Από τη Φωκίωνος Νέγρη στη SL: Τι ομάδα είναι ο Τετέι και οι Αντετοκούνμπο!

Ο 24χρονος επιθετικός της Κηφισιάς, Τετέι, δεν βλέπει το ποδόσφαιρο απλώς ως επάγγελμα. Είναι η συνέχιση μιας υπόσχεσης, η φωνή μιας γειτονιάς που έμαθε να ονειρεύεται μέσα από τα παιδιά της. Από τη Φωκίωνος Νέγρη και την Πλατεία Αμερικής, μέχρι τα γήπεδα της Super League, ο Τετέι παίζει για κάτι πολύ μεγαλύτερο από τον εαυτό του.

Η πολύχρωμη γειτονιά

Ο Τετέι είναι 24 ετών. Γεννήθηκε στην Αθήνα, από πατέρα Γκανέζο και μητέρα από τη Σιέρα Λεόνε. Μεγάλωσε στην Κυψέλη, σε μια πολύχρωμη γειτονιά που έγινε το πρώτο του «γήπεδο». Εκεί, στη Φωκίωνος Νέγρη, ανάμεσα σε παιδιά από την Ινδία, την Αλβανία και τη Γεωργία, έμαθε να κλωτσά την μπάλα χωρίς να μετρά χρώματα και χώρες.

Εκεί όπου τα παιδιά έπαιζαν ποδόσφαιρο χωρίς ερωτήσεις για καταγωγή ή χρώμα. Εκεί που κάθε γκολ σήμαινε απλώς «είμαστε μαζί».

«Η Φωκίωνος είναι το σπίτι μου. Κανείς δεν ρωτούσε “από πού είσαι”», έχει πει σε συνέντευξη του.

Στα 16 του αποφάσισε να γίνει ποδοσφαιριστής

Το ποδόσφαιρο δεν ήταν το παιδικό του όνειρο. Ήρθε στα 16 του, όταν έχασε τον πατέρα του. «Δεν το έκανα γιατί ήθελα να γίνω αθλητής. Το έκανα για εκείνον. Όταν πέθανε ο πατέρας μου, μπήκα στο ποδόσφαιρο για εκείνον. Ήθελα να συνεχίσω κάτι που δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει».

Ο πατέρας του δούλευε στα καράβια και του ήρθε ένα φορτίο στο κεφάλι και πέθανε. Η μητέρα του, από τη Σιέρα Λεόνε, εργάστηκε σκληρά για να μεγαλώσει τα τρία παιδιά της. Ξεκίνησε ως φροντίστρια ηλικιωμένων στην Κηφισιά, πριν ανοίξει κομμωτήριο στην Πλατεία Αμερικής — το ίδιο μαγαζί που λειτουργεί ακόμα.

«Είναι το γούρι μου. Παίζω για να τη βγάλω από την υποχρέωση να δουλεύει. Να μπορεί να ταξιδεύει, να ζει όπως της αξίζει», έχει πει ο Τετέι.

 

 

 

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Andrews tetteh (@yb.tetei)

Το σχολείο

Το σχολείο δεν ήταν πάντα εύκολο, ήταν ο μόνος με διαφορετικό χρώμα στην τάξη, αλλά δεν τον πείραξε κανείς. «Με αγαπούσαν όλοι», λέει. Έβγαλε και το Λύκειο, όχι εύκολα. Είχε μείνει μια φορά στην ίδια τάξη, στη Β' Γυμνασίου. 

Πάντως και στο Λύκειο τον βοηθούσαν, αφού ο διευθυντής τον άφηνε να φεύγει μια ώρα νωρίτερα, ώστε να πηγαίνει στην προπόνηση.

Ο ρατσισμός

Ο ρατσισμός, ωστόσο, δεν λείπει από το ποδόσφαιρο. «Στην ομάδα μου ποτέ. Από τους αντιπάλους, ναι. Αλλά δεν θεωρώ ότι οι Έλληνες είναι ρατσιστές – μόνο κάποιοι λίγοι».

Δεν θα ξεχάσει ποτέ το περιστατικό με τον Βόλο και τον Αχιλλέα Μπέο κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, την Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2024! «Πονάει πολύ το να σε αποκαλούν “μαϊμού” στο γήπεδο», είπε και προσπαθεί να μην σκέφτεται τι έγινε τότε.

 

 

 

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Kifisia FC - ΠΑΕ Κηφισιά (@kifisiafc)

Φορ τον έκανε ο Κοτσόλης

Με ύψος 1,90, ξεκίνησε ως εξτρέμ, όμως ο τεχνικός διευθυντής της Κηφισιάς, Στέφανος Κοτσόλης, τον μετακίνησε στην κορυφή της επίθεσης. «Μου είπε: “Με αυτό το κορμί, είσαι φορ, όχι εξτρέμ”. Και είχε δίκιο», ανέφερε χαμογελώντας.

Η σχέση με τους Αντετοκούνμπο

Η σχέση του με τους Αντετοκούνμπο είναι προσωπική, όχι τηλεοπτική. «Τον Γιάννη και τον Θανάση δεν τους γνώρισα από το NBA. Ήταν φίλοι και γείτονες. Η μητέρα τους ερχόταν στο μαγαζί της μαμάς μου για να φτιάξει τα μαλλιά της. Ήταν χρόνια δύσκολα τότε – παλεύαμε όλοι για το ενοίκιο. Ο Θανάσης με στήριξε όταν ένιωσα αδικία, ο Γιάννης μου έδειξε τι σημαίνει να πιστεύεις στον εαυτό σου».

Νονός του ο Πρίτσας

Η μαμά του είναι μουσουλμάνα, αλλά λόγω του πατέρα του, που ήταν Χριστιανός, πήγαιναν στην εκκλησία στην Κυψέλη που πήγαινε ο πατέρας του. Ο Ανδρέας έχει βαφτιστεί και νονός του είναι ο μεγαλομέτοχος της Κηφισιάς, Χρήστος Πρίτσας.

«Απέρριψα την Βίμποργκ λόγω Κηφισιάς. Ήθελα να βοηθήσω την Κηφισιά να ανέβει και πάνω από όλα αν δεν υπήρχε η Κηφισιά δεν θα με ήξερε ο κόσμος. Είναι μια ομάδα που με έχει στηρίξει πάρα πολύ. Ο Χρήστος Πρίτσας είναι ο νονός μου, αλλά τον βλέπω σαν πατέρα. Με έχει στηρίξει, με έχει βοηθήσει και με την ελληνική υπηκοότητα. Μου δίνει συμβουλές».

Όνειρο η Εθνική Ελλάδας

Σήμερα, παίζει στην Κηφισιά, με το ίδιο πάθος που είχε παιδί στη Φωκίωνος Νέγρη. Το βλέμμα του παραμένει στραμμένο στο όνειρο: την Εθνική Ελλάδας. «Η Εθνική Ελλάδας είναι κάτι που θέλω πολύ. Αν με καλέσουν, θα πάω με χαρά. Νιώθω Έλληνας, είμαι Έλληνας, Έχω γεννηθεί εδώ. Είναι το σπίτι μου»!

Δεν έχει κληθεί ποτέ ούτε στις μικρές Εθνικές!

«Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο»

«Είμαι ένα παιδί από ξένους γονείς το οποίο μεγάλωσε στην Κυψέλη, θέλω να πω ότι όπως το έκανα εγώ, μπορούν να το κάνουν και τα άλλα παιδιά που είναι σαν εμένα. Δεν έχει σημασία από ποια περιοχή είσαι. Σημασία έχεις πόσο το κυνηγάς. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο», έχει πει σε συνέντευξη του στην εφημερίδα ΦΩΣ και τον Θέμη Σινάνογλου.

Κάπως έτσι, κάθε φορά που ο Τετέι σκοράρει, δεν πανηγυρίζει απλώς ένα γκολ. Πανηγυρίζει μια ζωή που χτίστηκε από πίστη, αγώνα και αγάπη.

Ο Ολυμπιακός και ο Λουκάκου

Μάλιστα, στην ίδια συνέντευξη είχε πει πως πρότυπο του είναι ο Λουκάκου και έχει δηλώσει πως μικρός ήταν Ολυμπιακός και γούσταρε τον Λουτσιάνο Γκαλέτι και τον Τζόρτζεβιτς και τον Μιραλάς την πρώτη φορά που ήρθε στον Ολυμπιακό και τον Λούα Λούα που έκανε τις τούμπες. Όμως, μετά συμπαθούσε τον ΠΑΟΚ λόγω του Κλάους Αθανασιάδη και μετά τού άρεσε ο Παναθηναϊκός λόγω Τζιμπρίλ Σισέ και μετά του άρεσε η ΑΕΚ. Όμως δηλώνει πως είναι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.