Όταν ο ΠΑΟΚ κερδίζει με τα δικά του παιδιά - Πέντε χρόνια μετά!

Από το ονειρικό βράδυ του Αυγούστου του 2020 απέναντι στην Μπεσίκτας, μέχρι το 2-0 επί του Παναθηναϊκού με Κωνσταντέλια και Μύθου, τα παιδιά των ακαδημιών υπενθύμισαν πως ο Δικέφαλος ξέρει ακόμη να νικά με το δικό του αίμα.

Η νίκη του ΠΑΟΚ με 2-0 επί του Παναθηναϊκού στην Τούμπα δεν ήταν απλώς ένα ακόμη τρίποντο σε ντέρμπι. Δεν ήταν μόνο μια εμφάνιση ανωτερότητας, ούτε απλώς ένα σκορ που θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερο. Ήταν μια νίκη με ξεχωριστό ιστορικό και συμβολικό βάρος, καθώς ο Δικέφαλος επικράτησε έχοντας αποκλειστικά Έλληνες σκόρερ και μάλιστα παιδιά που προέρχονται από τα δικά του «σπλάχνα».

Ο Γιάννης Κωνσταντέλιας και ο Ανέστης Μύθου υπέγραψαν το 2-0 απέναντι στον Παναθηναϊκό, χαρίζοντας στον ΠΑΟΚ μία από τις πιο σπάνιες επιτυχίες των τελευταίων ετών. Σπάνια όχι λόγω αντιπάλου, αλλά λόγω της σύνθεσης των σκόρερ. Διότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, και ειδικά σε ομάδες που πρωταγωνιστούν και στηρίζονται σε ξένους παίκτες υψηλού επιπέδου, το να έρχεται μια νίκη μόνο από ελληνικά γκολ αποτελεί εξαίρεση.

Η αναζήτηση στο παρελθόν φέρνει στο φως ένα εντυπωσιακό στοιχείο: Χρειάστηκαν 1.945 ημέρες – ή αλλιώς 5 χρόνια, 3 μήνες και 27 ημέρες – για να επαναληφθεί κάτι τέτοιο!

Για να βρει κανείς την προηγούμενη φορά που ο ΠΑΟΚ κέρδισε αγώνα έχοντας αποκλειστικά Έλληνες σκόρερ, πρέπει να γυρίσει το ημερολόγιο πίσω, στις 25 Αυγούστου 2020. Τότε, σε μια Τούμπα άδεια λόγω της πανδημίας, αλλά φορτισμένη από προσδοκία, ο Δικέφαλος υποδεχόταν την Μπεσίκτας στον δεύτερο προκριματικό γύρο του Champions League.

Εκείνο το βράδυ εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο ονειρικά πρώτα 30λεπτα της σύγχρονης ιστορίας του ΠΑΟΚ. Η ομάδα του Αμπέλ Φερέιρα μπήκε στο γήπεδο αποφασισμένη, aggressive και απόλυτα συγκεντρωμένη, «πνίγοντας» τους Τούρκους με ένταση, ποιότητα και ταχύτητα.

Πρωταγωνιστές; Και τότε, παιδιά των ακαδημιών. Σε πολλά παιχνίδια αυτή την πενταετία, είδαμε παίκτες από τις ακαδημίες του ΠΑΟΚ να κάνουν εκπληκτικά πράγματα, αλλά το να παίρνεις μια νίκη έχοντας σκόρερς δικά σου παιδιά, είναι πάντα αλλιώς. Έχει άλλη... γλύκα και για τον κόσμο.

Εκείνο το καυτό βράδυ του Αυγούστου στην άδεια Τούμπα ο Χρήστος Τζόλης μας συστήθηκε για τα καλά και έκτοτε... όλα πήραν τον δρόμο τους. Ο Τζόλης άνοιξε το σκορ μόλις στο 7ο λεπτό, δίνοντας το σύνθημα. Στο 24’, ο ίδιος παίκτης διπλασίασε τα τέρματα του ΠΑΟΚ, βάζοντας φωτιά στο παιχνίδι. Και σαν να μην έφτανε αυτό, στο 30ό λεπτό, ο Δημήτρης Πέλκας – από ασίστ του Τζόλη – έκανε το 3-0, σε μια φάση που ουσιαστικά «κλείδωσε» την πρόκριση, παρά το γεγονός ότι η Μπεσίκτας μείωσε αργότερα σε 3-1 με τον Λάριν πριν την ανάπαυλα.

Τρία γκολ, δυο Έλληνες, δύο παιδιά από τις ακαδημίες του ΠΑΟΚ. Μια βραδιά που έμεινε χαραγμένη στη μνήμη των φίλων του Δικεφάλου.

Από εκείνη τη νύχτα μέχρι το πρόσφατο 2-0 επί του Παναθηναϊκού, ο ΠΑΟΚ συνέχισε να κερδίζει, να διεκδικεί τίτλους, να πρωταγωνιστεί εντός και εκτός συνόρων. Όμως οι νίκες με αποκλειστικά ελληνικά γκολ έλειψαν. Όχι από αδυναμία, αλλά από τη φύση του σύγχρονου ρόστερ και του πολυεθνικού χαρακτήρα της ομάδας.

Γι’ αυτό και η βραδιά με Κωνσταντέλια και Μύθου αποκτά ιδιαίτερη αξία. Δεν είναι απλώς μια στατιστική. Είναι μια υπενθύμιση ότι ο ΠΑΟΚ εξακολουθεί να γεννά ποδοσφαιριστές - πρωταγωνιστές, να δίνει χώρο και ρόλο στα δικά του παιδιά και να μπορεί – έστω σπάνια – να στηρίζεται σε αυτά ακόμη και στα μεγάλα παιχνίδια.

Από τον Πέλκα που πλέον έχει την σκυτάλη στον "Ντέλια", από τον Τζόλη που ετοιμάζεται να κάνει την πιο μεγάλη μεταγραφή στην καριέρα του, τον Κουλιεράκη, τον Τζίμα και εσχάτως τον Ανέστη Μύθου που ξεπετάγεται για τα καλά στο "ασπρόμαυρο" προσκήνιο".

Σε μια εποχή που το άμεσο αποτέλεσμα κυριαρχεί, τέτοιες στιγμές λειτουργούν ως γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του συλλόγου. Και ίσως να μην χρειαστεί να περάσουν άλλα 1.945 μερόνυχτα για να γραφτεί ξανά μια ανάλογη ιστορία.