Ο νόμος του Στρατηγού Νίκολιτς - 4 μεταγραφές από το πάνω ράφι ο Ηλιόπουλος

Η ΑΕΚ ομολογουμένως έκανε το αποτέλεσμα της βραδιάς νικώντας για πρώτη φορά στην ιστορία της κι αποκλείοντας την Άντερλεχτ, με μια εμφάνιση που δεν είχε την παραμικρή... σκιούλα. Η ΑΕΚ της Ευρώπης επέστρεψε, κάνοντας για πρώτη φορά το 3/3 στις καλοκαιρινές ευρωπαϊκές προκρίσεις και φτιάχνοντας τον... χειμώνα της! Μαέστρος ο κόουτς Νίκολιτς, MVP ο μέσος προσωπικότητα Ραζβάν Μαρίν, κανονικό “ηφαίστειο” η Φιλαδέλφεια, έλιωσαν την Άντερλεχτ που δεν θα σκόραρε ούτε σε ...5 ημίχρονα.

Διαβάστε επίσης...

"Βουίζει" η Θεσσαλονίκη για Μορόν και μεγάλη ομάδα της Αθήνας!

Η νέα «προφητεία» του Σωκράτη Κόκκαλη για τον πόλεμο

Η Ένωση δάγκωνε από το πρώτο λεπτό, δεν έχανε ούτε μια διεκδικίσιμη μπάλα, έδειξε ότι το ήθελε τόσο μα τόσο πολύ!! Ο Μαρίν ήταν κυριολεκτικά παντού, έκανε σούπερ δίδυμο κεντρικών χαφ με τον σπουδαίο Πινέδα. Οι Ελίασον / Κουτέσα δίνουν πλάτος, ταχύτητα/έκρηξη, ποιότητα και ... νούμερα (σε γκολ και ασίστ) ως εξτρεμ, αναγκάζοντας τον ευέλικτο Σέρβο προπονητή για χάρη τους να αφήσει στην άκρη τον ρόμβο (ή... διαμάντι, όπως το λέει), να αλλάξει την διάταξη και να παίζει4-4-2 σε ευθεία. Ακόμη και από τον Κοϊτα, που... παιδεύεται να μάθει την νέα του θέση (σαν ψευτοδεκάρι) αλλά ο κόουτς τον έχει πείσει πως μπορεί να ανταπεξέλθει, κατάφερε να πάρει γκολ! Παρεμπιπτόντως αν ο Κοιτά στην συνέχεια ανταπεξέλθει τακτικά σε αυτή την θέση και ψιλό-καθιερωθεί, τότε η ΑΕΚ μπορεί να πάρει plus μισή ντουζίνα γκολ λόγω ακριβώς των χαρακτηριστικών του (μεγάλο πλεονέκτημα για έναν παίκτη με έκρηξη, ντρίπλα, πίεση και σουτάρα να κινείται πίσω από το φορ και ανάμεσα στους αντίπαλους αμυντικούς χαφ).

Το χθεσινό παιχνίδι της ΑΕΚ ήταν ο ορισμός του άψογου και η επιτομή της ομάδας. Μάστερκλας τακτικής, κοουτσαρίσματος, πνευματικής / ψυχολογικής / αγωνιστικής προετοιμασίας από τον Μάρκο Νίκολιτς!! Η ΑΕΚ κόντρα στην Άντερλεχτ είχε κορυφαίο τον προπονητή της και διακριθέντες όλους τους παίκτες της. Και όλα αυτά σε ένας ματς... ΤΕΛΙΚΟ!! Λεπτομέρεια που δίνει ακόμη μεγαλύτερη αξία στην επιτυχία της.

Το… μικρό θαύμα της ΑΕΚ, η… μαύρη τρύπα Αλμέιδα και το επίτευγμα Νίκολιτς

Η ΑΕΚ προκρίθηκε αήττητη, μέσα από τρεις προκριματικούς γύρους ( σε όλους με νικη/ισοπαλία), στο Conference League. Απο παιχνίδι σε παιχνίδι εμφανιζόταν καλύτερη, πιο σοβαρή & αξιόπιστη. Το λές και... μικρό θαύμα μετά από δυο σκάρτους μήνες δουλειάς, έχοντας παραλάβει μια τεράστια ... μαύρη τρύπα από τον Ματίας Αλμέϊδα, κόντρα σε αντιπάλους που ήταν κανονικές ομάδες από τον δεύτερο προκριματικό γύρο και παίζοντας με την πλάτη στον τοίχο, δίχως μαξιλαράκι.

Το επίτευγμα του Μάρκο Νίκολιτς είναι τεράστιο! Ένας προπονητής με προσωπικότητα, “σκληραγωγημένος”, με ξεκάθαρο πλάνο, νοοτροπία νικητή και εξωστρέφεια. Μπορεί η άφιξή του να καθυστέρησε, πόσο μάλλον που ήρθε να αναλάβει μια ομάδα που βρισκόταν σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, αλλά όπως αποδείχθηκε είχε το “μαγικό φίλτρο” για να πετύχει αμέσως τον πρώτο και βασικό στόχο και κάπως έτσι να σώσει μια ολοκληρη σεζόν για τους “κιτρινόμαυρους”! Η πρόκριση επί της Αντερλεχτ, ειδικά με τον τρόπο που ήρθε – δηλαδή με μια κυριαρχική εμφάνιση, με μια αίσθηση απόλυτης ανωτερότητας, με ελκυστικό ποδόσφαιρο computerized και με όλη την Opap Arena στο πλάι της ομάδας και του προπονητή της – συνιστούν ένα πολύ ΜΕΓΑΛΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ! Το άξιζε αυτή η ΑΕΚ, το άξιζε πρώτα από όλα ο δημιουργός της Μάρκο Νίκολιτς και έτσι ξεκινάει η νέα ΕΠΟΧΗ της!!

Ο Νίκολιτς εξελίσσεται στον... ΣΤΡΑΤΗΓΟ της ΑΕΚ!! Πρώτον, ο Σέρβος έκανε πράξη ό,τι υποσχέθηκε. Είχε πει στην παρουσίασή του από έναν (πολύ)πληγωμένο Οργανισμό που έγλειφε τότε τις πληγές του, ότι εκείνο που μετράει το καλοκαίρι είναι το αποτέλεσμα και η ευρωπαϊκή συνέχεια. Τα κατάφερε και πλέον ο δρόμος είναι ολάνοικτος, δίχως το φάσμα του αποκλεισμού που θα έφερνε μια καταστροφική εσωστρέφεια και πιθανότατα οικονομικό στραγγαλισμό και με την ομάδα να αρχίζει και αποκαθιστά τη σχέση με τον κόσμο της!!! Για όσους βρέθηκαν στην Opap Arena το τελευταίο ήταν πιο εντυπωσιακό κι από το 2-0 (που κανονικά θα έπρεπε να ήταν 4-0).

Η συσπείρωση, η ομοψυχία, η “ένωση” (αγαπημένη λέξη του Ηλιόπουλου), τα χαμόγελα και το κέφι στις εξέδρες!! Αυτό πήγε να χαθεί, αυτό είχε λείψει, αυτό είχε πρωτίστως ανάγκη ΞΑΝΑ η ΑΕΚ μετά την περσινή σεζόν! Και το πιστώνω 100% στον Νίκολιτς. Ο Σέρβος προπονητής που διαδέχτηκε τον Αλμέιδα (και όχι όποιον και όποιον), σε μια πολύ ταραγμένη εποχή για ολο το κλαμπ - με την ομάδα να έχει τελειώσει την σεζόν μέσα στην ηττοπάθεια & την γκρίνια/αμφισβήτηση - την “μάζεψε”, την φρόντισε, την “δούλεψε” σχεδόν υποδειγματικά και την καθοδήγησε αλλάζοντας άλλαξε την ψυχολογία και την ατμόσφαιρα. Και το έκανε με το δικό του...My Way σαν άλλος (ποδοσφαιρικός) Φράνκ Σινάτρα! Παίρνοντας από την αρχή πολύ δύσκολες ως ριζοσπαστικές αποφάσεις, έκοψε παίκτες με μεγάλα συμβόλαια, προχώρησε σε τομές, πέταξε έξω την... εξωστρέφεια και επέβαλε τον “νόμο” του άμεσα, με ατού του τα mind games, γεγονός που έστειλε στα...Σπάτα το σημάδι πως όλα πια είναι διαφορετικά. Κάπως έτσι αποτράπηκε και ο διχασμός του κόσμου (σε ένα σύλλογο που έχει το...Βυζάντιο μέσα του) σε “Αλμεϊδικούς” & “αντι-Αλμεϊδικούς”!

Η δικαίωση του Μάριου Ηλιόπουλου και η… εκτόξευση

Τι λέει η “επόμενη ημέρα” στην Ένωση; Επιβάλλεται η ποιοτική ενίσχυση με 3-4 παίχτες από το άνω ράφι για να μπορεί γίνει μετά κουβέντα σε άλλη βάση, σε αυτή της διεκδίκησης του πρωταθλήματος από τον Ολυμπιακό! Τώρα είναι η ώρα του Μάριου Ηλιόπουλου, να κάνει τις απαραίτητης κινήσεις (οικονομικά) για να στηριχτεί κι άλλο ο Νικολιτς και το έργο του. Μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος από τις επιλογές του προπονητή και του αθλητικού Διευθυντή, πήρε την πρώτη του μεγάλη χαρά το βράδυ της Πέμπτης από το ποδόσφαιρο και την ομάδα του ( την άξιζε και με το παραπάνω) αλλά μέχρι την Τρίτη θα πρέπει να πατήσει το... κουμπί της εκτόξευσης για να γίνουν τουλάχιστον οι δυο πολύ μεγάλες μεταγραφικές κινήσεις που καθυστερούν εδώ και καιρό: του 6αριού και του σέντερ φορ (δεν φτάνει ο Γιόβιτς)! Και μέχρι 12 Σεπτεμβρίου μπορεί να έρθουν μετά και μπακ, στόπερ...

ΥΓ. Ο Μάριος Ηλιόπουλος καλά έκανε και κατέβηκε στον αγωνιστικό χώρο για να πάρει την μπάλα του αγώνα. Την άξιζε αυτή την χαρά. Ήταν μια αυθόρμητη κίνηση, με συναισθηματική & σημειολογική χροιά από πλευράς του. Ήταν η πρώτη του δικαίωση, σε ένα χώρο και σε ένα άθλημα που μπήκε χωρίς να τον γνωρίζει και στο παρελθόν έβαλε στην πρέσα, απογοήτευσε και “έδιωξε” μεγάλους επιχειρηματίες/επενδυτές. O Super Mario ήδη έχει ξοδέψει πάρα πολλά χρήματα και σίγουρα ένιωσε & έζησε κατά τον πρώτο, ουσιαστικά, χρόνο ενασχόλησής του πολλά ...πάνω & κάτω ενώ χρεώθηκε ως ηγέτης πράγματα/πρόσωπα/καταστάσεις που δεν ήταν δικά του. Όπως δέχθηκε και “τρυπήματα” ακόμη και εσωτερικά...