Facebook Pixel Ο... κιτρινόμαυρος «iceman»
| 2011-07-18 09:09:00

Ο... κιτρινόμαυρος «iceman»

Ο... κιτρινόμαυρος «iceman»

Η συνύπαρξη με τον Ρονάλντο, η Τσέλσι, ο τζόγος και το Champions League με την Μπαρτσελόνα.

Αϊντχόφεν, Μπαρτσελόνα, Τσέλσι και Τότεναμ είναι κάποιες από τις ομάδες που έχει αγωνιστεί ο Έιντουρ Γκούντγιονσεν που κατά τα φαινόμενα είναι πολύ κοντά στο να συμφωνήσει με την ΑΕΚ.

Αλήθεια πόσοι Ισλανδοί θα μπορούσαν να κάνουν μία καριέρα… βγαλμένη σαν από παραμύθι, όπως ο 32χρονος διεθνής επιθετικός;

Ο Έιντουρ Σμάρι Γκούντγιονσεν (όπως είναι το πλήρες όνομα του) γεννήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου του 1978 στο Ρέικιαβικ της Ισλανδίας και όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός, «το μήλο κάτω από την μηλιά θα πέσει».

Αυτό ταιριάζει «γάντι» με τον πρώην επιθετικό της Στόουκ, καθώς και ο πατέρας του Άρνορ Γκούντγιονσεν ήταν ποδοσφαιριστής, διεθνής με την ομάδα των «Strákarnir okkar» 73 φορές ενώ είχε περάσει και τα σύνορα της Ισλανδίας για να παίξει ποδόσφαιρο, καθώς είχε φορέσει την φανέλα των Λόκερεν, Άντερλεχτε, Μπορντό και Χάκεν και Έρεμπρο.

Έτσι ο ξανθομάλλης επιθετικός είχε τα εχέγγυα για να μυηθεί στον χώρο του ποδοσφαίρου και να αγαπήσει την «ασπρόμαυρη θεά». Και κατάφερε να ξεπεράσει κατά πολύ τον πατέρα του, καθώς έκανε μία σπουδαία καριέρα παίζοντας σε πολύ μεγάλα ποδοσφαιρικά κλαμπ.

Η… παράξενη αρχή και ο Ρονάλντο!

Η ποδοσφαιρική του καριέρα ξεκίνησε το 1995, στην Βαλούρ Ρέικιαβικ, όταν ήταν μόλις 17 ετών, σκοράροντας στην παρθενική του σεζόν 7 γκολ σε 17 αναμετρήσεις. Αυτές του οι εμφανίσεις ήταν και το διαβατήριο του, όχι μόνο για την εθνική ομάδα της Ισλανδίας, αλλά και την Ευρώπη, όπου και θ' αγωνιζόταν σε πιο προηγμένα πρωταθλήματα από εκείνα του ισλανδικού.

Τα «λαγωνικά» της ολλανδικής PSV Αϊντχόφεν τον ανακάλυψαν στα παγωμένα γήπεδα της Ισλανδίας και του έδωσαν την ευκαιρία να δοκιμάσει την τύχη του στην Eredivisie.

Εκεί τα πράγματα όμως μόνο εύκολα δεν ήταν, καθώς ο 17χρονος Έιντουρ είχε ν' αντιμετωπίσει εκτός από τις δυσκολίες της προσαρμογής και του επαγγελματισμού, και τον Ρονάλντο. Το «φαινόμενο» που είχε αποκτηθεί από τους Ολλανδούς σαν αντικαταστάτης του Ρομάριο που είχε φύγει για την Μπαρτσελόνα.

Ο Ολλανδικός σύλλογος είχε στηρίξει πολλά στους δύο νεαρούς επιθετικούς. Και για την προσφορά τους στον σύλλογο, αλλά κυρίως για την μεταπωλητική τους αξία. Και μπορεί ο Βραζιλιάνος παγκόσμιος σούπερ σταρ να είχε την συνέχεια που όλοι ξέρουμε, όμως στον Γκούντγιονσεν η τύχη δεν χαμογέλασε. Και αυτό γιατί μόλις στα 18 του έσπασε τον αστράγαλο του, με αποτέλεσμα να επιστρέψει στην Ισλανδία και την KR Reykjavík.

Ο τραυματισμός αυτός όχι μόνο δεν του επέτρεψε να «ανοίξει» τα φτερά του, αλλά του στέρησε και την ευκαιρία ν' αγωνιστεί με τον πατέρα του στην εθνική ομάδα της Ισλανδίας!

Στις 24 Απριλίου του 1996 ο Έιντουρ με τον πατέρα του Άρνορ έκαναν ένα πραγματικά σπουδαίο ρεκόρ, καθώς ο γιος αντικατέστησε τον πατέρα του! Και το ρεκόρ θα συνεχιζόταν, αν δεν υπήρχε η απόφαση του τότε πρόεδρου της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της Ισλανδίας και αργότερα αφεντικού της Γουέστ Χαμ, Έγκερτ Μάγκνουσον να μην χρησιμοποιηθούν μαζί οι Γκούντγιονσεν.

Ο λόγος ήταν ότι ήθελε αυτό να γίνει πράξη στην αναμέτρηση για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998, στην αναμέτρηση με την Π.Γ.Δ.Μ, παίρνοντας πιο επίσημο χαρακτήρα η όλη… τελετουργία. Όμως «όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, γελάει μαζί του ο Θεός».

Και αυτό γιατί εκείνη την εποχή ο Έιντουρ ήταν τραυματίας με σπασμένο αστράγαλο ( είχε χτυπήσει σε αγώνα της εθνικής ομάδας U-18 της Ισλανδίας) και η καριέρα του είχε κάνει πισωγύρισμα. Πάντως αυτό παραμένει μία από τις μεγαλύτερες πικρίες του Έιντουρ καθώς ο πατέρας του είχε τονίσει ότι ο ίδιος και ο γιος του έχουν μετανιώσει που δεν έπαιξαν ποτέ μαζί!

Η εποχή της καταξίωσης και η περιπέτεια

Όμως ο Γκούντγιονσεν δεν το έβαλε κάτω. Σε ένα φιλικό της Μπόλτον του δόθηκε η ευκαιρία να δείξει τι αξίζει στο αγγλικό κοινό. Στην αναμέτρηση με την Σέλτικ έδειξε πολύ καλά δείγματα και γρήγορα κέρδισε την εμπιστοσύνη του τότε προπονητή των «γουόντερερς» Κόλιν Τοντ.

Η διαδρομή προς της ολική ανάκαμψη ήταν μακρά. Και αυτό γιατί μπορεί τα τεχνικά χαρακτηριστικά του να ήταν αυτά που έπρεπε για να του χαρίσουν μία μεγάλη καριέρα, ωστόσο θα έπρεπε να επανέλθει στα κανονικά του κιλά και σε μία καλή φυσική κατάσταση, ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει.

Έτσι και έγινε. Το 1999 επέστρεψε στην πρώτη ομάδα, αφού εκμεταλλεύτηκε και τις απομακρύνσεις των Μπλέικ και Γκουνλάουγκσον. Στην πρώτη του «γεμάτη» σεζόν με την Μπόλτον σκόραρε 21 γκολ σε 55 εμφανίσεις και η Τσέλσι έστρεψε το βλέμμα της πάνω του.

Έτσι ο Τζιανλούκα Βιάλι αποφάσισε να εκταμιεύσει 4 εκατομμύρια λίρες προκειμένου ν' αποκτήσει τον Γκούντγιονσεν. Για τον Ισλανδό φορ «το νερό είχε μόλις μπει στο αυλάκι» για να απογειώσει την καριέρα του. Στο «Στάμφορντ Μπριτζ» την δεύτερη σεζόν συνθέτουν με τον Τζίμι Φλόιντ Χάσελμπαϊνκ ένα «φονικό» δίδυμο. Ο μεν Ολλανδός σκοράρει 27 γκολ την σεζόν 2001-02 και ο Ισλανδός 23.

Το 2003 τα χαμόγελα «παγώνουν» και αυτό γιατί ο Γκούντγιονσεν παραδέχεται, ότι έχει χάσει στον τζόγο περίπου 400.000 λίρες σε διάστημα πέντε μηνών!
Η έλευση του Ρομάν Αμπραμόβιτς μαζί με τα υπέρογκα ποσά που δαπανούσε ο Ρώσος για να ανεβάσει επίπεδα τους «μπλε» δεν πτόησαν τον Ισλανδό που παρέμεινε στην ομάδα. Άντριαν Μούτου, Ντιντιέ Ντρογκμπά και Ερνάν Κρέσπο δεν «κούνησαν» από το ρόστερ των Λονδρέζων τον Γκούντγιονσεν. Όταν ήρθε και ο Μουρίνιο στην Τσέλσι ο Ισλανδός από φορ περιοχής έγινε περιφερειακός, ενώ σε κάποια παιχνίδια αγωνίστηκε και σαν αμυντικό μέσος!

Όμως όταν το 2006 προστέθηκα και οι Αντρέι Σεβτσένκο, Σαλομόν Καλού κατάλαβε, ότι δεν γινόταν να συνεχίσει στην Τσέλσι. Στα… πόδια του προτάσεις από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Ρεάλ Μαδρίτης, όμως εκείνος επέλεξε να γίνει «μπλαουγκράνα» για χάρη της Μπαρτσελόνα!
Και έκανε την καλύτερη επιλογή, καθώς με το «καμάρι της Καταλονίας» άγγιξε τα… αστέρια. Μέσα σε μία τριετία κατέκτησε ένα πρωτάθλημα (2008-09), ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, ένα Copa del Rey (2008-09), δύο Σούπερ Καπ Ισπανίας (2006,2009) και μία κατάκτηση Champions League (2008-09).

Μονακό, Λονδίνο, Στόουκ… Αθήνα (;)

Το 2009 και έπειτα από συζήτηση με τον Πεπ Γκουαρδιόλα, αποφάσισε να συνεχίσει την καριέρα του στην Μονακό. Όμως το πέρασμα του από τους Μονεγάσκους και το Μόντε Κάρλο μόνο αποτυχημένο μπορεί να χαρακτηριστεί. Μόλις εννιά εμφανίσεις και μηδέν γκολ! Η χειρότερη του σεζόν.

Έτσι μοιραία τον Ιανουάριο της ίδιας σεζόν επιστρέφει στο Λονδίνο. Όχι για να παίξει με την Τσέλσι, αλλά για την Τότεναμ. Πιο συγκεκριμένα στις 28 Ιανουαρίου ο Χάρι Ρέντναπ τον κάνει… σπιρούνι. Με την Τότεναμ έκανε 11 εμφανίσεις σημειώνοντας μόλις δύο γκολ.

Και μπορεί να μην στέριωσε στην Τότεναμ, αλλά το «διαβατήριο» για την Αγγλία είχε βγει. Στις 31 Αυγούστου του 2010 υπογράφει συμβόλαιο με την Στόουκ για ένα χρόνο. Αφού είδε ότι δεν είχε τον χρόνο συμμετοχής που ήθελε με τους «πότερς» (μόλις 4 συμμετοχές), λόγω της κακής φυσικής του κατάστασης, αποφάσισε να πάει δανεικός στην Φούλαμ όπου και ολοκλήρωσε την περυσινή σεζόν. Απολογισμός; Δεκατέσσερις εμφανίσεις και δύο γκολ με τους «κότατζερς».

«Κιτρινόμαυρο μπαμ» (;)

Ξημέρωμα Σαββάτου γίνεται γνωστό ότι η ΑΕΚ πάει να κάνει το μεταγραφικό «μπα» φέρνοντας τον Γκούντγιονσεν στην Ελλάδα για λογαριασμό της. Εφόσον η «Ένωση» καταφέρει και αποκτήσει τον Ισλανδό φορ βεβαίως και θα πρόκειται για μεγάλη επιτυχία βάσει βιογραφικού, όμως θα πρέπει να δούμε και σε τι κατάσταση είναι ο Γκούντγιονσεν, καθώς στον «σκληρό» κόσμο της Premier League δεν μπόρεσε να χωρέσει…

Πηγή: Sentragola.gr

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Tags