Θα ήθελα, θα έπρεπε, θα όφειλα, να ξεκινήσω και να τελειώσω μ’ όλο αυτόν τον εφιάλτη των πυρκαγιών. Και να μην γράψω ίσως και τίποτε άλλο. Όμως θα ήταν καρμπόν το κείμενο με το περυσινό ή με το προπέρσινο καλοκαίρι ή μ’ αυτό του 2018 ή του 2015 ή του 2005 ή του 1995 ή 1985. Καρμπόν μ’ αυτό των χειμώνων που δεν καιγόμασταν αλλά πνιγόμασταν από τις πλημμύρες ή θαβόμασταν από τα χιόνια. Δεν θα ξαναγράψω λοιπόν τα ίδια.

Μόνο ένα μεγάλο συγγνώμη απ’ όλα τα υπόλοιπα πλάσματα της φύσης που και τώρα και πριν, καίγονται ανήξερα και ανήμπορα. Ένα μεγάλο συγγνώμη που ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να αλλάξουμε αυτή την κοινωνία, επειδή ακόμα θαρρούμε πως μας δίνει την δυνατότητα να γίνουμε γκόλντεν μπόις και γκόλντεν γκερλς. Συγγνώμη και αλίμονο.

Η συνέχεια ΕΔΩ

Super League ΑΕΚ