Δεν ήταν καθόλου εύκολη, καθώς οι «ερυθρόλευκοι» χρειάστηκε να κοπιάσουν αρκετά στις διαπραγματεύσεις και, κυρίως, να καταβάλλουν μπροστά όλο το ποσό (2,5 εκατομμύρια ευρώ), προκειμένου να πείσουν τη διοίκηση της Τουλούζ να παραχωρήσει τον ποδοσφαιριστή.

Η περίπτωση του Πορτογάλου μεσοεπιθετικού, πάντως, θα έπρεπε να αποτελεί «οδηγό» στις μεταγραφικές αναζητήσεις του Ολυμπιακού. Τι συνέβη με τον Μασάντο; Πρώτον, οι Πειραιώτες είχαν ασχοληθεί με τον παίκτη από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Τον παρακολουθούσαν στενά επί μήνες στο γαλλικό πρωτάθλημα (όπως και άλλους ποδοσφαιριστές, σε άλλες θέσεις…), ο Βαλβέρδε μάλιστα τον ήθελε στην ομάδα τον περασμένο Ιανουάριο. Είχαν πλήρη εικόνα για τις ικανότητές του, ενώ ταυτόχρονα είχαν συγκεντρώσει πληροφορίες για τον χαρακτήρα του.

Δεύτερον, από τις πρώτες κιόλας συζητήσεις που έγιναν, ήξεραν ότι ο Μασάντο θέλει να αγωνιστεί στον Ολυμπιακό και στο ελληνικό πρωτάθλημα. Είχαν εξασφαλίσει, δηλαδή, το «ναι» του ποδοσφαιριστή.

Τρίτον, γνώριζαν στον Πειραιά –μέσω των επαφών τους-  ότι και η Τουλούζ είναι ανοιχτή για την παραχώρησή του, αρκεί να ικανοποιούνταν οικονομικά. Έτσι, ο Ολυμπιακός είχε πλέον ανοιχτό όλο το πεδίο μπροστά του να δράσει, να χειριστεί κατάλληλα την υπόθεση και να φέρει αυτόν τον ποιοτικό παίκτη στην Ελλάδα.

Η ίδια διαδικασία θα μπορούσε να είχε οδηγήσει και σε άλλους «Μασάντο». Είτε, για παράδειγμα, για τον αντικαταστάτη του Μιραλάς, ρόλο  τον οποίο όπως όλα δείχνουν θα επωμιστεί ο (φίλος του Βέλγου) Πορτογάλος μεσοεπιθετικός, είτε για την ενίσχυση στη θέση του αμυντικού χαφ. Δηλαδή, μελετημένες και ψαγμένες λύσεις, οι οποίες έχουν περάσει επί μήνες από το «μικροσκόπιο», γνωρίζοντας παράλληλα την επιθυμία του ποδοσφαιριστή να φορέσει τα ερυθρόλευκα, αλλά και τη διάθεση του συλλόγου του να τον παραχωρήσει.

Ο Ολυμπιακός πολύ καλά έκανε και στόχευσε ψηλά στη μεταγραφική περίοδο, αναζητώντας παίκτες με παγκόσμια λάμψη ενόψει της συμμετοχής του στους ομίλους του Champions League. Όταν όμως και το περιβάλλον δεν ευνοεί (οικονομική κρίση, η ανταγωνιστικότητα του ελληνικού πρωταθλήματος) και γνωρίζοντας εκ προοιμίου τις δυσκολίες, πρέπει να έχεις και (έτοιμες) εναλλακτικές λύσεις. Ένα Plan B ή και C ακόμη για κάθε θέση, από το δεύτερο ή το τρίτο «ράφι», σε περίπτωση που δεν πάνε καλά τα πράγματα.

Ο σχεδιασμός λειτούργησε και εφαρμόστηκε σωστά, όσον αφορά τον αρχικό στόχο, που ήταν η ελληνοποίηση του ρόστερ (Σιόβας, Μανωλάς, Βλαχοδήμος, Καραγκούνης και Γιαννιώτης), σε συνδυασμό με την επιστροφή στην ομάδα των Μήτρογλου και Τάτου, αλλά δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί το ίδιο και για τη διεθνή αγορά.

Ο Ολυμπιακός είναι σαφές ότι ξεκινάει από διαφορετική αφετηρία,  απ΄  ότι την περασμένη περίοδο με τον Βαλβέρδε (καθώς αποχώρησαν σημαντικοί παίκτες, όπως ο Μιραλάς, ο Μέλμπεργκ, ο Ορμπάϊθ, ο Μαρκάνο, ακόμη και ο Μακούν), μπήκε πλέον νέο «αίμα» στην ομάδα και η… μπάλα περνάει πια στα πόδια του Λεονάρντο Ζαρντίμ και των ποδοσφαιριστών του.

Πηγή: contra.gr