του Γιώργου Θεοδωράκη
Η εμφάνιση και η ήττα από τον Βόλο χτύπησαν "καμπανάκια" στην Ένωση, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να ισοπεδωθεί η δουλειά του Αργεντινού τεχνικού. Οι αδυναμίες της Ένωσης, η ενίσχυση που απαιτείται και η αφύπνιση.
Η πρώτη γκέλα της εποχής Αλμέιδα ήρθε νωρίς για την ΑΕΚ, μόλις στη 2η αγωνιστική, και έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε πώς θα αντιδράσει ολόκληρος ο "κιτρινόμαυρος" οργανισμός στο ανεπιτυχές αποτέλεσμα. Δεν είναι λίγες οι φορές στο παρελθόν που η Ένωση έχει βυθιστεί στην εσωστρέφεια ήδη από την πρώτη "στραβή" της σεζόν, με καταστροφικές συνέπειες για τη συνέχεια.
Υπό αυτό το πρίσμα, είναι μείζονος σημασίας το να διατηρηθεί η ψυχραιμία στο εσωτερικό της ομάδας και στις τάξεις των οπαδών. Άλλωστε, δεν γίνεται ο Ματίας Αλμέιδα πριν από μία εβδομάδα να ήταν ο ιδανικός τεχνικός για να "αναγεννήσει" την Ένωση και ξαφνικά να "βαφτιστεί" άσχετος.
Πάντως, είναι γεγονός ότι ο Αργεντινός προπονητής έχει πολλή δουλειά μπροστά του, γι' αυτό και θα χρειαστεί στήριξη από όλους. Στο ματς της Ριζούπολης ο Βόλος έφτασε στη νίκη χάρη σε ένα απίθανο γκολ του Ντέλετιτς στο 19', αλλα κυρίως επειδή η ΑΕΚ αποδείχθηκε προβλέψιμη στη συνέχεια και δημιούργησε μόλις δύο κλασικές ευκαιρίες για γκολ 70+ λεπτά που ακολούθησαν.
Τι κι αν οι παίκτες της Ένωσης είχαν "κατασκηνώσει" έξω από τα αντίπαλα καρέ, σπανίως έβρισκαν τρόπο να πατήσουν με αξιώσεις την περιοχή του Βόλου. Οι Κιτρινόμαυροι κυκλοφορούσαν μεν με υπομονή την μπάλα, στοιχείο που φαίνεται πως δουλεύει εντατικά ο Αλμέιδα, αλλά επί της ουσίας ελάχιστα προβλημάτισαν την αντίπαλη άμυνα, καθώς ήταν... εκνευριστικά ανούσιοι όταν είχαν την μπάλα στα πόδια τους.
Ο Αλμέιδα ανακάτεψε την τράπουλα και δοκίμασε πολλά πράγματα στο ματς, δίχως όμως επιτυχία. Στην ανάπαυλα του ημιχρόνου δεν πείραξε τον σχηματισμό του (3-4-2-1), αλλά αρκέστηκε στο να βάλει τους Γκαρσία και Γκατσίνοβιτς αντί των ανούσιων Μάνταλου και Άμραμπατ. Ιδίως ο πρώτος άλλαξε κάπως τον ρυθμό με προσωπικές ενέργειες, όμως ήταν εμφανές ότι δεν υπήρχε το συνδυαστικό παιχνίδι που χρειαζόταν ο Δικέφαλος για να απειλήσει με σοβαρές προϋποθέσεις.
Ο Αλμέιδα επέμεινε για αρκετή ώρα στην χρησιμοποίηση τριών στόπερ, θέλοντας να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι και οι τρεις (Τζαβέλλας, Βίντα, Χατζισαφί) είναι μπαλαδόροι. Ιδιαίτερα ο Βίντα ανέβαινε πάρα πολύ, σχεδόν παίζοντας ρόλο... δεξιού εξτρέμ! Ούτε αυτό έμοιαζε να έχει αποτέλεσμα, με τον Αλμέιδα να δοκιμάζει αλλαγή σχηματισμού, γυρίζοντας σε 4-4-2 μετά την είσοδο του Ρότα αντί του Πινέδα, ο οποίος φάνηκε ελάχιστα στο ματς και έμοιαζε μπλοκαρισμένος. Παρ' όλα αυτά, η ΑEK δεν μπόρεσε επί της ουσίας ποτέ ούτε να βγάλει συνδυασμούς ούτε τόλμησε ιδιαίτερα με μακρινά σουτ. Αρχικά επέμεινε σε μια στείρα κυκλοφορία μπάλας, που στα τελευταία λεπτά έδωσε τη θέση της σε συνεχείς σέντρες, αλλά χωρίς αντίκρισμα.
Όπως και να έχει, το αποψινό αποτέλεσμα δεν πρέπει να αλλάξει τα πάντα. Ίσα ίσα που μπορεί να λειτουργήσει ως αφύπνιση για την ΑΕΚ, η οποία το τελευταίο διάστημα έμοιαζε να... πετά στα σύννεφα. Ο Αλμέιδα δουλεύει την ομάδα, είναι φανερό ότι υπάρχει σχέδιο και θα πρέπει να του δοθεί ο απαιτούμενος χρόνος για να περάσει πλήρως τη φιλοσοφία του αλλά και να ενσωματωθούν αρμονικά στο σύνολο οι νέοι παίκτες.
Πάντως, στο ματς με τον Βόλο η ΑΕΚ "φώναξε" ότι χρειάζεται μεταγραφές σέντερ φορ και εξτρέμ (σ.σ. φαίνεται πως κλείνει τον Ελίασον). Στην επίθεση δεν υπάρχει εναλλακτική λύση πίσω από τον Αραούχο όταν δεν του βγαίνει το ματς, ενώ στα εξτρέμ φάνηκε η "γύμνια" του ρόστερ από την επιλογή του Αλμέιδα να φέρει από τον πάγκο στο φινάλε τον Αλμπάνη, δηλαδή έναν παίκτη που μέχρι πριν λίγο καιρό δεν βρισκόταν καν στα πλάνα της ομάδας. Κάτι που "ξένισε" πολλούς, από τη στιγμή που η ΑΕΚ κινείται εδώ και πολλές εβδομάδες για ενίσχυση στα άκρα της επίθεσης...
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
