασία τους βρίσκεται ακόμα σε πειραματικό στάδιο.

Η απώλεια του Ζότα και η ψυχολογική διάσταση

Στο παρασκήνιο υπάρχει και μια ανθρώπινη πλευρά: ο Σαλάχ έχασε μέσα στο καλοκαίρι έναν φίλο και συμπαίκτη, τον Ντιόγκο Ζότα, ο οποίος έφυγε ξαφνικά από τη ζωή. Τα δάκρυά του στην πρεμιέρα με την Μπόρνμουθ ήταν ίσως το πιο συγκινητικό στιγμιότυπο του Αυγούστου, δείχνοντας πόσο βαθιά τον έχει επηρεάσει η απώλεια.

Ο Σλοτ ψάχνει τη «σπίθα»

Η Λίβερπουλ του Άρνε Σλοτ παραμένει δεύτερη, μόλις έναν βαθμό πίσω από την Άρσεναλ, αλλά η επιθετική της γραμμή δείχνει αποσυντονισμένη. Από τα 13 γκολ στη φετινή Premier League, μόνο ένα έχει επιτευχθεί με αριστερό πόδι — το πέναλτι του Σαλάχ στο Μπέρνλι. Πέρσι, τα 40 από τα 86 γκολ της Λίβερπουλ ήταν με αριστερό!

Ο Σλοτ γνωρίζει ότι η επιστροφή του «Αιγύπτιου Βασιλιά» στην κορυφή της φόρμας του είναι προϋπόθεση για την επιτυχία. Όπως έχει δείξει στο παρελθόν, ο Σαλάχ ξέρει να αναγεννιέται: το 2023-24 είχε κλείσει με ένα γκολ σε εννέα ματς και την επόμενη χρονιά κατέκτησε την Premier League με 29.

Ο «Αιγύπτιος Βασιλιάς» ψάχνει ξανά το στέμμα του

Η ιστορία έχει δείξει πως δεν πρέπει ποτέ να υποτιμάς τον Μο Σαλάχ. Όμως, για να ξαναγίνει ο παίκτης που αλλάζει ματς με μία κίνηση, η Λίβερπουλ πρέπει να τον ξαναφέρει κοντά στο τέρμα, να του δώσει χώρο, ρυθμό και συνεργασίες.

Η επιστροφή του στην κορυφή δεν είναι θέμα αν — είναι θέμα πότε. Γιατί, όπως λένε στο «Κοπ», δεν τον φωνάζουν τυχαία “The Egyptian King”.