Συνεργάτης Ραζβάν: "Δεν θέλω να φανταστώ τη ζωή χωρίς αυτόν"

Γιώργος Τσανάκας: Μεγάλη συνέντευξη εφ όλης της ύλης για το ταξίδι του ΠΑΟΚ από τα πρώτα παιχνίδια του καλοκαιριού μέχρι και την κατάκτηση του Πρωταθλήματος έδωσε στο Podcast «Κουβέντα στο ΠΙ & ΦΙ» το δεξί χέρι του Ραζβάν Λουτσέσκου, μιλώντας για όλους τους άξονες που έφεραν τον Αντρέ Βιεϊρίνια να σηκώνει την κούπα του πρωταθλητή στον ουρανό της Τούμπας, τονίζοντας πως εκείνη την στιγμή ''ανατρίχιασε''.

Για το αν έχει ηρεμήσει μετά και την κατάκτηση του πρωταθλήματος: «Νομίζω σε όλους μας θα πάρει χρόνο, γιατί πραγματικά ήταν κάτι απίστευτο, όχι μόνο για εμάς, αλλά και για όλον τον κόσμο του ΠΑΟΚ και τον οργανισμό του. Οπότε και εγώ, παίρνω τον χρόνο μου αυτές τις ημέρες, λίγες ώρες μετά και την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Προσπαθώ να το αφομοιώσω, να το καταλάβω και να το χαρώ παραπάνω».

Για το ποια στιγμή είναι πιο λυτρωτική, το τέλος του παιχνιδιού με τον Άρη ή όταν σηκώνει το πρωτάθλημα στην Τούμπα ψηλά ο Βιεϊρίνια: «Νομίζω πως όταν τελειώνει το παιχνίδι. Εκείνο το τελευταίο σφύριγμα, ήταν σαν να έφευγε ένα τεράστιο βάρος από πάνω σου. Εκείνη την στιγμή, έχεις πάρα πολλά συναισθήματα που σε κατακλίνουν, που πραγματικά δεν ξέρεις πως να το διαχειριστείς. Ειδικότερα με τον τρόπο που ήρθε. Ήταν πραγματικά λυτρωτικό το τελευταίο σφύριγμα. Η στιγμή που σηκώνει το τρόπαιο ο Αντρέ, είναι κάτι ασύλληπτο. Μόνο ανατριχίλα, συγκίνηση και περνάει μπροστά από τα μάτια σου όλη η σεζόν. Για να φτάσεις σε εκείνο το σημείο, που είναι το απόλυτο».

Για το αν το παιχνίδι με τον Άρη ήταν το πιο αγχωτικό στην καριέρα του: «Δεν ξέρω, αλλά είναι στα κορυφαία τρία σίγουρα. Προφανώς και υπάρχουν παιχνίδια που είναι πολύ αγχωτικά, αλλά τόσο πολύ δεν θυμάμαι. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, είναι το πιο αγχωτικό. Γιατί πριν από αυτό το ματς, υπήρχαν άλλα τρία παιχνίδια που ήταν εξίσου σημαντικά και μεγάλα. Όταν όμως έχεις κάνει μια μεγάλη προσπάθεια για να φτάσεις εκεί, αυτό από μόνο του είναι αγχωτικό».

Για το αν θυμάται πόσους τίτλους έχει στην καριέρα του: «Έχω έξι και για τον Ράζβαν επτά, γιατί βάζει το πρωτάθλημα του 2018. Έχω δύο πρωταθλήματα, ένα στην Ασία, τρία Κύπελλα και το Champions League».

Για το ποιο πρωτάθλημα είναι πιο γλυκό, αυτό του 2019 ή το φετινό: «Το φετινό. Γιατί όλη την χρονιά υπήρχε πολύ μεγάλη αμφισβήτηση, με την έννοια πως διαβάζουμε και ακούμε πως ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί στα play off, η διαδικασία αυτή είναι τελείως διαφορετική, είχε πολλά ντέρμπι, υψηλή ένταση και Ευρωπαϊκά παιχνίδια. Οπότε νομίζω πως φέτος, επειδή συνδυάστηκαν όλα μαζί αρμονικά, το κάνει φυσικά πιο γλυκό. Το γκρουπ του 19' όπως είπε και ο Ράζβαν, ήταν ένα γκρουπ έτοιμων πρωταθλητών, γιατί ήταν πρωταθλητές την περσινή χρονιά.

Οπότε το μόνο που έπρεπε να κάνουν, ήταν να επιβεβαιώσουν και την επόμενη χρονιά πως αυτοί ήταν οι πρωταθλητές. Το φετινό γκρουπ ήταν τελείως διαφορετικό. Όπως και η χρονιά. Ξεκίνησε διαφορετικά και η γεύση που αφήνει στο τέλος ήταν σαφώς πιο γλυκιά».

Για το τι είχε ο ΠΑΟΚ φέτος και πήρε το πρωτάθλημα: «Είχε πίστη, αυταπάρνηση και ουσιαστικά δεν τα παράτησε ποτέ. Αυτό πιστεύω πως ήταν το πιο σημαντικό. Δεν τα παράτησε σε κάθε αναποδιά, σε κάθε στραβό αποτέλεσμα, σε κάθε κακή κριτική, σε σημεία που όλοι μπορεί να πίστευαν, ότι δεν μπορούν άλλο αυτοί, τα παιδιά αυτά προσπάθησαν, τα πήγαν καλά, αλλά δεν μπορούν άλλο. Νομίζω πως ήταν στοιχεία πολύ σημαντικά για την ομάδα αυτά».

Για το αν η ισοπαλία με την Λαμία ήταν η πιο κομβική στιγμή της σεζόν: «Το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι κομβικό, γιατί ουσιαστικά είναι ένα μεγάλο ηλεκτροσόκ για την ομάδα, με την έννοια πως στη συνέχεια έχεις πολλά πράγματα να χάσεις, από όσα έχεις κάνει μέχρι εκείνη την στιγμή. Γιατί είχε γίνει μια τεράστια προσπάθεια από όλους και νομίζω πως η ισοπαλία εκείνη με τον τρόπο που ήρθε ήταν μια καλή πάσα για τον προπονητή. Για να δείξει στους παίκτες το τι διακυβεύεται. Μίλησε σε μια συνέντευξη για αυτό και είναι πραγματικά μια πολύ ωραία ιστορία, γιατί παρουσίασε δύο δρόμους.

Ο πρώτος είναι ο δρόμος της επιτυχίας και ρωτώντας έναν έναν αν πιστεύουν στην επιτυχία, ενώ ο δεύτερος είναι η αποτυχία και παρατώντας τα πράγματα από εκείνη την στιγμή. Οπότε ήταν ένα πολύ σημαντικό σημείο, γιατί οι παίκτες αντιλήφθηκαν πως αν κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους, τα πράγματα θα πάνε καλά. Κάτι που το δείξανε στο τέλος. Προφανώς και υπήρχαν και άλλες κομβικές στιγμές μέσα στη σεζόν, η αντίδραση μετά την ήττα με 2-0 απέναντι στην ΑΕΚ, η νίκη μετά στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό και η νίκη απέναντι στον Ατρόμητο στο τέλος. Υπήρχαν σημαντικές στιγμές μέσα στη σεζόν, μικρές που κάποιος μπορεί να μην τις καταλαβαίνει. Αλλά σίγουρα το παιχνίδι απέναντι στην Λαμία, ήταν κάτι που ξύπνησε το κάτι διαφορετικό μέσα στους παίκτες».

Για το αν το δυνατό σημείο του Λουτσέσκου είναι να μετατρέπει τις δύσκολες στιγμές σε μια έξτρα δύναμη: «Αρχικά όσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, μπορούν να επιβεβαιώσουν πως ο κόσμος έχει κοντή μνήμη. Η διαφορά και η απόσταση να είσαι απόλυτα επιτυχημένος και εντελώς αποτυχημένος είναι πολύ μικρή. Αυτή η τάση υπάρχει γενικότερα σε αυτό το άθλημα. Υπήρξε αμφισβήτηση, σε σημεία που κατά τη γνώμη μου δεν άξιζε να υπάρχει. Εμείς ουσιαστικά είμαστε στο μάτι του κυκλώνα, οπότε δεν έχουμε καμιά φορά δικαίωμα να λέμε αν πρέπει να μας κρίνει κάποιος ή όχι. Σίγουρα δεν είναι κάτι που επηρέασε τον Ράζβαν η κριτική. Γιατί προσπαθεί να κλείνει τα αυτιά του σε όλο αυτό, αλλά οι δύσκολες στιγμές μέσα στη σεζόν, αθλητικά, ποδοσφαιρικά νομίζω πως του έδωσαν το έναυσμα να πυροδοτήσει το γκρουπ. Να τους δώσει ένα έξτρα κίνητρο, τροφή για σκέψη και ενέργεια για να μπορέσουν να προχωρήσουν».

Για το τι κρίνει μια επιτυχία: «Εξαρτάται ποιος κρίνει και με τι κριτήριο. Όλοι θα πούνε πως εγώ κρίνω από το αποτέλεσμα. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε το πρωτάθλημα, ήταν η καλύτερη ομάδα, έβαλε τα περισσότερα γκολ, είχε την καλύτερη άμυνα, τις περισσότερες νίκες στα play off και στην κανονική διάρκεια. Αυτή είναι μία ανάγνωση. Από την άλλη θα μπορούσαμε να πούμε, πως ο ΠΑΟΚ έκανε παράλληλα και την πορεία του στην Ευρώπη, αποκλείστηκε με τον τρόπο που αποκλείστηκε στο Κύπελλο, αλλά τι να κάνει άλλο. Ήταν καλά και πήγε μέχρι εκεί. Αν δεν παίρναμε το πρωτάθλημα, θα λέγανε καλή ομάδα, συμπαθητική φέτος, αλλά δεν κέρδισε. Οπότε εξαρτάται το ποιος κρίνει και με τι κριτήρια.

Για εμένα δεν θα ήταν μια αποτυχημένη σεζόν. Γιατί πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη πως ξεκινάει μια σεζόν και ποιος ήταν ο στόχος. Εγώ δεν θέλω να γίνομαι φερέφωνο του προπονητή και να επαναλαμβάνω πράγματα που έχουν ειπωθεί και μπορεί να ακούγονται για κάποιον πολύ τετριμμένα. Η πραγματικότητα είναι πως το καλοκαίρι, κανείς δεν έδινε πιθανότητα στον ΠΑΟΚ να είναι έστω στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος, κανείς δεν πίστευε πως μπορεί να φτάσει τόσο μακριά στην Ευρώπη, ούτε καν να μπορεί να μπει στους ομίλους του Conference League. Οπότε αυτόματα με το που μπαίνει στους ομίλους, είναι επιτυχημένη η σεζόν και που φτάνει στους «8», αλλά και με το που διεκδικεί το πρωτάθλημα μέχρι το τέλος είναι επιτυχημένη. Για εμένα αυτό που κάνει κάποιον επιτυχημένο και κρίνει την επιτυχία είναι η συνέπεια, η συνέχεια και η δουλειά. Νομίζω πως ο ΠΑΟΚ τα είχε αυτά τα στοιχεία».

Για το αν μπορεί να εκπαιδευτεί ο Έλληνας φίλαθλος, ώστε να κρίνει με βάση αυτά τα κριτήρια και όχι με βάση το ποιος κατάκτησε το πρωτάθλημα: «Το φετινό πρωτάθλημα είναι ένα πολύ μεγάλο παράδειγμα και ένα έναυσμα, για να μπορέσουν να υπάρχουν διαφορετικά κριτήρια επιτυχίας και αποτυχίας. Δηλαδή τον τελευταίο μήνα, διαβάζοντας διάφορα άρθρα από διαφορετικούς αρθρογράφους, είτε της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ, του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, νομίζω πως επικρατούσε ένα κοινό συμπέρασμα. Γιατί όποιος έπαιρνε το πρωτάθλημα, δεν θα μπορούσες να αδικήσεις τον άλλον, γιατί γινόταν μια τεράστια προσπάθεια από όλες τις ομάδες με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Οπότε ίσως έχοντας το καλύτερο πρωτάθλημα όλων των εποχών, θα πρέπει να χτίσουμε πάνω σε αυτό, παρά να γκρεμίσουμε, το ότι μια ομάδα το πήρε την τελευταία αγωνιστική και η άλλη το έχασε. Αυτό που πρέπει να ισχύσει, είναι πως όλες οι μεγάλες ομάδες πάλευαν μέχρι τέλους για αυτό το πρωτάθλημα».

Για το ποιος είναι ο ρόλος του στην ομάδα: «Είμαι γυμναστής. Στο επιτελείο του Ράζβαν πηγαίνω για ενδέκατη χρονιά. Ξεκίνησα περισσότερο προς την αθλητική αποκατάσταση, τα δύο - τρία τελευταία χρόνια ασχολούμαι περισσότερο με την συνολικότερη εκγύμναση της ομάδας. Έχουμε εξαιρετικούς συνεργάτες και παιδιά, που έχουν αναλάβει την αποκατάσταση, οπότε ασχολούμαι περισσότερο με την εκγύμναση της ομάδας».

Για το γεγονός πως όσο περνάνε τα χρόνια ως μεταφραστής τρώει λέξεις: «Μεγαλώνω. Στην αρχή όταν ξεκινήσαμε με τον Ράζβαν, είχαμε πει πως θα πηγαίνουμε πρόταση πρόταση. Μετά αυτό έκοβε την ροή μου. Μου το λένε πολύ, πως ανά συχνά διαστήματα ότι ξεχνάω, αλλά προσπαθώ να λέω τα σημαντικά. Η αλήθεια είναι πως δεν με αλλάζει, του έχω πει πως θα παραιτηθώ από αυτά τα καθήκοντα και μου λέει τόλμα να το κάνεις».

Για το αν φανταζόταν το τι θα ακολουθήσει από την Ξάνθη και μετά: «Όχι ποτέ. Τότε είχα τελειώσει την σχολή στην Κομοτηνή και ήμουν 21 χρονών. Είχε έρθει τότε η αλλαγή του προπονητή της Ξάνθης, από τον Τσιώλη στον Λουτσέσκου και μου ανατέθηκαν οι μεταφράσεις. Οπότε του είπα πως δεν έχω πρόβλημα, γιατί ήθελα να πάω σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδας και να δω από κοντά το ποδόσφαιρο, γιατί αυτό είναι που αγαπάω. Δεν ήμουν καλός παίκτης για να τα ζήσω διαφορετικά, οπότε αυτός ήταν ο ρόλος και η ευκαιρία μου να ζήσω το ποδόσφαιρο. Το ένα μετά έφερε το άλλο και από τότε η πορεία είναι απίστευτη. Ακόμα και εκείνη η πρώτη τριετία στην Ξάνθη, ήταν φοβερή για εμένα. Το θεωρώ σχολείο, όλα όσα πέρασα και θα είμαι για πάντα ευγνώμων».

Για το αν θυμάται την πρώτη του επαφή μαζί του: «Όχι, αλλά ήμουν ένα παιδί που είχα άγνοια κινδύνου. Οπότε θεωρώ πως ήμουν αρκετά εξωστρεφής και δεν ντρεπόμουν. Νομίζω πως μου έδωσε την δυνατότητα να έρθω πιο κοντά του, αυτό με βοήθησε αρκετά. Είχα ένα θράσος, το να μπορώ να μιλάω σε έναν άνθρωπο, ο οποίος είχε μια πορεία επαγγελματική και είναι αυτός που είναι. Χωρίς να ντρέπομαι και να φοβάμαι να πω κάτι».

Για το αν μπορεί να φανταστεί την επαγγελματική ζωή του χωρίς τον Ράζβαν Λουτσέσκου δίπλα του: «Νομίζω όχι. Δεν ξέρω αν θέλω. Σίγουρα μέχρι αυτός ο προπονητής να αποφασίσει να με διώξει ή να σταματήσει για να ταξιδέψει. Νομίζω πως μέχρι εκείνη την στιγμή, εγώ θα είμαι εκεί».

Για το αν είναι ο ίδιος άνθρωπος που ήταν πριν έντεκα χρόνια μέχρι και σήμερα: «Όλοι αλλάζουνε. Εξελίσσονται, βελτιώνονται και κάποιοι χειροτερεύουν. Νομίζω όμως πως ο άνθρωπος Λουτσέσκου δεν άλλαξε. Γιατί είναι άνθρωπος με το άλφα κεφαλαίο. Οι άνθρωποι το ξέρουν αυτό. Επαγγελματικά εξελίχθηκε. Σαν άνθρωπος όμως είναι ο ίδιος σπουδαίος άνθρωπος που ήταν πάντα. Δεν αλλάζει αυτό. Επιβεβαιώνω πως στο γήπεδο και στην προπόνηση με εμάς δεν είναι ο ίδιος που είναι έξω. Γιατί την ένταση που βγάζει στους πάγκους, την βγάζει και στην προπόνηση και κάποιες φορές αποδέκτες είμαστε εμείς, το τεχνικό του επιτελείο. Οπότε δικαιολογείται η ένταση του μερικές φορές. Αλλά δεν έχει σχέση, γιατί είναι ένας πολύ ήρεμος άνθρωπος, όχι πως είναι κακός, αλλά για κάποιους μπορεί και να είναι».

Για το τι θαυμάζει περισσότερο σε αυτόν: «Το πόσο συνεπής είναι σε αυτό που κάνει, πόσο οργανωμένος είναι στην δουλειά του, την πειθαρχία που έχει, είναι κάτι που προσπαθώ να το πάρω, αλλά δεν ξέρω αν μπορώ τελικά να το πάρω. Είναι στρατιώτης. Όταν έχει να κάνει κάτι, θα το κάνει όταν έχει το πρέπει στην ζωή του και στα επαγγελματικά του. Προσπαθώ να πάρω από αυτόν την ειλικρίνεια που διακατέχει, ειδικά στις επαγγελματικές σχέσεις που πρέπει να είναι ξεκάθαρες, τη συνέπεια και την συνέχεια που έχει στην δουλειά του. Εγώ είμαι πιο χαλαρός σε κάποιες φάσεις, οπότε δεν μπορώ να έχω αυτήν την απόλυτη πειθαρχία που έχει. Αλλά είναι ένας ηγέτης του τεχνικού επιτελείου, θα πρέπει να παίρνουμε τα καλά του όσο μπορούμε, για να είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος μαζί. Γιατί όταν ένας άνθρωπος εξελίσσεται και να προοδεύει και οι υπόλοιποι δεν το κάνουν, μένουν λίγο πίσω. Είναι σημαντικό να υπάρχει εξέλιξη και είναι ένα στοιχείο που κρατάω».

Για το πως χαλαρώνει στην έξω ζωή του: «Όταν έχουμε αυτές τις τρελές σεζόν με πάρα πολλά παιχνίδια, δεν έχουμε τόσο πολύ χρόνο για να ξεκουραστούμε. Αλλά όταν έχουμε την ευκαιρία, προτιμώ να μένω σπίτι με την γυναίκα μου. Επίσης μου αρέσει το σινεμά πολύ, φαγητό με φίλους, ήρεμα πράγματα γενικά. Όποτε μπορώ, μπορεί να κάνω και κάποιο μικρό ταξίδι, για να αλλάζω παραστάσεις».

Για το αν η γυναίκα του είναι ο μεγαλύτερος μοχλός αποσυμπίεσης του: «Ναι στο 100%. Είναι ο άνθρωπος που προσπαθεί να τα έχει όλα έτοιμα, προσπαθεί να με βοηθήσει όσο μπορεί σε όλη αυτή την πορεία. Οπότε την ευχαριστώ και το ξέρει. Επίσης ακούει τα παράπονα, την γκρίνια, αντέχει τα νεύρα, αλλά είναι ο άνθρωπος που τα αντέχει όλα και είναι πάντα εκεί».

Για το ποιος είναι ο παίκτης που θα μπει στα αποδυτήρια και θα αλλάξει το κλίμα: «Μπράντον Τόμας ξεκάθαρα. Έχει πολύ ωραία ενέργεια, θα πειράξει κάποιον, θα κάνει χαβαλέ και γενικώς είναι πολύ ωραία νότα».

Για το ποιος ήταν ο φετινός MVP του ΠΑΟΚ: «Ο Τάισον. Θα έλεγα και τον Κωνσταντέλια, αλλά ο Τάισον αυτό που κάνει σε αυτή την ηλικία, το πως συνεπαίρνει όλο το γκρουπ, είναι ασύλληπτο. Για έναν άνθρωπο που έχει πετύχει τόσο πολλά στην καριέρα του, δεν έχει να αποδείξει σε κανέναν τίποτα και όπως λέει και ο ίδιος το κάνει, γιατί αυτή η ομάδα του έδωσε χαρά. Τέλος στο ίδιο βάθρο θα έβαζα και τον Λουτσέσκου» είπε ο Γιώργος Τσανάκας.