Μπορεί να μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά οι «μεγάλες» δεν χαίρουν άκρας υγείας όπως ίσως να φαίνεται προς τα έξω.

 Η Γιουβέντους δεν έχει καταφέρει ακόμη να συμμαζέψει τα κομμάτια της από το καταστροφικό πέρασμα του Τιάγκο Μότα. Η Ίντερ δείχνει ήδη κουρασμένη, αλλά και γερασμένη. Η Μίλαν, χωρίς ευρωπαϊκές υποχρεώσεις ύστερα από χρόνια προσπαθεί ν’ ανασυνταχθεί από το μηδέν. Η Αταλάντα, χωρίς πλέον Ρετέγκουϊ και Ρουτζέρι, αλλά και η κυπελλούχος Μπολόνια, χωρίς τους Μπεουκέμα, Εντόι έχουν αποδυναμωθεί αισθητά. Ενώ η πρωταθλήτρια Νάπολι, μπορεί να χάρισε στον Αντόνιο Κόντε τον Ντε Μπρόινε, αλλά έχασε για τους επόμενους έξι μήνες τον Λουκάκου με βαρύτατη, μάλιστα θλάση από το πρόσφατο φιλικό με τον Ολυμπιακό.

 Τι μένει, λοιπόν; Μία Φιορεντίνα και μία Λάτσιο, που θα βασιστούν κυρίως στις επιστροφές δύο καλών προπονητών, του Στέφανο Πιόλι οι «Viola» και του Μαουρίτσιο Σάρρι οι «Biancazzurri». Η Ρόμα, που πέρα από τον θαυματοποιό τεχνικό της Αταλάντα, Τζανπιέρο Γκασπερίνι έφερε στην «Αιώνια Πόλη» το πρώην ιρλανδικό «τανκ» της Μπράιτον, Ίβαν Φέργκιουσον. Και γιατί όχι (;) και η Κόμο…

 Ας μην μας ξεγελάει το γεγονός ότι οι «Lariani», σε 118 χρόνια Ιστορίας δεν έχουν κατακτήσει απολύτως τίποτα. Έτσι έλεγαν και το ’85 για την μετέπειτα πρωταθλήτρια Βερόνα, το ’87 για τη «δική» μας Λάρισα ή το 1991 για τη Σαμπντόρια.

 Δεν θα ήταν, λοιπόν η πρώτη φορά που μία αντικειμενικά «μικρή» θα προσπαθήσει να φτάσει όσο περισσότερο μακριά γίνεται. Ειδικά όταν η εν λόγω «μικρή» έχει από πίσω της μία ολόκληρη, οικονομική αυτοκρατορία. Ίδιας ισχύος και δυναμικής από κείνες των Σεΐχηδων, Μανσούρ και Αλ Τάνι πριν επενδύσουν σε Μάντσεστερ Σίτι και Παρί Σεν Ζερμέν αναποδογυρίζοντας τις ισορροπίες της γαλλικής, αγγλικής, αλλά και της ευρωπαϊκής μπάλας.

 Αυτό ακριβώς σκοπεύουν να κάνουν, με την Κόμο και τα αδέλφια Χαρτόνο, ο 85χρονος Μίκαελ και ο 84χρονος Ρόμπερτ Μπούντι, δύο βαθύπλουτοι Ινδονήσιοι που ξεκινώντας από την παραγωγή τσιγάρων με γαρίφαλο και μετά επενδύοντας στην Κεντρική Τράπεζα της Ασίας έφτασαν σήμερα, με στοιχεία του Forbes να διαθέτουν μία περιουσία άνω των 50δις δολαρίων. Γιατί όμως να επιλέξουν, πρώτα την πόλη του Κόμο και μετά την ομώνυμη ποδοσφαιρική ομάδα;

 Αφενός γιατί είναι μία από τις ομορφότερες ιταλικές πόλεις, με μία διάσημη και μαγευτική λίμνη γύρω από την οποία ήδη διαμένει, είτε μόνιμα, είτε περιστασιακά το μισό τζετ- σετ του Χόλιγουντ.

 Αφετέρου, γιατί το 2019, όταν η Κόμο αγωνιζόταν ακόμη στην 4η κατηγορία εξαγόρασαν το 100% της ομάδας με μόλις 150.000 ευρώ: ψίχουλα για τους ίδιους. Μεσολάβησαν η άνοδος στη Serie C, και άλλες δύο σεζόν στην 3η κατηγορία, η άνοδος στη Serie B και τρεις ακόμη σεζόν στη 2η και πέρυσι η ιστορική επιστροφή στη Serie A τερματίζοντας μάλιστα στη 10η θέση, μία από τις υψηλότερες όλων των εποχών για μία νεοφώτιστη.

 Από το ’19 μέχρι σήμερα, και έχοντας σταδιακά αποπληρώσει χρέη προηγούμενων διαχειρίσεων 47.8 εκ. ευρώ, οι Χαρτόνο επένδυσαν συνολικά κι άλλα 390εκ. ευρώ, όχι μόνο για την ενίσχυση του ποδοσφαιρικού ρόστερ, αλλά και για τη δημιουργία ενός ευρύτερου «οικοσυστήματος», γύρω από την πόλη και τη λίμνη, με θεματικά πάρκα και διαφόρων ειδών ατραξιόν με τον διπλό σκοπό την προσέλκυση τουριστών, σε συνδυασμό την αγορά εισιτηρίων για τα ποδοσφαιρικά παιχνίδια στο «Σινιγκάλια».  

 Σταδιακά ήρθαν ο Φάμπρεγκας, που εδώ και δύο χρόνια είναι και ο προπονητής της, οι Νίκο Παζ και Ντιαό, τους οποίους προσπάθησε να «απαγάγει», αλλά χωρίς επιτυχία η Ρεάλ Μαδρίτης. Ενώ φέτος με την προσθήκη και του Αλβάρο Μοράτα η Κόμο πράγματι, και ας μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας διαθέτει όλα τα προσόντα από «Σταχτοπούτα» να μεταμορφωθεί πράγματι σε «βασίλισσα»…          

Campionato Κόμο Σεσκ Φάμπρεγκας