- Ένα γκολ νίκης στο τελευταίο λεπτό ενός αγώνα, όταν γίνεται προς το τέλος του πρωταθλήματος και είσαι και μπροστά στην βαθμολογία, είναι πραγματικά... γκολ πρωταθλήματος.
- Ένα γκολ νίκης στο τελευταίο λεπτό ενός αγώνα, όταν γίνεται στο ξεκίνημα μιας σεζόν που βρίσκεσαι ήδη σε τραγική θέση, πραγματικά σε... κρατάει ζωντανό και δεν σε αφήνει να σου τελειώσει η χρονιά πριν την ώρα της.
- Τέλος, ένα τέτοιο γκολ όμως, αν το χρησιμοποιήσεις μόνο και μόνο για να... προσπεράσεις όσα έχουν γίνει, για να βγάλεις συμπεράσματα που δεν ισχύουν μόνο και μόνο βασισμένος σ' αυτό, τότε μπορεί όντως να αποδειχθεί μπούμερανγκ για την συνέχεια.
Ας διαλέξει ο Παναθηναϊκός με σοβαρότητα και καθαρό μυαλό τι ακριβώς από τα τρία ισχύει ή τέλος πάντων αυτός πως βλέπει το όλο σκηνικό.
Αλλά ας διαλέξει ο ίδιος.
Κι όχι όλοι αυτοί που σκέφτονται, αποφασίζουν και κοινοποιούν προς τα έξω... γι' αυτόν.
Καθώς το κυρίαρχο και λογικό συναίσθημα για κάποιον που έχει επίγνωση της κατάστασης, για κάποιον που σκέφτεται αποκλειστικά το συμφέρον της ομάδας και εκτιμά με ποδοσφαιρικό κριτήριο και όχι ΜΟΝΟ με βάση το αποτέλεσμα, είναι ένα και μοναδικό.
Ανακούφιση και... συνεχίζουμε.
Όλα τα άλλα είναι επιεικώς... επικίνδυνα για την υγεία και την συνέχεια της ομάδας στην φετινή σεζόν.
Διαβάστε επίσης...

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν, ναι μεν πρέπει και αξίζει να σταθεί στο τελικό αποτέλεσμα, στο πως κατακτήθηκε, στην καθοριστική εμφάνιση του Σάντσες όταν μπήκε στο παιχνίδι, στην ρέντα του Γερεμέγεφ σε τέτοιες περιπτώσεις, στα αποθέματα ψυχραιμίας στον τρόπο που αντέδρασε στις αναποδιές του αγώνα και στο πως κυνήγησε μέχρι το τελευταίο λεπτό την νίκη και όλα τα σχετικά.
Πρέπει και αξίζει να κρατήσει όλα αυτά τα στοιχεία για την συνέχεια και όσο γίνεται να επενδύσει και πάνω της.
Ταυτόχρονα όμως, δεν γίνεται να προσπεράσει το σε ένα ακόμα παιχνίδι, ουσιαστικά γλίτωσε στο παρά πέντε μια ακόμα απώλεια που ουσιαστικά θα του τελείωνε πρόωρα την χρονιά, το ότι μπήκε σε ένα καθοριστικό παιχνίδι αλλού γι αλλού και βρέθηκε πίσω νωρίς-νωρίς στο σκορ, στο ότι για... μισό μανίκι δεν βρέθηκε μπροστά στο φάσμα μιας ακόμα τραγικής ήττας δέκα λεπτά πριν την λήξη, στο ότι σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι είχε τους μισούς και πλέον παίκτες του σε τραγική κατάσταση όπως για παράδειγμα την μεσαία του γραμμή, τον Τζούρισιτς, τον Σβιντέρσκι, τον Λαφοντ κυρίως και μια σειρά άλλα πράγματα.
Πράγματα που ο Παναθηναϊκός και ειδικότερα ο Κόντης πρέπει να τα δουν, να τα αντιμετωπίσουν και να τα δουλέψουν, χωρίς να τα θάψουν κάτω από τις ιαχές και τους πρόωρους και άσκοπους πανηγυρισμούς και διθυράμβους που ανοήτως όπως χρόνια τώρα, έκαναν ξανά την εμφάνισή τους μετά από μια νίκη μετά και εκείνη στην Ελβετία.
Και κυρίως δεν χρειάζονται ούτε οι υπερβολές, ούτε το τράβηγμα από τα μαλλιά στιγμιοτύπων του αγώνα, για να βγουν συμπεράσματα αβανταδόρικα υποτίθεται, που όμως είναι απλά φούμαρα και χωρίς ουσία.
Είναι άδικο αυτό που κάνουν για τον ίδιο τον Κόντη
Για παράδειγμα ποιον... ξεχασμένο Γερεμέγιεφ έφερε στο προσκήνιο ο Κόντης και πήρε την νίκη;
Ο Γερεμέγιεφ την χρονιά που πέρασε είχε 22 συμμετοχές και τρία γκολ.
Σας φαίνεται ξεχασμένος ένας παίκτης που είχε 22 συμμετοχές;
Απλά στην τούρλα του... αποτέλεσμα τος το αμολήσαμε κι αυτό, από την μια για να πούμε πόσο δίκιο είχαμε που φάγαμε τον μέχρι πριν τρεις εβδομάδες,,, δάσκαλο και αναμορφωτή της ομάδας Βιτόρια και από την άλλη για να ενισχύσουμε την... απόφασή μας να πιέσουμε τον Παναθηναϊκό να μείνει ο Κόντης.
Έτσι όμως και αλλοιώνουμε την πραγματικότητα και κυρίως αδικούμε και την ίδια την προσπάθεια και την όποια επίδραση του Κόντη στις δύο νίκες του Παναθηναϊκού.
Γιατί εδώ τα πράγματα είναι πάνω απ' όλα ποδοσφαιρικά, απλά και κυρίως πρέπει να είναι και έντιμα.
Είναι άδικο δηλαδή για τον Κόντη να πατάς στο αποτέλεσμα για να πείσεις ότι πρέπει να μείνει και μάλιστα με συμπεράσματα που δεν στέκουν.
Δηλαδή αν δεν έμπαινε γκολ στο τελευταίο λεπτό και ο Παναθηναϊκός έμενε κολλημένος στις τρεις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας, ο Κόντης θα έπρεπε να μην γυρίσει από το Αγρίνιο και να έρθει σήμερα ο... νέος αναμορφωτής προπονητής;
Τον Κόντη λοιπόν, αν εκτιμάς τα προσόντα, την δουλειά του, την ικανότητά του και την δυνατότητα να κρατήσει τον Παναθηναϊκό για την σεζόν, τον κρατάς, το ανακοινώνεις και μετά τον αντιμετωπίζεις σαν τον κανονικό σου προπονητή και όχι σαν το... μην χείρον βέλτιστο και σε κάθε περίπτωση, σαν ένα προπονητή που.... άστον όσο κερδίζει και έχε τον εύκολο για σουτάρισμα αν κάτι στραβώσει να κερδίσουμε ξανά χρόνο και βλέπουμε.
Κι όχι να εξαρτάται η απόφασή σου αγώνα με αγώνα από το αποτέλεσμα και να ποντάρεις ότι έπεσε πάνω στο εύκολο σερί με βάση το πρόγραμμα, οπότε πάμε και όπου φτάσουμε.
Είναι άδικο αυτό για τον ίδιο τον Κόντη, είναι αντιποδοσφαιρική επιλογή και πάνω απ' όλα είναι και προσβλητικό για την προσωπικότητα και την προπονητική δυνατότητα του σαν προπονητή.
Και κάτι τελευταίο.
Ας σταματήσουν οι Έλληνες ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού με... πρωτεργάτη σ' αυτό τον Μπακασέτα, να υμνούν σε κάθε δήλωσή τους τον Κόντη, να λένε το απίστευτο καρμπόν όλοι ότι "τώρα με τον Κόντη ξέρουμε καλά τι πρέπει να κάνουμε μέσα στο γήπεδο", να πιέζουν ουσιαστικά δημόσια για την παραμονή του στην ομάδα.
Και γιατί δεν είναι αυτός ο ρόλος τους και γιατί -και κυρίως- ουσιαστικά κάνουν κακό στον ίδιο τον Κόντη.
Καθώς η εντύπωση που μένει στον κόσμο από την στάση τους, είναι ότι αν μείνει τελικά ο Έλληνας τεχνικός αυτή η απόφαση θα είναι αποτέλεσμα... πίεσης της συγκεκριμένης ομάδας ποδοσφαιριστών και απόφασης που επέβαλαν τελικά αυτοί και φυσικά και το... ρεπορτάζ που έχει μεταβληθεί σε πραγματικό... μαχητή υπέρ της παραμονής του Κόντη στον πάγκο του Παναθηναϊκού.
Και καλά το ρεπορτάζ και τον κόσμο που επηρεάζεται απ' αυτό, άντε να πεις ότι δεν τρέχει και τίποτα να φανεί ότι επηρέασε μια απόφαση.
Το να την επηρεάσει όμως μια ομάδα παικτών, δεν είναι ότι το καλύτερο και μπορεί αν στραβώσει κάτι, τελικά να λειτουργήσει και σε... βάρος τους.