Mε το που είδε, λέει, την Παρασκευή το βράδυ στα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ ο Γιάννης Σφαιρόπουλος τους παίκτες του να χοροπηδούν και να πανηγυρίζουν για τη νίκη επί του Παναθηναϊκού φόρεσε αμέσως το πιο βλοσυρό ύφος του και έσπευσε να τους βάλει πόστα...
«Σιγά, πώς κάνετε έτσι; Μια νίκη κάναμε, δεν πήραμε δα και το πρωτάθλημα»!
Ουπς, εάν αυτό δεν λέγεται προσγείωση στην πραγματικότητα, τότε προφανώς οι λέξεις και οι εκφράσεις έχουν απολέσει το νόημα και τη σημασία τους...
Βεβαίως ο Σφαιρόπουλος, ο οποίος είναι εκ γενετής υπέρμαχος των χαμηλών τόνων, της σεμνότητας και της ταπεινότητας, έχει δίκιο, απλώς εδώ υπάρχει μια διαφορά: με τους «αιώνιους» να ξαναγυρίζουν απόψε στην ελληνική πραγματικότητα, προτού επιστρέψουν στις ευρωπαϊκές μπίζνες τους, είναι άλλο πράγμα να πηγαίνεις στο Λαύριο έχοντας αλώσει το ΟΑΚΑ και άλλο πράγμα να ανεβαίνεις στη Θεσσαλονίκη για να παίξεις με τον Αρη, κουβαλώντας την ήττα από τον Ολυμπιακό και μάλιστα στο σπίτι σου!
Ναι, έχει δίκιο να κατεβάζει τον ενθουσιασμό ο «Μελαχρινός» (όπως βάφτισε και αποκαλούσε ο Σταύρος Ελληνιάδης τον Σφαιρόπουλο, σε αντιδιαστολή με τον «Ξανθό», του οποίου διετέλεσε συνεργάτης στην εθνική ομάδα), όμως η νίκη της Παρασκευής είναι κάτι παραπάνω από μια απλή νίκη...
Είναι επίσης κάτι παραπάνω από μια νίκη σαν όλες τις άλλες, όχι μόνο για τα αναμφισβήτητα βαθμολογικά οφέλη που προσπορίζει (και μάλιστα έχοντας επιτευχθεί εκτός έδρας), αλλά και για τα συνακόλουθα ψυχολογικά...
Εδώ ήρθαμε, όπως λένε και στο σινεμά, διότι στη διαδρομή και στον βίο του Ολυμπιακού ταιριάζει γάντι αυτό που είχε πει κάποτε ο διαπρεπής ψυχίατρος, ψυχολόγος και πατέρας της ψυχανάλυσης, Ζίγμουντ Φρόιντ...
Ο άνθρωπος, λέει, δεν θα πρέπει να παλεύει να εξαφανίσει τα σύνδρομά του, αλλά να συντονιστεί με αυτά, διότι κατευθύνουν την επαφή του με τον κόσμο....
Αυτό ακριβώς έπραξε ο Ολυμπιακός, ο οποίος δεν εξαφάνισε τα σύνδρομα που του είχε γεννήσει ο Παναθηναϊκός στα μεταξύ τους νταλαβέρια και κυρίως με τον περιβόητο «νόμο του ΟΑΚΑ»: τα έκρυψε στο ντουλάπι και τα χρησιμοποιεί ως ένα επιπλέον κίνητρο τα τελευταία τρία χρόνια που γύρισε ο τροχός και άλλαξαν τα κόζα...
Βεβαίως αυτή η μετάλλαξη δεν συνέβη ούτε ξαφνικά ούτε συμπτωματικά, αλλά οφείλεται σε πλείστους όσους λόγους, που ακουμπάνε και στις δυο όχθες: ο μεν Παναθηναϊκός υποχώρησε και συνειδητοποιεί τη νομοτέλεια των πραγμάτων, ο δε Ολυμπιακός πήρε για τα καλά τα πάνω του, κυριαρχεί πλέον και αισθάνεται σαν τον (κόκκινο) χαλίφη στη θέση του (πράσινου) χαλίφη!
Για να ανατραπεί άρδην το σκηνικό προφανώς δεν φτάνει μόνο το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός διόρθωσε τις κακοτεχνίες του, ενισχύθηκε στον αγωνιστικό τομέα και παράλληλα ο Παναθηναϊκός εμφάνισε τα σημάδια της κρίσης και βαθμιαία υποχώρησε...
Οσο κλισέ και αν ακούγεται, το μπάσκετ είναι ένα κατεξοχήν άθλημα ψυχολογίας, στο πλαίσιο του οποίου -για να μην ξεφύγω από το πνεύμα του Φρόιντ- ο Ολυμπιακός συμβιβάστηκε και συντονίστηκε με τα παλιά σύνδρομά του, με στόχο να τα θεραπεύσει, όπερ και εγένετο...
Ανοιξα αυτήν την κουβέντα χθες το απόγευμα με τον Γιώργο Πρίντεζη που μου το εξήγησε και από τεχνοκρατικής πλευράς: «Στην πραγματικότητα έχει συντελεσθεί μια γενικότερη αλλαγή, που περιλαμβάνει και τα αποτελέσματά μας με τον Παναθηναϊκό. Η ομάδα ενισχύθηκε, ατσαλώθηκε, σφυρηλάτησε τον χαρακτήρα της στην Ευρώπη και η τόνωση της ψυχολογίας και της αυτοπεποίθησής μας επηρέασε και την πορεία μας στην Ελλάδα, ειδικότερα κόντρα στον Παναθηναϊκό».
Εδώ πράγματι μιλούν οι αριθμοί, για να επιβεβαιώσουν του λόγου το αληθές: από τη σεζόν 1995-96 που ο Παναθηναϊκός εγκαταστάθηκε στο ΟΑΚΑ (με ένα διάλειμμα δυο ετών στα Πατήσια) υποδέχθηκε τον Ολυμπιακό 61 φορές με απολογισμό 49 νίκες και 12 ήττες...
Από αυτές τις 12 νίκες τους στο σπίτι του «αιωνίου» αντιπάλου τους, τις πρώτες πέντε οι «ερυθρόλευκοι» τις πέτυχαν σε δεκαεπτά χρόνια και τις επόμενες επτά μέσα στην τελευταία τετραετία!
Τη σεζόν 2011-12 γνώρισαν τρεις ήττες σε ισάριθμες επισκέψεις, αλλά από εκεί και πέρα σε δεκατρείς αγώνες τριών διαφορετικών διοργανώσεων (Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Ευρωλίγκα) αποκόμισαν επτά νίκες σε δεκατρία ματς και άλλαξαν τον ρουν της Ιστορίας!
Αμ’ το άλλο; Από αυτές τις επτά νίκες, οι τρεις είναι απανωτές (στον δεύτερο και στον τέταρτο τελικό της σεζόν 2015-16 και στο ευρωπαϊκό ντέρμπι της Παρασκευής), ενώ συμπεριλαμβανομένων και των αγώνων στο Νέο Φάληρο, ο Ολυμπιακός τρέχει για δεύτερη φορά μέσα σε μια διετία ένα σκορ 5-0 επί του «αιωνίου» αντιπάλου του!
Και τα δυο αυτά σερί (της σεζόν 2014-15 και το τρέχον) φέρουν την υπογραφή του Γιάννη Σφαιρόπουλου, ο οποίος ως προπονητής του Ολυμπιακού έχει να επιδείξει έντεκα νίκες σε 14 ματς με τον Παναθηναϊκό!
Εχει επίσης να επιδείξει πέντε νίκες στο ΟΑΚΑ, τη στιγμή που οι δέκα προκάτοχοί του (εκ των οποίων ο Ιωαννίδης και ο Ιβκοβιτς μέτρησαν δυο θητείες) είχαν κάνει σούμα επτά!
Κατόπιν όλων αυτών και για να μην παρεκκλίνω από το πνεύμα του προλόγου μου- μπορεί ο Σφαιρόπουλος να μάλωσε τους παίκτες του για τα χοροπηδηχτά και τους πανηγυρισμούς, αλλά θαρρώ πως εάν του το επέτρεπαν η θέση, η αυστηρότητα και η αταλάντευτη νοοτροπία του, θα έκανε κι αυτός τα ίδια!
εφημερίδα "Goal"
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις