Παίκτης... αποκάλυψη! Ένα εργαλείο με σπάνια ικανότητα για Μεντιλίμπαρ

Ήταν ο παίκτης... αποκάλυψη στο πρώτο φιλικό προετοιμασίας του Ολυμπιακού επί ολλανδικού εδάφους. «Στη 45λεπτη εμφάνισή του έκανε... όργια με ένα γκολ και δύο ασίστ, αφήνοντας πολλές υποσχέσεις εν όψει των επίσημων αγώνων», έγραφε το Sportdog.gr μετά το ματς με τη Μπρέντα, σε μία αναμέτρηση, στην οποία αποδείχτηκε σωστός εφιάλτης για την άμυνα της ολλανδικής ομάδας, αφού κάλλιστα θα μπορούσε να είχε σκοράρει άλλη μία φορά και να μοιράσει δύο ακόμα ασίστ!

Ο Σταύρος Πνευμονίδης, περί ου ο λόγος, δεν μπήκε το καλοκαίρι του 2025 στα ποδοσφαιρικά... ραντάρ. Είχε ξεδιπλώσει το τεράστιο ταλέντο του ως ένας από τους πρωταγωνιστές της ομάδας της Κ-19 που κατέκτησε το Youth League τη σεζόν 2023-2024. Σε εκείνη τη διοργάνωση, η οποία συγκέντρωσε όλα τα φώτα της δημοσιότητας, σκόραρε δύο γκολ και μοίρασε τρεις ασίστ (τη μια μάλιστα στον τελικό με τη Μίλαν ) σε 9 συμμετοχές, όλες ως βασικός.

 

 

 

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Stavros Pnevmonidis (@stavros.pnevm)

Για την αγωνιστική περίοδο 2025-2026 πήρε φύλλο πορείας από τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ για να αποδείξει τις δυνατότητές του στο χτίσιμο της πρώτης ομάδας, μετά από μια γεμάτη χρονιά με την Κ-19 των «Ερυθρόλευκων» στην οποία είχε 10 γκολ και 8 ασίστ σε 35 συμμετοχές. Τα σχόλια που αποκόμισε από το πρώτο τεστ στο Σίνταμ της Ολλανδίας ήταν διθυραμβικά και πολύ ενθαρρυντικά για το μέλλον, με γνώστες του ρεπορτάζ να υποστηρίζουν, ότι έχει κερδίσει θέση στο ρόστερ.

Ο παίκτης πάντως ζει τη στιγμή και το σήμερα, το οποίο επιβάλλει διαρκή δουλειά και συνεχή επιβεβαίωση της αξίας του στο γήπεδο. Αυτήν την εντύπωση έδωσε με την ορθολογική του απάντηση κληθείς να μιλήσει για την εμπειρία του από την παρουσία του με την πρώτη ομάδα. «Απαιτητικό αλλά και ωραίο που βρίσκομαι στην προετοιμασία του Ολυμπιακού», απάντησε με ταπεινότητα και γνώση του που βρίσκεται και που πατά. «Ένα απλό φιλικό είναι. Αύριο δεν θα το θυμάται κανείς. Πρέπει να συνεχίσω να δουλεύω», είπε, όπως πληροφορηθήκαμε, σε άνθρωπο από το περιβάλλον του, δείχνοντας πόσο προσγειωμένος είναι.

Από εκεί που... σάρωσε ο Βουλγαροκτόνος

Για να ξετυλίξουμε το κουβάρι της διαδρομής του Σταύρου Πνευμονίδη, πρέπει να ταξιδέψουμε 477 χλμ βόρεια της Αθήνας, σε μια φημισμένη περιοχή της δυτικής Μακεδονίας, 15 χλμ.από την πόλη της Καστοριάς, η ιστορία της οποίας μας πάει βαθιά πίσω στο χρόνο, με ευρήματα από την Ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδο, ενώ κατά την τοπική παράδοση, η δημιουργία του οικισμού προέκυψε μετά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Βυζαντινού Αυτοκράτορα, Βασίλειου Β' Βουλγαροκτόνου στην περιοχή, με την εκδίωξη των βουλγαρικών δυνάμεων του Τσάρου Σαμουήλ στα τέλη του 9ου με αρχές του 10ου αιώνα.

Ο λόγος για την Κορησσό, η οποία υπήρξε σημαντικός σταθμός εμπορικών μεταφορών την εποχή της Τουρκοκρατίας, και κατά την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών με την Τουρκία το 1923 δέχτηκε 358 πρόσφυγες από τα μικρασιατικά παράλια, τον Πόντο και την Ανατολική Θράκη. Ο παίκτης του Ολυμπιακού έχει μια ρίζα από τη Μικρά Ασία, από την πλευρά της μητέρας του.

Γεννήθηκε τον Αύγουστο του 2006 και έμαθε να κλωτσάει τη μπάλα από νηπιακή ηλικία. Όταν ήταν έξι χρονών τον ανέλαβαν στην Ακαδημία της τοπικής Δόξας Κορησού, ο Σπύρος Μηλιάτης και ο Θωμάς Βελλίδης με επικεφαλής τον Χρήστο Κυριακίδη. Από μικρός έδειχνε ότι είχε χαρίσματα και αποφασίστηκε να προπονείται και με παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας. Έπαιζε δηλαδή σε προπαιδικό και παιδικό, χωρίς να δείχνει δυσκολία απέναντι σε πιο αναπτυγμένα παιδιά να δείχνει τις δυνατότητές του.

Ανήσυχος και σκεπτόμενος

Όπως εκμυστηρεύονται στο Sportdog.gr οι άνθρωποι που τον παρακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια, φαινόταν ότι ήταν ποδοσφαιριστής με αναπτυγμένη ευφυία. Ήταν κάτι που το είχε έμφυτο, μαζί με την αίσθηση αυτογνωσίας. «Ήταν προτέρημα του Σταύρου ότι αντιλήφθηκε ποιες ήταν αδυναμίες του και τις δούλεψε. Ήταν ανήσυχος και ήθελε να βελτιώνεται. Τον ενδιαφέρει η εξέλιξη σε όλους τους ποδοσφαιρικούς τομείς», μας λένε.

Ήταν ένα παιδί που έβγαζε μάτια. Στον Κορησσό, επειδή είναι πανέξυπνος τον χρησιμοποιούσαν ως δεκάρι, επειδή κρατούσε μπάλα και είχε γκολ και ασίστ. Με την ομάδα Κ-14 της Δόξας Κορησσού, η οποία αποτελείτο τη σεζόν 2019-2020 από τέσσερα παιδιά του 2006, δύο του 2007 και οι υπόλοιποι του 2008 και του 2009 και κατέκτησε το πρωτάθλημα της ΕΠΣ Καστοριάς στην ηλικιακή κατηγορία. Χαρακτηριστική ήταν η αναμέτρηση με τον Κάστορα, στην οποία η Δόξα επικράτησε 6-0 με έξι γκολ του Σταύρου. «Οι «τρελές» επελάσεις του σαρωτικού Πνευμονίδη οδήγησαν τον Κάστορα σε γεμάτη ήττα», ανέφερε σε σχετικό βίντεο το κανάλι «Kastoria Football Channel» στο Youtube. Μέσα σε μια σεζόν η Κ-14 της Δόξας πέτυχε 60 γκολ και τα 55 τα είχε βάλει ο Σταύρος.

Ο Πνευμονίδης λατρεύει το ποδόσφαιρο. Το κάνει με πολύ πάθος. Οι κινήσεις του με τη μπάλα δείχνουν πως υπολογίζει ό,τι κάνει. Είναι ιδιαίτερα σκεπτόμενος πάνω στο παιχνίδι. Λογαριάζει την επόμενη κίνηση, το χώρο που πρέπει να καλύψει, που βρίσκονται οι συμπαίκτες του.

Αν έπρεπε να τον περιγράψουμε με δύο λέξεις θα ήταν: Σκεπτόμενος αθλητής. 

Ένας παίκτης με μυαλό, οι ενέργειες του οποίου αποδεικνύουν, ότι στο ποδόσφαιρο το να κάνεις το πιο απλό είναι και το πιο δύσκολο.

Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Ηρακλή, Βασίλης Αντωνιάδης, τον είδε να παίζει σε ενωσιακό πρωτάθλημα ως παίκτη της ΕΠΣ Καστοριάς και τον προσέθεσε στη λίστα μαζί με 25 παίκτες από Βόρεια Ελλάδα με θετική αξιολόγηση εισόδου στην Ακαδημία του Ολυμπιακού, η οποία έλαβε περισσότερη πληροφόρηση και από άλλες πηγές. Ο Σταύρος κλήθηκε για δοκιμές στου Ρέντη, άφησε πολύ καλές εντυπώσεις και σε ηλικία 14 χρονών κατηφόρισε προς την πρωτεύουσα, αν και όπως πληροφορούμαστε, είχε κάνει κάποια trials και σε ΠΑΟΚ-Παναιτωλικό.

Οπότε είναι απορίας άξιον πως δεν τον "άρπαξε" η ομάδα της Θεσσαλονίκης, κάτι το οποίο πλέον δεν έχει σημασία. Σημασία έχει, ότι... κέρδισε τους ανθρώπους του Ολυμπιακού. «Το κατάφερε με τον τρόπο του, τη νοοτροπία του και την οικογένειά του. Ήταν τελείως μόνος σε αυτό το ταξίδι. Με τη συνέπειά του και τη δουλειά του κατάφερε να τον κρατήσουν στην ομάδα του Πειραιά», μας λένε από το χωριό του.

Σοκ με την απώλεια του πατέρα του

Και ο ρόλος της οικογένειας; Οι γονείς του δεν είχαν καμία σχέση με το ποδόσφαιρο. Προέρχεται από οικογένεια αγροτική. Όσοι ξέρουν και αντιλαμβάνονται πώς είναι να ζεις στην περιφέρεια, η αγροτική ζωή είναι δύσκολη. Δεν είναι φρέντο και Κολωνάκι. Παρά το ότι η μητέρα του, η κυρία Ειρήνη, δεν γνωρίζει καθόλου από ποδόσφαιρο, αυτό που την ενδιέφερε πάντοτε είναι να βλέπει το παιδί της χαρούμενο. Στον Ολυμπιακό τον έβλεπε πάντα με χαμόγελο και αυτό της έδινε κίνητρο όπως και στον πατέρα του, Γιώργο, που τον έχασε πριν τρία χρόνια από τροχαίο.

 

 

 

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Stavros Pnevmonidis (@stavros.pnevm)

Ήταν ένα ισχυρό σοκ σε μια πολύ ευαίσθητη ηλικία, το οποίο του έδωσε μεγάλο κίνητρο για να υλοποιήσει το όραμά του, θεωρούν άνθρωποι από το περιβάλλον του. Οι πανηγυρισμοί  με τα χέρια υψωμένα στον ουρανό είναι μια τελετουργία-αφιέρωση στον πατέρα του.

Σπουδαίο ρόλο στη ζωή του Σταύρου παίζει ένα ακόμα μέλος της οικογένειάς του. Ο Πνευμονίδης έχει έναν ιδιαίτερα δυναμικό αδελφό, τον Δημήτρη, επίσης ποδοσφαιριστής της Δόξας Κορησσού, ο οποίος τον στηρίζει σε κάθε του βήμα. Είναι μεγαλύτερός του και έχουν πολύ καλή σχέση.

Σπάνια ικανότητα

Στον Ολυμπιακό ο ανταγωνισμός με ικανότατους συμπαίκτες απ' ό,τι καλύτερο μπορούσε να υπάρχει σε αυτές τις ηλικίες, τον εξέλιξε απερίγραπτα. Συν τοις άλλοις οι οδηγίες που έλαβε από κορυφαίους προπονητές αναπτυξιακών ηλικιακών στην ομάδα του Πειραιά τον βοήθησαν να αλλάξει τη νοοτροπία του. Τον έκαναν να έχει μια πιο επαγγελματική νοοτροπία στο παιχνίδι του. Μιλάμε για ανθρώπους, όπως ο Θεόδωρος Ελευθεριάδης που ανέλαβε τον Ιούνιο τεχνικός διευθυντής της Ακαδημίας του Παναθηναϊκού, ο Αριέλ Ιμπαγάσα, ο Δημήτρης Μαυρογεννίδης και ο Σωτήρης Συλαϊδόπουλος.

Εκεί που ήταν παίκτης αλάνας ξεκίνησε να μεταμορφώνεται σε ένα εργαλείο για κάθε προπονητή, προσηλωμένο τακτικά, αλλά χωρίς να στερείται φαντασίας στο παιχνίδι του. Παρουσίασε ανθεκτικότητα, άντεξε την αναμονή και είχε ερωτική σχέση με το γκολ και την ασίστ. Έκανε επικίνδυνο παίξιμο στην τελευταία γραμμή αλλά πάντα παίζοντας πίσω από τα όρια του οφσάιντ, είναι μερικά από τα στοιχεία που εντυπωσίαζαν τους ανθρώπους του Ολυμπιακού.

Δεν πρέπει να λησμονούμε, ότι δούλεψε στη φυσική του κατάσταση, είχε το ξεπέταγμα και εξελίχθηκε σε αριστερό εξτρέμ. Είναι βραχύσωμος και πολύ γρήγορος που θυμίζει Ποντένσε λόγω της σωματοδομής του. «Μέσα του όμως είναι και δεκάρι», λένε οι άνθρωποι που τον προπονούσαν από μικρό και μας παροτρύνουν να ξαναδούμε το γκολ που πετυχαίνει με τη Μπρέντα. Έχει διαβάσει τη φάση, έχει δει τον αντίπαλό του που βρίσκεται και κάνει κίνηση μέσου όχι ακραίου. Είναι στοιχεία που τα είχε από όταν ήταν παιδί, αλλά και όταν περίμενε να έρθει η ώρα του να παίξει στην Ακαδημία της ομάδας του Πειραιά.

Ένα άλλο στοιχείο που αναγνωρίζουν όσοι παρακολουθούν τον Πνευμονίδη όλα αυτά τα χρόνια, είναι ότι στο παιχνίδι του διαθέτει ευρηματικότητα. Οι κινήσεις του στο γήπεδο, οι πάσες και οι προσποιήσεις δείχνουν μια σπάνια ικανότητα να βρίσκει λύσεις ανά πάσα στιγμή. Και το παρουσιαστικό του σου δίνει με τη μία την εντύπωση, ότι είναι μπαλαδόφατσα.

Έμπνευση Κωστούλας-Μουζακίτης

Σημαντικός παράγων για αυτό που είναι ο Σταύρος Πνευμονίδης σήμερα είναι η ομάδα Κ-19 του Ολυμπιακού. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση που είχε κάνει μετά τη νίκη με 1-0 εναντίον της Χιρόνα τον Φεβρουάριο του 2025, η οποία επιτεύχθηκε με δικό του γκολ, το οποίο έδωσε την πρόκριση στην επόμενη φάση του Youth League.

«Είμαι χαρούμενος, για όλα φταίει η ομάδα», είχε πει και αναφέρθηκε στους Κωστούλα-Μουζακίτη, οι οποίοι διέπρεπαν στην πρώτη ομάδα. «Αποτελούν δυνατή έμπνευση», παραδέχτηκε με τρομακτική ειλικρίνεια. Αυτή ήταν η αλήθεια. Ήθελε να ήταν ο επόμενος και η τοποθέτησή του επιβεβαίωσε πόσο θετικό κλίμα επικρατεί στις αναπτυξιακές ηλικίες του Ολυμπιακού. Τα παιδιά είναι αγαπημένα μεταξύ τους και περιμένουν την ευκαιρία τους.

Γιγαντοοθόνη στην πλατεία

Η Κορησσός αγαπάει πάρα πολύ τον Πνευμονίδη. Στα παιχνίδια που έπαιζε με τον Ολυμπιακό στο Youth League γινόταν ένας πανικός στο καφενείο του χωριού. Ένα μικρό πάρτι για χάρη του συμπατριώτη τους. Κανείς δεν θα ξεχάσει, βέβαια, ότι στον τελικό του Intercontinental U20 με τη Φλαμένγκο, στη Βραζιλία, είχε στηθεί γιγαντοοθόνη στην πλατεία του χωριού.

Στο φιλικό με τη Μπρέντα στήθηκε μια ακόμα γιορτή για τον 18χρονο. Είναι ιδιαίτερα αγαπητός στο νομό Καστοριάς. Στον χωριό του όμως τον λατρεύουν. «Δεν γίνεται να μην τον αγαπάς. Είναι παιδί της παρέας που σε κερδίζει με τον χαρακτήρα του», μας αναφέρουν κάτοικοι.

Η εμφάνισή του με την πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού εναντίον της Μπρέντα έκανε πολλούς ανθρώπους από το χωριό του να συγκινηθούν. «Αυτό το παιδί αξίζει πολλά. Έχει κάνει πολλές θυσίες» λένε στο Sportdog. Όταν άλλοι 18χρονοι κάνουν διακοπές, ο Πνευμονίδης στην off season έκανε μεταβατική προπόνηση, δούλευε, ακολουθούσε το πρόγραμμα που του είχε δώσει η ομάδα του πριν την προετοιμασία και επέστρεφε έγκαιρα σπίτι του για να ξεκουραστεί. Τόσο προσηλωμένος είναι, ο ορισμός του ποδοσφαιριστή-εργάτη.

Ίνδαλμα στην Κορησσό

Τίποτα δεν ήρθε τυχαία για τον Πνευμονίδη. Μάλιστα, για τα παιδιά της Κορησσού που παίζουν ποδόσφαιρο αποτελεί ίνδαλμα! Όταν ανεβαίνει στην Καστοριά προπονείται μαζί τους και προσπαθεί να τους βοηθήσει με κάθε τρόπο. Ήδη τρεις παίκτες έχουν φύγει από το Νομό και δοκιμάζονται σε σουπερλιγκάτες ποδοσφαιρικές πολιτείες. Όπως ο Οδυσσέας Λαζαρίδης στην Κ-19 του Παναιτωλικού, όπως και (μέχρι αυτό το καλοκαίρι) ο Αποστολής Κυριακίδης στην Κ-17 της ομάδας του Αγρινίου και ο Δημήτρης Σαλτσογλίδης στην Κ-19 του Άρη.

Το ποδόσφαιρο αυτήν την εποχή έχει εκβιομηχανιστεί και εμπορευματοποιηθεί. Για τους ρομαντικούς η ιστορία του Σταύρου Πνευμονίδη είναι από εκείνες που φωτίζουν μια περισσότερο αθώα και νοσταλγική διάσταση του αθλήματος. Δεν είναι ο χορός των εκατομμυρίων, οι χορηγοί και άλλα πολλά που μας έκαναν να αγαπήσουμε τον βασιλιά των σπορ, αλλά φωτεινά παραδείγματα ανθρώπων που ξεπέρασαν εμπόδια, επικράτησαν σε δυσμενείς συνθήκες, δούλεψαν, βελτιώθηκαν και νίκησαν.

Καλή σταδιοδρομία Σταύρο!