Ο Έλληνας παίκτης που σταμάτησε στα 24 - "Πάταγα και έπεφτα..."

Η απαισιοδοξία είναι θέμα διάθεσης και η αισιοδοξία είναι θέμα θέλησης. Όταν η θέληση είναι μεγάλη, οι δυσκολίες δεν μπορεί να είναι μεγάλες. Αυτό έπραξε και ο Μιχάλης Παυλής και πάλεψε με τη σκλήρυνση κατά πλάκας.

Από τη Μυτιλήνη στην Αθήνα

Ο γεννημένος στις 22 Σεπτεμβρίου 1989 στη Μυτιλήνη, άφησε από μικρή ηλικία, στα 14 του, το νησί του για να έρθει στην πρωτεύουσα για το αγαπημένο του ποδόσφαιρο. Το πλούσιο ταλέντο του με την μπάλα στα πόδια είχε περάσει τα σύνορα της Μυτιλήνης και είχε ταξιδέψει σε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΑΕΚ.

Ο Μιχάλης Παυλής δοκιμάστηκε σε ερυθρόλευκους και πράσινους, αλλά η καρδιά του ήταν κιτρινόμαυρη και αυτήν ακολούθησε. Από τον Αετό Λουτρών, βρέθηκε στον δικέφαλο αετό, με τον Τόνι Σαβέφσκι να είναι αυτός που τον εντοπίζει.

Ακολούθησε την «κιτρινόμαυρη» καρδιά του

Έτσι, ξεκίνησε από τα τμήματα υποδομής της ΑΕΚ και την περίοδο 2006-07 αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της ομάδας Νέων. Το καλοκαίρι του 2007 έλαβε μέρος στην προετοιμασία της επαγγελματικής ομάδας και προβιβάστηκε στην πρώτη ομάδα από τον τότε προπονητή, Λορέντσο Σέρα Φερέρ.

Το... αγροτικό του

Τον Αύγουστο του 2010 συμφώνησε να δοθεί δανεικός στον Α.Ο. Τρικάλων, αλλά δεν προχώρησε και κατέληξε ως ελεύθερος στον Εθνικό Αστέρα.

Τον Ιανουάριο του 2011 συμφώνησε με τον Ελπιδοφόρο ώστε να αγωνιστεί στο πρωτάθλημα της Δ΄ Εθνικής και το ξεκίνημα της επόμενης χρονιάς (2012), εντάχθηκε στην Καβάλα.

Η επιστροφή στην ΑΕΚ

Το καλοκαίρι του 2012 αυτοπροτάθηκε στην ΑΕΚ και υπέγραψε συμβόλαιο στις 21 Αυγούστου και παρά τον υποβιβασμό της Ένωσης, ανανέωσε τη συνεργασία του με τον σύλλογο. Όμως, ένα πρόβλημα υγείας τον ανάγκασε να σταματήσει το ποδόσφαιρο σε ηλικία 24 ετών.

Στις 2 Ιανουαρίου 2014, είπε το οριστικό αντίο από την ενεργό δράση, αφού για τέσσερα χρόνια πάλευε με το πρόβλημά του.

Τα πρώτα συμπτώματα και η αποκάλυψη

Ήταν στις 5 Μάη 2010 όταν παραπονέθηκε στο ιατρείο της ομάδας για μη τυπικά συμπτώματα στο αριστερό του πόδι όπως μούδιασμα, ένιωθε να τον τρυπούν βελόνες, να είναι «βαρύ» το πόδι του ή να μην το αισθάνεται καθόλου, ενώ ένιωθε και μια ανεξήγητη συνολική κόπωση.

Στον απεικονιστικό έλεγχο διαπιστώθηκε ότι η υποκείμενη νόσος ήταν η πολλαπλή σκλήρυνση ή σκλήρυνση κατά πλάκας, όπως είναι πιο γνωστή. Όμως, το έκανε γνωστό τρία χρόνια αργότερα στην "Αθλητική Κυριακή".

«Είναι μια πονεμένη ιστορία, Μάιος του 2010 ξύπνησα ένα πρωινό, είχα κάποιο πρόβλημα ξαφνικό και από εκεί άλλαξε όλη μου η ζωή, έμεινα στα αζήτητα για σχεδόν δυο χρόνια. Ένιωθα μουδιάσματα στα πόδια και στα χέρια, είχα παράλυση σε σημεία στο σώμα μου, πήγα στην προπόνηση και πάταγα τα πόδια μου και έπεφτα κάτω. Εκεί κατάλαβα ότι κάτι παίζει. Δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα, έχασα τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου όταν έμαθα τι ακριβώς είναι η ασθένεια αυτή και μετά ξεκίνησε ο δικός μου Γολγοθάς. Είμαι όμως άνθρωπος που δεν το βάζω κάτω με τίποτα, είμαι εγωιστής και δεν θα με νικήσει η αρρώστια. Δεν είναι και ό,τι καλύτερο για ένα παιδί 20 ετών να υποβάλλεται σε αυτού του είδους της θεραπείες, με αγωγές και τρεις φορές την εβδομάδα με ενέσεις. Όταν έμεινα ελεύθερος από την ΑΕΚ και είχα κάποιες προτάσεις από ομάδες, δεν με έπαιρναν για το θέμα της υγείας μου. Οι γιατροί δεν ήξεραν με σιγουριά τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον και μου είπαν και αυτό το ενδεχόμενο ότι μπορεί να μην παίξω ξανά... Μου είπαν ότι αν δεν προσέξω, δεν θα ξαναπαίξω. Η αγάπη μου για την ΑΕΚ είναι τέτοια που ακόμα και τη ζωή μου δίνω και το απέδειξα. Πέρασε αμυδρά από το μυαλό μου αλλά στη ζωή δεν ξέρεις ποτέ πώς μπορεί να έρθουν τα πράγματα! Η ΑΕΚ τώρα πραγματικά μας χρειάζεται όλους» είπε στις 3 Φλεβάρη του 2013.

Η ευλογία να είσαι προπονητής

Αγωνίστηκε ως επιθετικός στην ΑΕΚ μέχρι και το τέλος της σεζόν 2012-13 και μετά το τέλος της σύντομης καριέρας του εντάχθηκε στο προπονητικό επιτελείο της Ακαδημίας.

Έμεινε για οκτώ σεζόν στα τμήματα υποδομής της ΑΕΚ ως πρώτος ή ως βοηθός προπονητής σε όλα σχεδόν τα ηλικιακά τμήματα και από το καλοκαίρι του 2021 είναι ο άμεσος συνεργάτης του Σωκράτη Οφρυδόπουλου στην ΑΕΚ Β.

«Είναι ευλογία να δουλεύεις με μικρά παιδιά. Μαθαίνοντας και κάνοντας πράγματα που έκανες και εσύ μικρός και ήσουν στην ίδια μοίρα», αναφέρει με χαρά.

Υπήρξε διεθνής με την εθνική Ελπίδων δύο φορές το 2009, ενώ έχει διατελέσει διεθνής και με την Νέων την περίοδο 2007-2009, έχοντας 17 συμμετοχές και 10 γκολ.

Το «αντίο» που συγκλόνισε

Ο Μιχάλης Παυλής, χαρακτηρίστηκε «νέος Ντέμης», αλλά δεν το αποδέχτηκε ποτέ έχοντας ως είδωλο τον Νικολαΐδη. Στις 2 Ιανουαρίου 2014 με ένα συγκινητικό μήνυμα έκλεισε την πόρτα ως ποδοσφαιριστής και άνοιξε το κεφάλαιο προπονητής.

«Αντίο. Το ωραιότερο παραμύθι της ζωής μου, δυστυχώς τελειώνει εδώ. Με μεγάλη μου λύπη, ανακοινώνω την απόφασή μου να αποχωρήσω από την ενεργό δράση. Δυστυχώς το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζω, δεν μου επιτρέπει να συνεχίσω να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στην ομάδα που λάτρεψα από μικρό παιδί και με την οποία είχα, έχω και θα έχω συμβόλαιο καρδιάς. Υπερέβαλλα εαυτό τα τελευταία τέσσερα χρόνια, κάνοντας αρκετές θυσίες για να καταπολεμήσω το πρόβλημά μου. Όμως όπως όλοι γνωρίζετε, το επάγγελμα του ποδοσφαιριστή απαιτεί απόλυτη συγκέντρωση, συνεχή πίεση, καταπόνηση του οργανισμού και ένταση δουλειάς στο μάξιμουμ. Όλα αυτά ωστόσο δεν μου επέτρεπαν να είμαι καλά στην υγεία μου», έγραψε και στη συνέχεια ευχαρίστησε όσους στάθηκαν δίπλα του.

«Δεν είναι και το ωραιότερο πράγμα να ξυπνάς και να νιώθεις παράλυτος»

Ο Μιχάλης Παυλής έδωσε αρκετές συνεντεύξεις μετά την ανακοίνωσή του και τόνισε στον ΣΚΑΪ και στην εκπομπή «Γκολ χωρίς σύνορα» πως δεν περίμενε να είναι τόσο αγωνιστής.

«Δεν φανταζόμουν ότι έκρυβα τόση δύναμη. Δεν είναι και το ωραιότερο πράγμα να ξυπνάς και να νιώθεις παράλυτος», ενώ σε μια άλλη συνέντευξή του στην τηλεόραση και την εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη είπε: «Αν είναι να μείνω σε καροτσάκι, είπα τι στα 20, τι στα 30; Και συνέχισα τη ζωή μου. Υπήρχαν στιγμές που λύγισα. Έκλαψα πολλές φορές. "Θεέ μου, γιατί σε μένα" το είπα στο νοσοκομείο. Δύναμη παίρνω κάθε μέρα από τη μητέρα μου».

Η πολιτική

Ο Μιχάλης Παυλής μετά τον αγωνιστικό χώρο, πήγε για λίγο στον πολιτικό «στίβο», αφού αποδέχτηκε την πρόταση του υποψηφίου Δημάρχου Νέας Φιλαδέλφειας Γιώργου Αράπογλου, και ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στον συνδυασμό «Νέο-ανεξάρτητη πρωτοβουλία». Ο κύριος λόγος που το έκανε ήταν η ανέγερση του νέου γηπέδου της ΑΕΚ.