του Χρήστου Κωνσταντινίδη
Ένα διαιτητικό λάθος για κάθε ομάδα, κόκκινη Φορτούνη! Σε ένα παιχνίδι που το σκορ έπρεπε να ήταν 0-3 στο πρώτο ημίχρονο, η Ένωση κατάφερε να βάλει τους Πειραιώτες στο παιχνίδι και να του δώσει ελπίδες. Τί έπαιξε με τη διαιτησία.
Η ΑΕΚ πέτυχε μία σπουδαία νίκη για την 5η αγωνιστική των πλέι οφ της Super League μέσα στο Καραϊσκάκη. Το 3-1 εναντίον του Ολυμπιακού δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα του παιχνιδιού. Το αποτέλεσμα έπρεπε να ήταν 3-0 στο πρώτο ημίχρονο. Η Ένωση όμως σπατάλησε πολύ σημαντικές ευκαιρίες (όπως αυτή του Τσούμπερ στο 26’) και έδωσε το δικαίωμα στο δεύτερο ημίχρονο, με δικά της λάθη, στους Πειραιώτες, να ελπίζουν, ότι μπορούνε να πάρουν το παιχνίδι. Όταν όμως ο καλύτερος παίκτης της ομάδας του Πειραιά ήταν και πάλι ο Πασχαλάκης, θα ήταν άδικο οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα πέραν του διπλού…
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Όχι τη σέντρα στο Ολυμπιακός-ΑΕΚ, αλλά στην είδηση που σόκαρε όλη την οικογένεια της Ένωσης με τον Αραούχο. Έπαιζε στα κόκκινα σε όλη τη σεζόν. Η μαχητικότητά του αντικατόπτριζε σε μεγάλο βαθμό το παιχνίδι της φετινής ομάδας. Οπότε η απουσία του δεν είναι απλά σημαντική, είναι καθοριστική. Και όμως ως αρχηγός κατάφερε να φτιάξει τους συμπαίκτες του. Έπαιξαν και για εκείνον στο Καραϊσκάκη και έκαναν την απουσία του να μην γίνει αισθητή.
Παρ’ όλα αυτά, όλα φαίνονταν πολύ δύσκολα πριν το παιχνίδι εξαιτίας της απώλειας του Αργεντινού. Υπάρχει όμως και ο παράγοντας κόσμος. Η παρουσία χιλιάδων Ενωσιτών στο ξενοδοχείο, που κατέλυσε η αποστολή πριν το ντέρμπι και η συνοδεία στο πούλμαν καθοδόν για το Καραϊσκάκη ήταν συγκλονιστική. Δεν γίνεται να μην επηρέασε θετικά τους ποδοσφαιριστές. Το βλέπαμε στην ενέργεια που έβγαζαν μέσα στο γήπεδο. Ήταν σαν να παίζουν για αυτούς, χωρίς να είναι αυτοί στο γήπεδο.
Η ΑΕΚ έκανε ένα φοβερό πρώτο ημίχρονο στο Καραϊσκάκη. Τον πάτησε τον Ολυμπιακό και δεν νομίζω να το αμφισβητεί κανείς αυτό. Είδαμε μια ομάδα να δείχνει τρομερή ανωτερότητα έναντι του αντιπάλου της, ο οποίος δεν μπορούσε να βγάλει ούτε φάση… Η Ένωση κυκλοφόρησε γρήγορα τη μπάλα, είδαμε κινήσεις απ’ όλους τους επιθετικογενείς παίκτες, πολύ αποτελεσματικές συνεργασίες σε κλειστούς χώρους. Η παρουσία του Πινέδα στον άξονα και πίσω από τους επιθετικούς αποσυντόνισε πολύ τους «ερυθρόλευκους», η άμυνα των οποίων είχε μεγάλη ανασφάλεια με Μπα και Σισέ. Συν τοις άλλοις Οι «κιτρινόμαυροι» βρίσκονταν με κλειστά μάτια, προηγήθηκαν με το γκολ του Γκατσίνοβιτς και το σκορ θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερο, όπως προαναφέρθηκε, αν δεν υπήρχε ο Πασχαλάκης για τον Ολυμπιακό.
Στο πρώτο μέρος αμύνθηκε σωστά. Οι παίκτες είχαν σωστές τοποθετήσεις, αλληλοκαλύψεις και ψυχραιμία στο διώξιμο της μπάλας. Αν ο Πινέδα ήταν ο καλύτερος στην επίθεση, ο Χατζισαφί ήταν δεδομένα ο καλύτερος στην άμυνα.
Στο δεύτερο μέρος όμως αυτό που είδαμε, πραγματικά πρέπει να μελετηθεί από ειδικό. Ψυχολόγο περισσότερο παρά ποδοσφαιράνθρωπο. Η ΑΕΚ έδωσε με δικά της λάθη την ευκαιρία στον Ολυμπιακό να ισοφαρίσει και να διεκδικήσει τη νίκη. Στη φάση του 1-1 φταίνε ΟΛΟΙ. Ο Πινέδα που ζαλίζει τη μπάλα, ο Ρότα που τη γυρίζει στον μονίμως αγχωμένο Αθανασιάδη, ο Βίντα που δεν πηδάει στο κατάλληλο τάιμινγκ και παίρνει ο Μπακαμπού την κεφαλιά χαλαρά στη σέντρα του Μασούρα που γεμίζει σχεδόν αμαρκάριστος. Ο Αθανασιάδης που κολλάει στη γραμμή του αντί να βγει και μετά όποτε του ερχόταν η μπάλα κυριευόταν από πανικό. Στην ουσία οι «κιτρινόμαυροι» έβαλαν τους γηπεδούχους στο παιχνίδι.
Η ομάδα έμοιαζε εκνευρισμένη. Ο Σιμάνσκι φλέρταρε με κόκκινη επικίνδυνα. Από το πρώτο μέρος. Τον έσωσε σε μία αψιμαχία με τον Φορτούνη ο Βίντα. Ο Αλμέιδα έπρεπε να τον είχε βγάλει πολύ νωρίτερα. Ριψοκινδύνεψε και έμοιαζε να άργησε να αντιδράσει από τον πάγκο. Οι αλλαγές όμως ήταν αυτές που έδωσαν και πάλι το αποτέλεσμα. Είχε ανάγκη από το 60’ και μετά η ΑΕΚ τη μαχητικότητα του Άμραμπατ, την ψυχραιμία του Γιόνσον, αλλά και τα ηγετικά χαρακτηριστικά δύο παιδιών της ομάδας, του Γαλανόπουλου και του Μάνταλου. Ιδιαίτερα ο Πέτρος πέτυχε ένα πανέμορφο γκολ με εκτέλεση σεμιναριακού επιπέδου. Παρότι δεν φορά το περιβραχιόνιο φέτος, επιδεικνύει τις ηγετικές του ικανότητες. Μαγκιόρικο και το κλέψιμο του Άμραμπατ στο ξεκίνημα της φάσης.
Η ΑΕΚ πήρε μία δίκαιη νίκη και αδίκως φωνάζουν στον Ολυμπιακό. Η ομάδα του Πειραιά «έφαγε» ευκαιρίες ακόμα και από τα στόπερ της Ένωσης. Δεν απείλησε ποτέ με οργανωμένη ενέργεια. Με γιούρια και γεμίσματα προσπάθησε να φτιάξει ευκαιρίες. Η ανωτερότητα των «κιτρινόμαυρων» μέσα στο γήπεδο ήταν παραπάνω από ορατή. Και εννοείται, δεν κερδίζεις ματς μόνο με τον τερματοφύλακα. Δεν βάζει γκολ ο γκολκίπερ…
Βγάζουμε το καπέλο όμως στον Πασχαλάκη. Αξίζει συγχαρητηρίων, γιατί είναι μεγάλος και μακάρι να συνεχίσει πολλά πολλά χρόνια ακόμα να αγωνίζεται σε τέτοιο επίπεδο. Είναι τερματοφυλακάρα που το μόνο που του έλειπε είναι η ψυχραιμία. Να τιθασέψει την παρορμητικότητα που θόλωνε την κρίση του.
Σε ένα ακόμα ματς υπάρχουν φωνές για τη διαιτησία. Κατά την προσωπική μου άποψη, η μοναδική περίπτωση που δικαιούται να φωνάζει ο Ολυμπιακός είναι σε κάποια μαρκαρίσματα του Σιμάνσκι που όπως προαναφέρθηκε φλέρταρε με την αποβολή. Και η ΑΕΚ όμως δικαιούται να φωνάζει για ένα αντιαθλητικό τάκλιν του Φορτούνη στον Πολωνό που είναι κόκκινη κάρτα καραμπινάτη. Όσον αφορά το πέναλτι, πρόκειται για μία φάση αρκετά δύσκολη.
Μετά από πολλές θεάσεις καταλήγω στο συμπέρασμα, ότι ο διαιτητής είδε παράβαση στο παίξιμο του Ρέαμπτσιουκ με τα χέρια πάνω στον Βίντα. Η φάση του τρίτου γκολ είναι ξεκάθαρη. Δεν υπάρχει φάουλ του Άμραμπατ. Μάλλον ο Ρέαμπτσιουκ κάνει φάουλ, καθώς προσπαθεί να εμποδίσει τον παίκτη της ΑΕΚ πιάνοντάς τον από το λαιμό. Ο Μαροκινός κερδίζει παλικαρίσια τη μπάλα από τον Σλοβάκο που το παιδί φαίνεται αδύναμος να τον αντιμετωπίσει και χρησιμοποιεί και πάλι χέρια.
Είδα τις τοποθετήσεις του Αλμέιδα στη συνέντευξη Τύπου. Πέρα από τα αγωνιστικά, τα τακτικά, τα θέματα που αφορούν το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, τα οποία σχετίζονται με τη δουλειά που γίνονται στις προπονήσεις, ο Αργεντινός αναφέρθηκε και στην προϊστορία. Το ποδόσφαιρο είναι και ψυχολογία. Μετράει πολύ να τονώσεις τον εγωισμό των παικτών σου. Να τους προκαλέσεις να ανατρέψουν την παράδοση. Η ΑΕΚ δεν έχει κερδίσει πολλές φορές στο Καραϊσκάκη τα τελευταία 20 χρόνια.
Ο «Πελλάδο» το τόνισε αυτό στους παίκτες του. Και φάνηκε ξεκάθαρα, ότι μπήκαν μέσα για το διπλό και για κανένα άλλο αποτέλεσμα. Δεν αγωνίστηκαν για να πάρουν μία βολική ισοπαλία, αλλά για να κερδίσουν. Αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε στον προπονητή. Είναι μεγάλη μαγκιά του που το έθιξε. Είναι μεγάλος προπονητής ο Αλμέιδα και πραγματικά μακάρι να μείνει πολλά χρόνια ακόμα, να «φτιάχνει» παίκτες και κόσμο. Είναι η προσωπικότητα που είχε ανάγκη η ομάδα. Λύνει ακόμα και τα πιο δύσκολα προβλήματα. Όλη τη σεζόν η ομάδα είχε προβλήματα. Έμειναν εκτός Ελίασον, Γκατσίνοβιτς, Τσούμπερ. Μετά ο Γκαρσία και τώρα ο Αραούχο. Τα ξεπέρασε όμως όλα τα προβλήματα.
Και δίνει αυτοπεποίθηση στους παίκτες. Γι’αυτό η ΑΕΚ κάνει πρωταθληματική χρονιά. Αρχίζει να νικάει και στα ντέρμπι εκτός έδρας. Στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος δεν κέρδισε ούτε ένα ντέρμπι μακρυά από τη Φιλαδέλφεια. Και όμως αρχίζει να το καταφέρνει στα πλέι οφ. Κέρδισε στον ΠΑΟΚ και τώρα στο Καραϊσκάκη. Το μεγαλύτερο διπλό όμως πρέπει να γίνει μέσα στη Λεωφόρο, απέναντι σε έναν μεγάλο αντίπαλο, σε μία πολύ καλή ομάδα, τον Παναθηναϊκό του Γιοβάνοβιτς. Η ΑΕΚ έχει πάρει 13 βαθμούς στον τρίτο γύρο του πρωταθλήματος έναντι 11 του «Τριφυλλιού», οπότε οι αριθμοί οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι η Ένωση έχει τη δυνατότητα να το πετύχει…
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις