Ανάμεσα στις απίθανες, και γραφικές ομάδες που ενδέχεται να βρεθούν στον δρόμο τους ξεχωρίζουν οι Magpies του Γιβραλτάρ, που είναι επίσης «Καρακάξες», όχι όμως τόσο διάσημες όσο της Νιουκάσλ. Είναι το ποδοσφαιρικό καμάρι του ιστορικού στενού, που χωρίζει την Ευρώπη, από την Αφρική, εκεί όπου η Μυθολογία ήθελε τον Ηρακλή να πραγματοποιεί τον 10^ο από τους δώδεκα άθλους του ενώνοντας τον Ατλαντικό με τη Μεσόγειο. Κάπως έτσι γεννήθηκαν και οι «Ηράκλειες Στήλες», ενώ κάπου, πολύ πιο πέρα από το Στενό (τρόπος του λέγειν, γιατί με πλάτος 14χλμ και μήκος 60 δεν το λες και μικρό), ο Πλάτωνας πίστευε πως βρισκόταν η Χαμένη Ατλαντίδα.

 Οι «Καρακάξες», λοιπόν αντί να ιδρυθούν, ας πούμε στην κορυφή του ιστορικού Βράχου του Γιβραλτάρ, που από τη μία βλέπει την Ισπανία και την άλλη το Μαρόκο ιδρύθηκαν ένα ευχάριστο και γλυκό καλοκαιρινό βράδυ, ύστερα από άφθονη μπίρα, μουσική και παραδοσιακές μονομαχίες με… βελάκια, στο Bruno’s Bar and Restaurant της ομώνυμης πρωτεύουσας επίσημα ως Football Club Bruno’s Magpies, για να πάρουν όμως την άδεια συμμετοχής η, γραφειοκρατική Uefa τους παρακάλεσε, με το καλό ν’ αφαιρέσουν από το λογότυπό τους το Bruno’s.

 Αντίθετα, στην πιτσαρία «Ντα Μίνο» που στεγάζεται στο κάστρο της Σερραβάλλε, πρωτεύουσας του Σαν Μαρίνο ιδρύθηκαν το 1979 οι «Κίτρινο- Πράσινοι» Cosmos, προς τιμήν του Πελέ, που δύο χρόνια νωρίτερα είχε ολοκληρώσει, στη Νέα Υόρκη τη μεγαλειώδη καριέρα του, αλλά και των χρωμάτων της Βραζιλίας.

 Πιθανό ταξίδι μπορεί να προκύψει και στα βάθη του Καύκασου και την Γεωργιανή πόλη Γκόρι διάσημη ως γενέτειρα, το 1878 του Γιόζιφ Στάλιν. Η ποδοσφαιρική ομάδα ονομάζεται Ντίλα Γκόρι, όπου το Ντίλα σημαίνει «πρωινό» και ήταν παράλληλα και ο τίτλος ενός ποιήματος που είχε γράψει ο ισχυρός άνδρας, δικτάτορας, πιθανότατα και τα δύο της άλλοτε Σοβιετικής Ένωσης.

 Από τις γραφικές άγνωστες, η πλέον γνωστή είναι η Ζελιέζνιτσαρ, που μαζί με την Σαράγεβο συνήθως μοιράζονται τον τίτλο στη Βοσνία. Τη μεγαλύτερη στιγμή της ύπαρξής της τη βίωσε το ’85 όταν έχασε στα τελευταία λεπτά το Κύπελλο Uefa από τη Βιντεότον. Μετά βυθίστηκε στην ανωνυμία και τον επίπονο εμφύλιο πόλεμο της τότε Γιουγκοσλαβίας και ξανά βγήκε από το τούνελ το 2003 χάρη στα γκολ ενός νεαρού Εντίν Τζέκο.

 Η πλουσιότερη όμως, πλέον επικίνδυνη γιατί είναι γεμάτη Βραζιλιάνους, Σέρβους και Νιγηριανούς «μπαλαδόρους», αλλά και πλέον οργανωμένη, γιατί διαθέτει μέχρι και δικό της, υπέρ σύγχρονο λεωφορείο  βρίσκεται στη Λιθουανία. Ονομάζεται Χέγκελμαν, όπως ακριβώς και η μεγάλη, γερμανική εταιρία logistics και μεταφορών που έχει αναλάβει την πλήρη χορηγία της από τότε που άνοιξε θυγατρική στο Βίλνιους. Προσοχή στο μεγάλο της αστέρι Ντάνγκουμπιτς, άλλοτε ταλέντο της εθνικής Κροατίας Under 21 μαζί με τους Λιβάκοβιτς και Πέριτσα. Προσοχή, γενικά σε πιτσαρίες, παμπ, μπιραρίες, κάστρα και τις «Ηράκλειες Στήλες» γιατί ποτέ δεν ξέρεις που ακριβώς καραδοκεί ο κίνδυνος…