Καλό δεν το λες να υπάρχουν καχυποψία και αρνητισμός -απ’ όσους τέλος πάντων πηγάζει αυτή- επειδή ο προηγούμενος προπονητής ήταν πιο αρεστός, άρα o νέος θα πρέπει σώνει και καλά να αποτύχει για να δικαιωθεί το άρρωστο αίσθημα του καθενός. Το λες και τρανή απόδειξη συμπλεγματισμού. Από την άλλη, αν η ΑΕΚ πετύχει την πρόκριση την ερχόμενη Πέμπτη, ο Νίκολιτς θα αγαπηθεί σφόδρα και θα του αναγνωριστούν όλα τα ελαφρυντικά που ούτως ή άλλως έχει και για τα οποία, όπως ο ίδιος δηλώνει, δεν κλαίει. Φροντίζει ωστόσο να τα επισημαίνει. Και καλά κάνει!
Ακόμα κι αν η Ένωση δεν τα καταφέρει κόντρα στην Άντερλεχτ, η αλήθεια δεν γίνεται να αλλάξει για την επιλογή του συγκεκριμένου προπονητή. Είναι μια εξαιρετική περίπτωση τεχνικού, είναι επίσης πολύ σημαντικό που η ΑΕΚ κατάφερε να τον έχει σε μια τόσο πολύ δύσκολη μεταβατική περίοδο, με ανθρώπους -δυστυχώς μυριάδες ημιμαθείς- να έχουν φροντίσει εξ αρχής να τον καταδικάσουν ακόμα και με αστειότητες για το παρουσιαστικό του. Σε αυτή την ηλίθια εποχή ζούμε. Επιμένω, λοιπόν, ότι η απόφαση να προχωρήσει η Ένωση μαζί του ήταν η ενδεδειγμένη διότι αυτό ακριβώς ήθελε: Έναν τεχνικό πραγματιστή, ικανό να αντιμετωπίζει δυσκολίες βάσει της καθημερινής αλήθειας που φανερώνει μπροστά του η δουλειά με τους παίκτες, ευέλικτο και (αληθινά) δίκαιο απέναντι σε όλους. Διαβάστε περισσότερα στο enwsi.gr